Młynarska Wola

wieś w województwie warmińsko-mazurskim

Młynarska Wola (niem. Herrndorf) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Młynary.

Młynarska Wola
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Powiat

elbląski

Gmina

Młynary

Wysokość

41 m n.p.m.

Liczba ludności (2022)

202[2]

Strefa numeracyjna

55

Kod pocztowy

14-420[3]

Tablice rejestracyjne

NEB

SIMC

0152900

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Młynarska Wola”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Młynarska Wola”
Położenie na mapie powiatu elbląskiego
Mapa konturowa powiatu elbląskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Młynarska Wola”
Położenie na mapie gminy Młynary
Mapa konturowa gminy Młynary, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Młynarska Wola”
Ziemia54°11′01″N 19°45′07″E/54,183611 19,751944[1]

Wieś lokowana w XIV w. Zachowały się ruiny gotyckiego kościoła z ok. 1300 r., przebudowanego w wieku XVI[4].

Pierwszy kościół w Młynarskiej Woli pod wezwaniem św. Tomasza wzniesiono ok. 1330 r. Zniszczony na przełomie XVXVI w., odbudowany w 1593 r. Nawa główna kościoła o rozmiarach 31 na 15 m. Kościół nieco rozbudowano w 1709 r., a wcześniej w 1705 r. wzniesiono drewnianą wieżę. Wieżę tę odrestaurowano w 1823 r. (na chorągiewce wiatrowej znajdował się herb Dohnów ze Słobit). Dzwony i zegar z wieży przeniesiono po II wojnie światowej do kościoła w Młynarach, natomiast barokowy ołtarz do Olsztyna. Wspomniani Dohnowie ze Słobit m.in. ufundowali wyposażenie barokowe kościoła w XVIII w. Ostatnim pastorem ewangelickim parafii Słobity–Młynarska Wola (19281945) był Johann Neumann, po wojnie pastor w Ilmenau-Rhoda (Turyngia). Po 1945 r. kościół przez jakiś czas służył za spichlerz Armii Czerwonej. Później został przejęty przez prawosławnych. Przez kilka lat nabożeństwa celebrował tam ks. Naumow z Gdańska. Z czasem kościół uległ zniszczeniu. W latach 60. i 70. w kościele mieścił się magazyn GS, w którym prawdopodobnie składowano m.in. nawozy sztuczne. Jeszcze ok. 1990 r. istniał dach.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego.

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 81477
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 798 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Piotr Skurzyński "Warmia, Mazury, Suwalszczyzna" Wyd. Sport i Turystyka - Muza S.A. Warszawa 2004 s. 60 ISBN 83-7200-631-8

Bibliografia

edytuj
  • Tomasz Darmochwał, Marek Jacek Rumiński: Warmia Mazury. Przewodnik, Białystok: Agencja TD, 1996. ISBN 83-902165-0-7, s. 117.