Magurka (1107 m) – szczyt w grupie górskiej Magury Orawskiej w Beskidach Zachodnich na Słowacji[1].

Magurka
Ilustracja
Państwo

 Słowacja

Położenie

Beskidy Zachodnie

Pasmo

Magura Orawska

Wysokość

1107 m n.p.m.

Położenie na mapie Beskidu Żywieckiego, Małego i Makowskiego
Mapa Beskidu Żywieckiego, Małego i Makowskiego z zaznaczoną granicą Polski, blisko dolnej krawiędzi znajduje się czarny trójkącik z opisem „Magurka”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Magurka”
Ziemia49°22′05″N 19°29′27″E/49,368056 19,490833

Położenie

edytuj

Jest ostatnim szczytem – licząc w kierunku północno-wschodnim – we wschodniej części Magury Orawskiej, zwanej Pasmem Budína, przekraczającym wysokość 1000 m n.p.m. i najwyższym szczytem w bezpośrednim otoczeniu Jeziora Orawskiego. Jego masywna, zalesiona sylwetka dominuje od południa nad Namiestowem. Ze stoków Magurki spływa kilka potoków Vavrečanka, Slavný potok, Štefanovský potok i potok bez nazwy[1]

Magurka jest charakterystycznym punktem orientacyjnym w panoramie Kotliny Orawskiej ze względu na wzniesioną na jej szczycie i widoczną z daleka wysoką wieżę przekaźnika telekomunikacyjnego. Ze Słanickiej Osady nad brzegiem Jeziora Orawskiego na sam szczyt pod przekaźnik prowadzi wąska, asfaltowa szosa (zakaz ruchu pojazdów mechanicznych poza uprawnionymi)[1].

Turystyka

edytuj

Na szczyt Magurki prowadzą znakowane szlaki turystyczne:

  Namiestów – polana Priehaliny – Magurka. 2:10 h (z powrotem 1:40 h);
    Słanicka Osada – polanę Priehaliny – Magurka. 2 h (z powrotem 1:30 h);
  Ujście nad Zaporą – Magurka. 2:15 h (z powrotem 1:40 h).

Ze szczytu brak widoków; porasta go las, a sam szczyt z niewielką polanką, na której stoi wieża przekaźnikową jest ogrodzony i dla turystów niedostępny[2].

Przypisy

edytuj
  1. a b c Turystyczna i satelitarna mapa Słowacji. [dostęp 2017-06-05].
  2. Daniel Kollár, Ján Lacik: Beskidy Orawskie. Bratislava: DAJAMA, 2006. ISBN 80-89226-08-6.