Maciej Polody
Maciej Polody (ur. 30 września 1976 w Poznaniu[1]) – polski kierowca wyścigowy i rajdowy, drifter. Określany przez media jako prekursor polskiego driftingu[2][3].
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Sukcesy | |
Życiorys
edytujKarierę w sportach motorowych rozpoczynał od startu gokartami. Licencję kartingową zdobył w 1986 roku, po czym startował w klasie 50 cm³, a następnie – 100 cm³. W tej klasie zdobył wicemistrzostwo Polski. W 1996 roku rozpoczął starty w KJS, rywalizując Mazdą 323 GT-R[1]. Pracował jako dziennikarz w telewizji WTK[4]. W 2001 i 2002 roku uczestniczył w Samochodowych Rajdowych Mistrzostwach Polski Dziennikarzy[5]. W 2001 roku uczestniczył w tych zawodach Fordem Escortem RS Cosworth, a jego pilotem był wówczas Paweł Teplik[6]. Załoga zdobyła wówczas tytuł mistrzowski. W 2002 roku Polody obronił tytuł. W 2003 roku ścigał się w Wyścigowych Samochodowych Mistrzostwach Polski. Był wówczas kierowcą Fiata Cinquecento, którego wcześniej używał Maciej Garstecki[5]. Rywalizujący wówczas w barwach Automobilklubu Wielkopolskiego Polody zdobył tytuł mistrzowski w klasie N-1150 z przewagą sześciu punktów nad Miłoszem Majewskim[7].
W 2004 roku zmodernizował Forda Escorta II. Pod wpływem redaktora magazynu „GT”, Andrzeja Witkowskiego, zainteresował się driftingiem[5]. Przy współpracy z Polodym w maju 2004 roku magazyn opublikował pierwszy w Polsce materiał o driftingu. Przy wsparciu „GT” Polody wystartował w zawodach Drift Challenge 2004 na torze Hockenheimring, co było jego debiutem w europejskim driftingu. Używając wówczas Forda Escorta II, awansował do finału, który wygrał. W tym samym roku na Torze Poznań zorganizował pierwsze w Polsce zawody driftingowe. W 2005 roku uczestniczył w zawodach Drift Challenge, których nie ukończył z powodu awarii samochodu, zorganizował również drugą edycję zawodów na Torze Poznań. Po utworzeniu 26 października 2005 roku Polskiej Federacji Driftingu został jej prezesem[1].
Jako pierwszy Polak uzyskał licencję D1[8]. W 2006 roku zadebiutował Nissanem 200SX S14a w serii D1 Great Britain, zajmując w klasyfikacji końcowej ósmą pozycję[1]. We wrześniu 2006 roku został ambasadorem polskiej wersji gry Need for Speed: Carbon[9].
W 2007 roku uczestniczył w serii European Drift Championship. Polski zawodnik nie wystartował na Donington, rozpoczynając starty od drugiej rundy, rozgrywanej na torze Silverstone. W trakcie zawodów Polody wyeliminował m.in. Phila Morrisona i Marka Luneya i awansował do finału, z którego wycofał się Brett Castle. Oznaczało to zwycięstwo Polaka w zawodach[10]. W zawodach na torze Knockhill Polody był piąty[11]. Podczas finałowej rundy sezonu – na lotnisku North Weald – Polody odpadł w pierwszej rundzie w pojedynku z Benem Brokiem-Smithem[12]. W klasyfikacji końcowej sezonu polski zawodnik zdobył 33 punkty i zajął piątą pozycję[13]. W 2007 roku Polody uczestniczył ponadto w driftingowym pojedynku Japonia–Europa[1], a w sierpniu ogłoszono go twarzą polskiej edycji Need for Speed: ProStreet[8].
W 2008 roku kontynuował starty w European Drift Championship. Podczas rundy na torze Donington Polody zajął piąte miejsce po przegranej z Danielem Eylesem[14]. Podczas zawodów w Knockhill miały miejsce problemy z samochodem Polaka, który odpadł w ćwierćfinale z Timem Marshallem[15]. W Silverstone wyeliminował Paula Smitha i Danny'ego Eylesa, przegrywając pojedynek o finał z Nobushige Kumakubo[16]. Podczas czwartej rundy, rozgrywanej na torze Santa Pod Raceway, Polody odpadł w pierwszej rundzie z Mattem Carterem[17]. Podczas piątej eliminacji sezonu Polody został zdyskwalifikowany za wyprzedzenie Paula Smitha w niedozwolonym miejscu[18]. Ostatnia runda sezonu odbywała się na Torze Poznań. Polody dotarł do półfinału, gdzie odpadł z Timem Marshallem, a mecz o trzecie miejsce przegrał z Brettem Castle'em[19]. W klasyfikacji generalnej sezonu Polak uzyskał 50 punktów, dzięki czemu zajął piąte miejsce[20]. Pod koniec roku wystąpił gościnnie na odcinku Karowa Rajdu Barbórka[21][22].
Współpracował z japońskim Team Orange, którego zawodników sprowadził do Polski na pokazy[5]. Był sędzią ligi Toyo Drift Cup[1]. W 2010 roku otworzył Akademię Driftingu przy Torze Poznań[23]. W 2014 roku był współzałożycielem ligi Drift Masters Grand Prix[2].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f Andrzej Karaczun , Rajd Barbórka 2008: Maciej Polody i jego Nissan na Karowej [online], Auto Świat, 11 grudnia 2008 [dostęp 2024-12-07] .
- ↑ a b Drift Masters Grand Prix [online], Motosport.com, 12 marca 2014 [dostęp 2024-12-07] .
- ↑ Adam Małachowski , Aby wyłonić mistrza Europy, musimy mieć najlepsze i najtrudniejsze tory. Trasa na stadionie w Płocku jest idealna [online], Gazeta Wyborcza, 18 maja 2018 [dostęp 2024-12-07] .
- ↑ Dziennikarze za kółkiem [online], Wirtualna Polska, 21 maja 2001 [dostęp 2024-12-07] .
- ↑ a b c d Juliusz Podolski , Od dziecka lubiłem męczyć auta [online], Sukces Po Poznańsku, 15 września 2023 [dostęp 2024-12-07] .
- ↑ Rajd Dziennikarzy - Wisła 2001 [online], Interia, 16 października 2021 [dostęp 2024-12-07] .
- ↑ Wyścigowe Samochodowe Mistrzostwa Polski Wyniki Sezonu 2003 [online], Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu [dostęp 2024-12-07] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] .
- ↑ a b Prawdziwy fachowiec od NFS [online], Gazeta Lubuska, 14 sierpnia 2007 [dostęp 2024-12-07] .
- ↑ Maciej Polody - polska twarz Need For Speed: Carbon [online], MiastoGier.pl, 4 września 2006 [dostęp 2024-12-07] .
- ↑ Round 2 Report & Results [online], European Drift Championship [dostęp 2024-12-07] [zarchiwizowane z adresu 2007-12-02] .
- ↑ Round 3 Report & Results [online], European Drift Championship [dostęp 2024-12-07] [zarchiwizowane z adresu 2007-11-08] .
- ↑ Round 4 Report & Results [online], European Drift Championship [dostęp 2024-12-07] [zarchiwizowane z adresu 2007-11-14] .
- ↑ Round 4 Report & Results [online], European Drift Championship [dostęp 2024-12-07] [zarchiwizowane z adresu 2007-10-29] .
- ↑ Castle takes first Round [online], European Drift Championship [dostęp 2024-12-07] [zarchiwizowane z adresu 2008-12-02] .
- ↑ Marshall on form [online], European Drift Championship [dostęp 2024-12-07] [zarchiwizowane z adresu 2008-12-07] .
- ↑ King of the Castle [online], European Drift Championship [dostęp 2024-12-07] [zarchiwizowane z adresu 2008-12-07] .
- ↑ Kumakuba takes top step [online], European Drift Championship [dostęp 2024-12-07] [zarchiwizowane z adresu 2008-12-07] .
- ↑ Marshall back on form [online], European Drift Championship [dostęp 2024-12-07] [zarchiwizowane z adresu 2008-12-07] .
- ↑ Marshall wins again! [online], European Drift Championship [dostęp 2024-12-07] [zarchiwizowane z adresu 2008-12-02] .
- ↑ EDC Points table 2008 Championship [online], European Drift Championship [dostęp 2024-12-07] [zarchiwizowane z adresu 2008-12-02] .
- ↑ Paweł Świder , Rajdowe wisienki na torcie – zapowiedź Rajdu Barbórki Warszawskiej [online], Wirtualna Polska, 12 grudnia 2008 [dostęp 2024-12-07] .
- ↑ Katarzyna Grabowska , "Pani Karowa" łaskawa dla Kuchara [online], Sport.pl, 14 grudnia 2008 [dostęp 2024-12-07] .
- ↑ Maciej Kiwak , Arkadiusz Dudko: Red Bull Car Park Drift to 100% precyzji jazdy w poślizgu! [online], Red Bull, 27 lipca 2022 [dostęp 2024-12-07] .