Maść Wilkinsona
Maść Wilkinsona (łac. Unguentum Wilkinsoni, syn. Unguentum antisepticum, Unguentum sulfuratum compositum FP XII, maść siarkowa złożona, złożona maść siarczana)[1] – preparat galenowy do użytku zewnętrznego, sporządzany według przepisu farmakopealnego. W Polsce na stan obecny (2024) skład określa Farmakopea Polska XIII. Preparat stosowany głównie w leczeniu świerzbu, znacznie rzadziej w leczeniu łuszczycy. Dawniej produkowana w Polsce w laboratoriach galenowych. Obecnie sporządzana w recepturze aptecznej.
Preparat opracowany przez brytyjskiego lekarza J.H. Wilkinsona w XIX wieku[2][3].
Skuteczność związków siarki (m.in. maści Wilkinsona[4]) oceniono jako nieznaną[5][6].
Skład
edytuj- kwiat siarczany lub mleko siarczane[7] 15 g
- mydło potasowe 30 gramów
- dziegieć sosnowy 15 gramów
- strącony węglan wapnia 10 gramów
- smalec wieprzowy farmaceutyczny 30 gramów
- wymieszać do powstania maści.
Przypisy
edytuj- ↑ Farmakopea Polska XIII t. 3; s. 4598 – nazwa polska i łacińska wraz z synonimami.
- ↑ Wilkinson Ointment. TheFreeDictionary (za The Great Soviet Encyclopedia (1979)).
- ↑ W. N. Goldsmith. Wilkinson’s Ointment. „Br Med J.”. 1 (4392), s. 347–348, 1945.
- ↑ Stefania Jablońska, Tadeusz Chorzelski: Choroby skóry dla studentów medycyny i lekarzy. Wyd. III. Warszawa: PZWL, 1994, s. 98. ISBN 83-200-1837-4.
- ↑ M. Strong, P.W. Johnstone. Interventions for treating scabies. „Cochrane Database Syst Rev”, s. CD000320, 2007. DOI: 10.1002/14651858.CD000320. PMID: 17636630.
- ↑ P.P. Johnstone, M. Strong. Scabies. „Clin Evid (Online)”. 2008, 2008. PMID: 19445807. PMCID: PMC2907996.
- ↑ Tzn. siarka strącona.
Bibliografia
edytuj- Farmakopea Polska II, 1937, s. 904; nazwa: „złożona maść siarczana”
- Farmakopea Polska XIII, t. 3; nazwa: „złożona maść siarkowa”, synonim: „maść Wilkinsona”
- Wacław Barwiński, Podręczny Receptariusz, PZF Cefarm Katowice 1983
- Tadeusz Chruściel, Kornel Gibiński, Leksykon Leków, PZWL, 1991, s. 471
- Stefania Jabłońska, Choroby Skóry, PZWL, 1951.
- Poradnik Terapeutyczny, red. Piotr Kubikowski, wyd. II – PZWL, 1969, wyd. III – PZWL, 1975.
