Magurska Przełęcz
Magurska Przełęcz (ok. 1570 m) – płytka przełęcz w północno-wschodniej grani Kasprowego Wierchu, pomiędzy Kopą Magury (1704 m) a Małą Kopą Królową (1577 m). Nazwę przełęczy wprowadził Władysław Cywiński w swoim szczegółowym przewodniku Tatry[1]. Północno-zachodnie stoki spod przełęczy opadają do Jaworzynki, południowo-wschodnie na Królową Rówień. Rejon przełęczy zbudowany jest całkowicie ze skał wapiennych. Dawniej był trawiasty, był wypasany i należał do Hali Królowej. Nadmierny wypas doprowadził do silnej erozji tej okolicy[2]. Po zaprzestaniu wypasu teren ten zarasta kosodrzewiną i w 2010 r. były tu już tylko niewielkie skrawki trawnika. Nie ma już dawnej ścieżki prowadzącej na przełęcz z Królowej Równi (zarosła całkowicie kosodrzewiną), również ścieżka do doliny Jaworzynki zanika[1].
 Od lewej: Magurska Przełęcz, Mała Kopa, Przełęcz między Kopami i Wielka Kopa Królowa | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
ok. 1570 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°15′06,7″N 20°00′12,1″E/49,251861 20,003361
| |
Żleb pod Czerwienicą nie opada z Magurskiej Przełęczy, lecz na zachód od niej ze stoków Kopy Magury.
Przypisy
edytuj- ↑ a b Władysław Cywiński, Tatry. Kasprowy Wierch, t. 13, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2008, ISBN 83-7104-011-3.
- ↑ Władysław Szafer, Tatrzański Park Narodowy, Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962.