Maciej Kononowicz
Józef Stanisław Kononowicz, ps. Maciej[1] (ur. 1 stycznia 1912 w Łasku, zm. 31 marca 1986 w Łodzi) – polski poeta, satyryk, prozaik oraz tłumacz literatury białoruskiej, poseł na Sejm PRL II kadencji.
| Data i miejsce urodzenia |
1 stycznia 1912 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
31 marca 1986 |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki |
literatura |
| Ważne dzieła | |
|
Stacje liryczne | |
| Odznaczenia | |
    
| |
Życiorys
edytujUrodził się 1 stycznia 1912 w Łasku, w rodzinie urzędnika skarbowego Franciszka Kononowicza (zm. 1954) i Anny z Mełczyńskich (zm. 1975)[2]. Miał starszą siostrę Irenę (1910–1969), lekarkę, i młodszego brata Marka (1914–2004), rzeźbiarza, grafika[3].
Był absolwentem Wydziału Humanistycznego (polonistyka) Uniwersytetu Warszawskiego. Jako poeta debiutował w 1935 w Antologii współczesnej poezji szkolnej. Używał wtedy pseudonimu Maciej Halin.
W okresie okupacji niemieckiej był podporucznikiem Armii Krajowej[1], instruktorem w tajnej szkole podchorążych. Od 6 sierpnia 1944 brał udział w powstaniu warszawskim w Batalionie „Kiliński” - 8. kompania, I pluton[1]. W latach 1944–1945 był jeńcem Oflagu XC Lubeka[4].
Po wojnie, od 1945 mieszkał w Łodzi. Od 1948 był członkiem Stowarzyszenia PAX, wielokrotnie wybierany do Zarządu Stowarzyszenia. Kierownik redakcji Oddziału Łódzkiego „Słowa Powszechnego” (1947–1957). W latach 1955–1956 był redaktorem naczelnym tygodnika „WTK” (Wrocław)[4]. Pracował w tygodniku „Dziś i Jutro”[3].
Był członkiem ZLP (od 1948), wiceprezesem Klubu Literatów „Krag” (1968), członkiem PEN-Clubu (od 1970). Dwukrotnie pełnił funkcję radnego m. Łodzi, wiceprzewodniczący Łódzkiego Komitetu FJN (1955–1956)[4].
W latach 1957–1961 był posłem na Sejm[5].
W 1971 otrzymał nagrodę im. Włodzimierza Pietrzaka.
Zmarł w Łodzi, pochowany na cmentarzu przy ul. Ogrodowej[4].
Twórczość
edytuj- Stacje liryczne (poezje)
- W ramionach srebrnych rzek (poezje)
- W sitowiu niebieskim (poezje)
- Portret nieurojony (poezje)
- Rekonstrukcja biografii (poezje)
- Biskup Michał. Prolegomena do portretu (szkic)
- Prawą ręką za lewe ucho (satyry)
- Szyfr o ojczyźnie (opowiadania)
- Kilka imion miłości (powieść)
- Gaj dębowy (poezje)
- Romantyczne i zielone (powieść)
- Przekażmy sobie znak pokoju (poezje)
- Wenus w małym miasteczku (powieść)
- Od strony serca (zbiór powieści)
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Warszawski Krzyż Powstańczy[6]
- Krzyż Armii Krajowej
- Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego
- Honorowa Odznaka Miasta Łodzi[7]
- Odznaczenie Światowej Rady Pokoju
Źródło[5].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Powstańcze Biogramy - Józef Kononowicz [online], www.1944.pl [dostęp 2024-04-23] (pol.).
- ↑ Cmentarze Bródzieńskie [online], brodnowski.grobonet.com [dostęp 2024-04-23].
- ↑ a b Kononowicz Irena ps. Nono (1910–1969) - biogramy Fundacja Generał Elżbiety Zawackiej [dostęp 2024-04-23].
- ↑ a b c d Maciej Józef Stanisław «Maciej Józef» Kononowicz M.J. Minakowski, Genealogia Potomków Sejmu Wielkiego [dostęp 2024-04-23].
- ↑ a b Katalog główny Biblioteki Sejmowej - Kononowicz Maciej [online], bs.sejm.gov.pl [dostęp 2024-04-23].
- ↑ Lista odznaczonych Warszawskim Krzyżem Powstańczym. „Stolica”. Rok XXXVII, Nr 25 (1798), s. 15, 5 września 1982. Warszawa: Warszawskie Wyd. Prasowe RSW „Prasa-Książka-Ruch”. [dostęp 2024-09-12].
- ↑ Uchwała Prezydium Rady Narodowej m. Łodzi w sprawie wyróżnienia Odznaką Honorową m. Łodzi. „Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m. Łodzi”. 6, s. 6-8, 31 sierpnia 1964. Łódź: Prezydium Rady Narodowej w Łodzi.
Bibliografia
edytuj- Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939–1991: Leksykon. Wydawn. Nauk. PWN. ISBN 83-01-11593-9.