Luigi Ricci (kompozytor)

Luigi Ricci (ur. 8 lipca 1805 w Neapolu, zm. 31 grudnia 1859 w Pradze[1][2]) – włoski kompozytor.

Luigi Ricci
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 lipca 1805
Neapol

Pochodzenie

włoskie

Data i miejsce śmierci

31 grudnia 1859
Praga

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor

Życiorys

edytuj

Syn Pietra Ricciego, pochodzącego z Florencji pianisty osiadłego w Neapolu[1]. Brat kompozytora Federico Ricciego[1][2]. W 1814 roku podjął studia w konserwatorium w Neapolu, gdzie jego nauczycielami byli Giovanni Furno, Nicola Antonio Zingarelli i Pietro Generali[1][2]. W 1822 roku debiutował z sukcesem operą L’Impresario in angustie[1][2]. Również jego kolejne opery zdobyły uznanie i były wystawiane w Parmie, Turynie, Rzymie, Mediolanie i Wenecji[1]. Zachęcony sukcesami w 1828 roku przerwał studia w konserwatorium neapolitańskim, nie uzyskawszy dyplomu[1]. W 1829 roku wyjechał do Rzymu[1].

W 1836 roku osiadł w Trieście, gdzie otrzymał posadę kapelmistrza w kościele San Giusto oraz w Teatro Grande[1][2]. Nawiązał romans ze swoimi uczennicami, śpiewaczkami Ludmilą (Lidią) i Františką (Fanny) Stolz[1][2]. W latach 1844–1845 przebywał w Odessie, gdzie był dyrektorem opery[2]. Po powrocie do Triestu zawarł w 1849 roku związek małżeński z Lidią, która rok później urodziła mu córkę Adelaide[1][2]. Jednocześnie utrzymywał nadal romans z Fanny, z którą w 1852 roku doczekał się syna Luigiego[1][2]. Pod koniec życia zapadł na zdrowiu psychicznym i w 1858 roku wyjechał do Pragi, gdzie zmarł w szpitalu dla obłąkanych[1][2].

Skomponował około 30 oper, w tym 5 wspólnie z bratem[1]. Był też autorem ponad 20 mszy, a także kantat i pieśni[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g h i j k l m n o Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 378–379. ISBN 978-83-224-0837-7.
  2. a b c d e f g h i j Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2976. ISBN 0-02-865530-3.

Linki zewnętrzne

edytuj