Máel Mocheirge mac Indrechtaig

Máel Mocheirge mac Indrechtaig (zm. 896 r.) – król Ulaidu (Ulsteru) z Leth Cathail, bocznej linii dynastii Dál Fiatach od 893 r. razem z Muiredachem IV mac Eochocáin z Dál nAraidi, potem samodzielnie od 895 do swej śmierci. Syn Indrechtacha mac Tommaltaig (zm. 835 r.), w piątym stopniu potomka Máel Coby mac Fíachnai (zm. 647 r.), króla Ulaidu.

Máel Mocheirge mac Indrechtaig
król Ulaidu razem z Muiredachem IV mac Eochocáin, potem samodzielnie od 895
Okres

od 893
do 896

Poprzednik

Bécc II mac Airemóin

Następca

Aitíth mac Laigne

Dane biograficzne
Dynastia

Leth Cathail

Data śmierci

896

Ojciec

Indrechtach mac Tommaltaig

Rodzeństwo

Cathalán mac Indrechtaig

Jego ród Leth Cathail zamieszkiwał baronię Lecale na terenie obecnego hrabstwa Down. Eponimem był pradziadek Cathal mac Muiredaig, prawnuk Máel Coby mac Fíachnai. Jego dziadek Tommaltach mac Cathail (zm. 789 r.) zgłaszał swe pretensje do korony. Jednak został pokonany i zabity w bitwie z kuzynem Eochaidem VI mac Fíachnai (zm. 810 r.). Roczniki z Innisfallen podały, że ojciec Indrechtach mac Tommaltaig był współwładcą Ulaidu. Inne źródła jednak tego faktu nie potwierdzają.

Máel Mocheirge objął tron po śmierci Bécca II mac Airemóin, swego brata stryjecznego, zabitego z ręki Aithéida. Panował razem z dalekim kuzynem Muiredachem IV mac Eochocáin, w latach 893-895. Źródła podają, że tenże zginął z ręki Aidéida (Aitítha) mac Laigne, króla Uí Echach Cobo, zabójcy poprzedniego króla. Od tego czasu Máel Mocheirge mac Indrechtaig rządził samodzielnie. Niezbyt długo cieszył się władzą. Bowiem w następnym roku został zamordowany przez swych ludzi.

Potomstwo

edytuj

Máel Mocheirge pozostawił po sobie potomstwo:

  • Cumascach, miał syna:
    • Aengus Lathrai, miał syna:
      • Gilla Domonguirt, miał syna:
        • Cú Ulad (zm. 1006 r.), zginął w walce z najeźdźcami, członkami rodu Uí Néill. Jego potomkiem był zapewne Cú Ulad I Ua Flaithrí (zm. 1072 r.), król Ulaidu w latach 1065-1071.
  • Andiaran (zm. 892 r.)

Bibliografia

edytuj
  • Byrne F. J., Irish Kings and High-Kings Four Courts Press, Second edition (Repr.), Dublin 2004, s. 285-286, ISBN 1-85182-552-5.
  • Dobbs M. E., The History of the Descendants of Ir, „Zeitschrift für celtische Philologie” 14 (1923), s. 78-79.
  • The Chronicle of Ireland, transl. with an introduction and notes T. M. Charles-Edwards, Vol. 1, Liverpool University Press 2006, s. 338-340, ISBN 978-0-85323-959-8.