Lutin (Q10)francuski okręt podwodny z początku XX wieku, czwarta jednostka typu Farfadet. Została zwodowana 12 lutego 1903 roku w stoczni Arsenal de Rochefort(inne języki) i w tym samym roku przyjęta w skład Marine nationale. 16 października 1906 roku w Bizercie okręt zatonął z całą załogą. Został podniesiony, lecz nie powrócił już do służby. Okręt skreślono z listy floty 9 czerwca 1907 roku.

Lutin (Q10)
Ilustracja
„Lutin” w La Rochelle między 1903-1906 r.
Klasa

okręt podwodny

Typ

Farfadet

Historia
Stocznia

Arsenal de Rochefort(inne języki)

Położenie stępki

1900

Wodowanie

12 lutego 1903

 Marine nationale
Wejście do służby

1903

Wycofanie ze służby

zatonął 16 października 1906

Los okrętu

wycofany ze służby 9 czerwca 1907

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


185 ton
202 t

Długość

41,3 m

Szerokość

2,9 m

Zanurzenie

2,6 m

Zanurzenie testowe

30 m

Rodzaj kadłuba

jednokadłubowy

Materiał kadłuba

stal

Napęd
1 silnik elektryczny o mocy 183 KM
1 śruba
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu


6,1 węzła
4,3 w.

Zasięg

powierzchnia: 115 Mm przy 5,3 w.
zanurzenie: 28 Mm przy 4,3 w.

Uzbrojenie
4 torpedy
Wyrzutnie torpedowe

4 x 450 mm (zewnętrzne)

Załoga

16

Projekt i dane taktyczno–techniczne

edytuj

„Lutin” został zaprojektowany przez inż. Gabriela Maugasa, bazował na wcześniejszych konstrukcjach Gastona Romazzottiego(inne języki)[1]. Okręt posiadał wyłącznie napęd elektryczny, przez co miał niewielki zasięg[2].

„Lutin” był małym okrętem podwodnym o konstrukcji jednokadłubowej. Długość całkowita wykonanej ze stali jednostki wynosiła 41,3 metra, szerokość 2,9 metra i zanurzenie 2,6 metra[1][2]. Wyporność w położeniu nawodnym wynosiła 185 ton, a w zanurzeniu 202 tony[1][3][4]. Okręt napędzany był na powierzchni i pod wodą przez silnik elektryczny Hillairet-Huguet o mocy 183 koni mechanicznych (KM)[2][5][a]. Jednośrubowy układ napędowy zapewniał prędkość 6,1 węzła na powierzchni i 4,3 węzła w zanurzeniu[1][2]. Zasięg wynosił 115 Mm przy prędkości 5,3 węzła w położeniu nawodnym oraz 28 Mm przy prędkości 4,3 węzła pod wodą[1][2]. Dopuszczalna głębokość zanurzenia wynosiła 30 metrów[5].

Okręt wyposażony był w cztery zewnętrzne wyrzutnie torped kalibru 450 mm, bez torped zapasowych[1][3][4]. Załoga okrętu składała się z 16 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][2].

Budowa i przebieg służby

edytuj
 
„Lutin” po podniesieniu, październik 1906 r.

„Lutin” zamówiony został 26 września 1899 roku[2] i zbudowany w Arsenale(inne języki) w Rochefort[1][2]. Stępkę okrętu położono w 1900 roku[5], został zwodowany 12 lutego 1903 roku[1][2] i w tym samym roku wszedł do służby[5]. Okręt otrzymał numer burtowy Q10[2]. Koszt budowy wyniósł 32 000 £[2].

Okręt pełnił służbę na Morzu Śródziemnym do 16 października 1906 roku, kiedy w nieszczęśliwym wypadku zatonął wraz z całą, 16-osobową załogą w Bizercie[1][2]. Został podniesiony, lecz nie powrócił już do służby. 9 czerwca 1907 roku został skreślony z listy floty[1][2].

  1. Paul E. Fontenoy podaje, że okręt posiadał dwa silniki elektryczne[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g h i j k l Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara: 2007, s. 77.
  2. a b c d e f g h i j k l m Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: 1985, s. 207.
  3. a b John Moore (red.): Jane’s Fighting Ships of World War I. London: 1990, s. 200.
  4. a b J. Gozdawa-Gołębiowski, T. Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: 1994, s. 536.
  5. a b c d Ivan Gogin: FARFADET submarines (1902 – 1903). NAVYPEDIA. [dostęp 2016-11-19]. (ang.).

Bibliografia

edytuj
  • Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2007. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
  • Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
  • Ivan Gogin: FARFADET submarines (1902 – 1903). NAVYPEDIA. [dostęp 2016-11-19]. (ang.).
  • Jan Gozdawa-Gołębiowski, Tadeusz Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: Lampart, 1994. ISBN 83-902554-2-1.
  • John Moore (red.): Jane’s Fighting Ships of World War I. London: Studio Editions, 1990. ISBN 1-85170-378-0. (ang.).