Madro
Zakłady Budowy i Naprawy Maszyn Drogowych „Madro” – dawne polskie przedsiębiorstwo zajmujące się budową oraz remontami maszyn dla drogownictwa, służących do budowy i utrzymania dróg. Jego następcami są niezależne przedsiębiorstwa działające nadal pod firmą Madro.
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Adres |
ul. Fabryczna 5a, Kraków |
| Data założenia |
1948 |
| Forma prawna |
Historia
edytujOkres 1947–1989
edytuj
Początki przedsiębiorstwa państwowego zajmującego się naprawami sprzętu drogowego sięgają 1947 roku, tuż po zakończeniu II wojnie światowej[1]. 14 maja 1948 roku zarządzeniem Ministra Komunikacji zostało utworzone przedsiębiorstwo Centrala Maszyn Drogowych z siedzibą w Krakowie[2]. Głównym celem był pierwotnie montaż maszyn sprowadzanych z zagranicy[1]. Doszły również zadania prowadzenia na terenie kraju sieci warsztatów remontujących maszyny i urządzenia dla drogownictwa i w 1953 roku Centrala Maszyn Drogowych została przekształcona w Zakłady Naprawy Sprzętu Drogowego, które objęły działalnością całą Polskę[1].
W 1954 roku zaczęto zmieniać profil produkcyjny Zakładów z remontowego na budujący maszyny drogowe i powstał Wydział Konstrukcji, przekształcony następnie w Biuro Konstrukcji Maszyn[2]. Od 1956 roku Zakłady zaczęły budować własne maszyny, pod znakiem fabrycznym Madro (skrótowiec od: Maszyny Drogowe)[1]. W 1961 roku przedsiębiorstwo zmieniło nazwę na: Zakłady Budowy i Naprawy Maszyn Drogowych „Madro” (ZBiNMD „Madro”)[1]. W Krakowie umieszczono Zarząd Zakładów Budowy i Naprawy Maszyn Drogowych, któremu podlegało Centralne Biuro Konstrukcji Maszyn Drogowych w Krakowie i zakłady „Madro” w Krakowie oraz terenowe zakłady „Madro” we Wrocławiu, Pabianicach, Poznaniu i Białymstoku[1]. Poszczególne zakłady od 1963 roku prowadziły sprzedaż swoich wyrobów samodzielnie[1].
W 1976 roku zlikwidowano Zarząd ZBiNMD i powołano Wielozakładowe Przedsiębiorstwo Zakłady Budowy i Naprawy Maszyn Drogowych „Madro” w Krakowie, podporządkowane Centralnemu Zarządowi Dróg Publicznych w Warszawie[2]. W jego skład wchodziły także zakłady w Białymstoku, Pabianicach, Wrocławiu i Centralne Biuro Konstrukcji Maszyn Drogowych[2]. W 1983 roku przedsiębiorstwo zostało podporządkowane Ministerstwu Komunikacji[2].
Czasy współczesne po 1990 roku
edytujPodczas transformacji ustrojowej w Polsce, w 1990 roku wszystkie zakłady uzyskały samodzielność prawną, działając nadal pod firmą „Madro”[2].
Zakład w Krakowie został przekształcony w Przedsiębiorstwo Budowy Maszyn Drogowych MADRO Kraków Sp. z o.o. i później sprywatyzowany, zmieniając ostatecznie nazwę na Madro Kraków Sp. z o.o[2]. W 2007 roku siedziba spółki została przeniesiona z Krakowa do nowego zakładu do Niepołomic[2].
Zakład we Wrocławiu został przekształcony w spółkę akcyjną Madro S.A. i w 2011 roku sprywatyzowany, zachowując profil działalności w zakresie remontów i produkcji sprzętu służącego do budowy, napraw i utrzymania nawierzchni drogowych[3].
Zakład w Białymstoku został w 2007 roku przekształcony w Madro Białystok Sp. z o.o. i w 2010 roku sprywatyzowany, lecz zmienił profil działalności na wynajem nieruchomości i powierzchni handlowych[4].
Przypisy
edytujBibliografia
edytuj- Marian Sawiński: Ogólne informacje handlowe oraz przewidywany program produkcyjny zakładów „MADRO” na lata 1964 i 1965. W: MADRO maszyny drogowe. Vademecum 1964. Kraków: Zarząd Zakładów Budowy i Naprawy Maszyn Drogowych „Madro”, 1964.