Maciej Polody

polski kierowca rajdowy

Maciej Polody (ur. 30 września 1976 w Poznaniu[1]) – polski kierowca wyścigowy i rajdowy, drifter. Określany przez media jako prekursor polskiego driftingu[2][3].

Maciej Polody
Państwo

 Polska

Data i miejsce urodzenia

30 września 1976
Poznań

Sukcesy

2003: WSMP – kl. N-1150 (mistrz)

Życiorys

edytuj

Karierę w sportach motorowych rozpoczynał od startu gokartami. Licencję kartingową zdobył w 1986 roku, po czym startował w klasie 50 cm³, a następnie – 100 cm³. W tej klasie zdobył wicemistrzostwo Polski. W 1996 roku rozpoczął starty w KJS, rywalizując Mazdą 323 GT-R[1]. Pracował jako dziennikarz w telewizji WTK[4]. W 2001 i 2002 roku uczestniczył w Samochodowych Rajdowych Mistrzostwach Polski Dziennikarzy[5]. W 2001 roku uczestniczył w tych zawodach Fordem Escortem RS Cosworth, a jego pilotem był wówczas Paweł Teplik[6]. Załoga zdobyła wówczas tytuł mistrzowski. W 2002 roku Polody obronił tytuł. W 2003 roku ścigał się w Wyścigowych Samochodowych Mistrzostwach Polski. Był wówczas kierowcą Fiata Cinquecento, którego wcześniej używał Maciej Garstecki[5]. Rywalizujący wówczas w barwach Automobilklubu Wielkopolskiego Polody zdobył tytuł mistrzowski w klasie N-1150 z przewagą sześciu punktów nad Miłoszem Majewskim[7].

W 2004 roku zmodernizował Forda Escorta II. Pod wpływem redaktora magazynu „GT”, Andrzeja Witkowskiego, zainteresował się driftingiem[5]. Przy współpracy z Polodym w maju 2004 roku magazyn opublikował pierwszy w Polsce materiał o driftingu. Przy wsparciu „GT” Polody wystartował w zawodach Drift Challenge 2004 na torze Hockenheimring, co było jego debiutem w europejskim driftingu. Używając wówczas Forda Escorta II, awansował do finału, który wygrał. W tym samym roku na Torze Poznań zorganizował pierwsze w Polsce zawody driftingowe. W 2005 roku uczestniczył w zawodach Drift Challenge, których nie ukończył z powodu awarii samochodu, zorganizował również drugą edycję zawodów na Torze Poznań. Po utworzeniu 26 października 2005 roku Polskiej Federacji Driftingu został jej prezesem[1].

Jako pierwszy Polak uzyskał licencję D1[8]. W 2006 roku zadebiutował Nissanem 200SX S14a w serii D1 Great Britain, zajmując w klasyfikacji końcowej ósmą pozycję[1]. We wrześniu 2006 roku został ambasadorem polskiej wersji gry Need for Speed: Carbon[9].

W 2007 roku uczestniczył w serii European Drift Championship. Polski zawodnik nie wystartował na Donington, rozpoczynając starty od drugiej rundy, rozgrywanej na torze Silverstone. W trakcie zawodów Polody wyeliminował m.in. Phila Morrisona i Marka Luneya i awansował do finału, z którego wycofał się Brett Castle. Oznaczało to zwycięstwo Polaka w zawodach[10]. W zawodach na torze Knockhill Polody był piąty[11]. Podczas finałowej rundy sezonu – na lotnisku North Weald – Polody odpadł w pierwszej rundzie w pojedynku z Benem Brokiem-Smithem[12]. W klasyfikacji końcowej sezonu polski zawodnik zdobył 33 punkty i zajął piątą pozycję[13]. W 2007 roku Polody uczestniczył ponadto w driftingowym pojedynku Japonia–Europa[1], a w sierpniu ogłoszono go twarzą polskiej edycji Need for Speed: ProStreet[8].

W 2008 roku kontynuował starty w European Drift Championship. Podczas rundy na torze Donington Polody zajął piąte miejsce po przegranej z Danielem Eylesem[14]. Podczas zawodów w Knockhill miały miejsce problemy z samochodem Polaka, który odpadł w ćwierćfinale z Timem Marshallem[15]. W Silverstone wyeliminował Paula Smitha i Danny'ego Eylesa, przegrywając pojedynek o finał z Nobushige Kumakubo[16]. Podczas czwartej rundy, rozgrywanej na torze Santa Pod Raceway, Polody odpadł w pierwszej rundzie z Mattem Carterem[17]. Podczas piątej eliminacji sezonu Polody został zdyskwalifikowany za wyprzedzenie Paula Smitha w niedozwolonym miejscu[18]. Ostatnia runda sezonu odbywała się na Torze Poznań. Polody dotarł do półfinału, gdzie odpadł z Timem Marshallem, a mecz o trzecie miejsce przegrał z Brettem Castle'em[19]. W klasyfikacji generalnej sezonu Polak uzyskał 50 punktów, dzięki czemu zajął piąte miejsce[20]. Pod koniec roku wystąpił gościnnie na odcinku Karowa Rajdu Barbórka[21][22].

Współpracował z japońskim Team Orange, którego zawodników sprowadził do Polski na pokazy[5]. Był sędzią ligi Toyo Drift Cup[1]. W 2010 roku otworzył Akademię Driftingu przy Torze Poznań[23]. W 2014 roku był współzałożycielem ligi Drift Masters Grand Prix[2].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f Andrzej Karaczun, Rajd Barbórka 2008: Maciej Polody i jego Nissan na Karowej [online], Auto Świat, 11 grudnia 2008 [dostęp 2024-12-07].
  2. a b Drift Masters Grand Prix [online], Motosport.com, 12 marca 2014 [dostęp 2024-12-07].
  3. Adam Małachowski, Aby wyłonić mistrza Europy, musimy mieć najlepsze i najtrudniejsze tory. Trasa na stadionie w Płocku jest idealna [online], Gazeta Wyborcza, 18 maja 2018 [dostęp 2024-12-07].
  4. Dziennikarze za kółkiem [online], Wirtualna Polska, 21 maja 2001 [dostęp 2024-12-07].
  5. a b c d Juliusz Podolski, Od dziecka lubiłem męczyć auta [online], Sukces Po Poznańsku, 15 września 2023 [dostęp 2024-12-07].
  6. Rajd Dziennikarzy - Wisła 2001 [online], Interia, 16 października 2021 [dostęp 2024-12-07].
  7. Wyścigowe Samochodowe Mistrzostwa Polski Wyniki Sezonu 2003 [online], Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu [dostęp 2024-12-07] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04].
  8. a b Prawdziwy fachowiec od NFS [online], Gazeta Lubuska, 14 sierpnia 2007 [dostęp 2024-12-07].
  9. Maciej Polody - polska twarz Need For Speed: Carbon [online], MiastoGier.pl, 4 września 2006 [dostęp 2024-12-07].
  10. Round 2 Report & Results [online], European Drift Championship [dostęp 2024-12-07] [zarchiwizowane z adresu 2007-12-02].
  11. Round 3 Report & Results [online], European Drift Championship [dostęp 2024-12-07] [zarchiwizowane z adresu 2007-11-08].
  12. Round 4 Report & Results [online], European Drift Championship [dostęp 2024-12-07] [zarchiwizowane z adresu 2007-11-14].
  13. Round 4 Report & Results [online], European Drift Championship [dostęp 2024-12-07] [zarchiwizowane z adresu 2007-10-29].
  14. Castle takes first Round [online], European Drift Championship [dostęp 2024-12-07] [zarchiwizowane z adresu 2008-12-02].
  15. Marshall on form [online], European Drift Championship [dostęp 2024-12-07] [zarchiwizowane z adresu 2008-12-07].
  16. King of the Castle [online], European Drift Championship [dostęp 2024-12-07] [zarchiwizowane z adresu 2008-12-07].
  17. Kumakuba takes top step [online], European Drift Championship [dostęp 2024-12-07] [zarchiwizowane z adresu 2008-12-07].
  18. Marshall back on form [online], European Drift Championship [dostęp 2024-12-07] [zarchiwizowane z adresu 2008-12-07].
  19. Marshall wins again! [online], European Drift Championship [dostęp 2024-12-07] [zarchiwizowane z adresu 2008-12-02].
  20. EDC Points table 2008 Championship [online], European Drift Championship [dostęp 2024-12-07] [zarchiwizowane z adresu 2008-12-02].
  21. Paweł Świder, Rajdowe wisienki na torcie – zapowiedź Rajdu Barbórki Warszawskiej [online], Wirtualna Polska, 12 grudnia 2008 [dostęp 2024-12-07].
  22. Katarzyna Grabowska, "Pani Karowa" łaskawa dla Kuchara [online], Sport.pl, 14 grudnia 2008 [dostęp 2024-12-07].
  23. Maciej Kiwak, Arkadiusz Dudko: Red Bull Car Park Drift to 100% precyzji jazdy w poślizgu! [online], Red Bull, 27 lipca 2022 [dostęp 2024-12-07].