Wikipedia

Ludovic Obraniak

polski piłkarz francuskiego pochodzenia

Ludovic Joseph Obraniak (ur. 10 listopada 1984 w Longeville-lès-Metz) – francusko-polski piłkarz, który występował na pozycji pomocnika. W latach 2009–2014 reprezentant Polski w piłce nożnej.

Ludovic Obraniak
Ilustracja
Ludovic Obraniak (2011)
Pełne imię i nazwisko

Ludovic Joseph Obraniak

Data i miejsce urodzenia

10 listopada 1984
Longeville-lès-Metz

Wzrost

174 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
2000–2002 FC Metz
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2002–2007 FC Metz 99 (5)
2007–2012 Lille OSC 152 (19)
2012–2014 Girondins Bordeaux 72 (14)
2014–2015 Werder Brema 12 (1)
2015 → Rizespor (wyp.) 16 (2)
2015–2016 Maccabi Hajfa 26 (3)
2016–2018 AJ Auxerre 36 (0)
W sumie: 413 (44)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2002  Francja U-19
2004  Francja U-21 1 (0)
2009–2014  Polska 34 (6)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2021–2022 Le Touquet AC
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Kariera klubowa

edytuj

Ludovic Obraniak był przez cztery lata zawodnikiem klubu FC Metz, grającego w Ligue 1 – najwyższej klasie rozgrywkowej we Francji. Pewne miejsce w składzie drużyny znalazł w sezonie 2004/2005, podczas którego rozegrał 30 spotkań ligowych, strzelając w nich 2 bramki. W 2007 przeszedł do Lille OSC za kwotę około 1,2 mln € oraz za Daniela Gygaxa w rozliczeniu[1]. W czasie niespełna pięciu lat występów w Lille, zdobył z zespołem mistrzostwo Francji w sezonie 2010/2011 oraz Puchar Francji w 2011.

11 stycznia 2012 podpisał 3,5-letni kontrakt z innym francuskim klubem Girondins Bordeaux[2]. Zadebiutował 21 stycznia w meczu 1/16 Pucharu Francji przeciwko trzecioligowemu US Créteil, gdzie grał do 83. minuty i zaliczył asystę. Swojego premierowego gola dla Girondins Bordeaux zaliczył 4 lutego 2012 roku w meczu ligowym przeciwko Toulouse FC. 12 lutego 2012 wystąpił w wyjazdowym meczu przeciwko swojemu niedawnemu klubowi Lille OSC, zdobył dwa gole i zaliczył asystę (druga bramka zdobyta w ostatniej minucie meczu była decydująca o zwycięstwie 4:5). Jedyne trofeum z zespołem, Puchar Francji (po raz drugi w swojej karierze), zdobył 31 maja 2013[3].

 
Ludovic Obraniak podczas meczu Pogoń Szczecin – Werder Brema

31 stycznia 2014 roku został zawodnikiem niemieckiego Werderu Brema, z którym związał się 2,5-letnią umową ważną do 30 czerwca 2016[4]. W nowym klubie otrzymał numer 7 na koszulce meczowej[5]. 15 lutego 2014, w swoim drugim meczu w barwach Werderu, zdobył swojego pierwszego gola dla zespołu, wyrównującego w 88. minucie spotkania z Borussią Mönchengladbach (1:1)[6][7].

Funkcję menedżera Obraniaka pełni Daniel Neuber[8]. 20 stycznia 2015 Obraniak został zawodnikiem tureckiego klubu Çaykur Rizespor na zasadzie wypożyczenia do końca sezonu 2014/2015. 1 lutego 2014 w swoim trzecim meczu w barwach drużyny zdobył pierwszego gola wygrywając w 34. minucie spotkania z Genclerbirligen (2:0).

Latem 2015 został zawodnikiem izraelskiego klubu Maccabi Hajfa. Po roku gry w Izraelu wrócił do Francji i związał się z AJ Auxerre. Po dwóch latach gry zdecydował się na zakończenie kariery.

Kariera reprezentacyjna

edytuj
 
Ludovic Obraniak w barwach reprezentacji Polski (2010)

W kwietniu 2002 roku Obraniak został powołany do reprezentacji Francji U-19 na dwumecz z Jugosławią[9]. W kadrze U-21 zagrał jeden raz, w meczu z Hiszpanią, rozegranym 17 kwietnia 2004. Zmienił wówczas Anthony’ego Le Talleca[10]. Od momentu wejścia nowych przepisów FIFA piłkarz był jednak uprawniony do gry w polskiej reprezentacji. Zawodnik wystąpił o polskie obywatelstwo i zadeklarował chęć gry w reprezentacji Polski.

Po uzyskaniu polskiego obywatelstwa w 2009 Obraniak został powołany przez Leo Beenhakkera do reprezentacji na mecz towarzyski z Grecją 12 sierpnia 2009. Zagrał w tym meczu od początku drugiej połowy, zmieniając Euzebiusza Smolarka. W tym spotkaniu strzelił 2 bramki w 47. i 79. minucie[11].

W 2012 został powołany przez selekcjonera kadry Franciszka Smudę na Euro 2012. Podczas turnieju wystąpił we wszystkich trzech meczach grupowych.

16 maja 2013 ogłosił, że rezygnuje z gry w kadrze, dopóki Waldemar Fornalik będzie selekcjonerem kadry narodowej Polski[12]. W październiku 2013 wyjaśniając swoją decyzję stwierdził, iż w kadrze nie był traktowany z należytym szacunkiem[13][14]. 8 grudnia tego samego roku rozmawiał z trenerem Adamem Nawałką o swojej grze w reprezentacji. Nazajutrz w wywiadzie dla telewizji powiedział, że wyjaśnił z trenerem kilka spraw związanych z jego przeszłością i wykazał chęć ponownego grania w drużynie[15]. Odnośnie do jego odmowy gry w kadrze, a następnie deklaracji powrotu do niej zaistniała dyskusja w polskim środowisku piłkarskim; na ten temat wypowiadali się byli reprezentanci, trenerzy, prezes PZPN Zbigniew Boniek, którzy poparli bądź skrytykowali postępowanie Obraniaka[16][17][18][19][20][21].

Statystyki

edytuj

Statystyki klubowe

edytuj
Stan na 11 maja 2018
Sezon Klub Kraj Rozgrywki ligowe Puchary europejskie
Liga Mecze Gole Kartki Puchar Mecze Gole
   
2002–2003 FC Metz   Francja Ligue 2 9 0 0 0 - - -
2003–2004 FC Metz   Francja Ligue 1 9 0 0 0 - - -
2004–2005 FC Metz   Francja Ligue 1 30 2 4 0 - - -
2005–2006 FC Metz   Francja Ligue 1 31 1 4 1 - - -
2006–2007 FC Metz   Francja Ligue 2 20 2 4 0 - - -
2006–2007 Lille OSC   Francja Ligue 1 17 0 2 0 LM 2 0
2007–2008 Lille OSC   Francja Ligue 1 35 2 4 1 - - -
2008–2009 Lille OSC   Francja Ligue 1 33 9 3 0 - - -
2009–2010 Lille OSC   Francja Ligue 1 29 4 1 0 LE 9 2
2010–2011 Lille OSC   Francja Ligue 1 26 2 3 0 LE 9 1
2011–2012 Lille OSC   Francja Ligue 1 12 2 2 0 LM 5 0
Girondins Bordeaux   Francja Ligue 1 17 4 2 0 - - -
2012–2013 Girondins Bordeaux   Francja Ligue 1 30 6 4 1 LE 8 1
2013–2014 Girondins Bordeaux   Francja Ligue 1 21 4 3 0 LE - -
2013–2014 Werder Brema   Niemcy Bundesliga 10 1 2 0 - - -
2014–2015 Çaykur Rizespor   Turcja Süper Lig 16 2 1 0 - - -
2015–2016 Maccabi Hajfa   Izrael Ligat ha’Al 26 3 10 0 - - -
2016–2017 Maccabi Hajfa   Izrael Ligat ha’Al – – – – LE 2 0
2016–2017 AJ Auxerre   Francja Ligue 2 20 0 6 0 – – –
2017–2018 AJ Auxerre   Francja Ligue 2 16 0 2 0 – – –

Mecze w reprezentacji

edytuj
Stan na 8 marca 2014
Drużyna narodowa Rok Mecze Bramki
Polska
2009 7 2
2010 5 2
2011 8 0
2012 10 2
2013 2 0
2014 2 0
Suma 34 6

Sukcesy

edytuj

Klubowe

edytuj

Lille

Girondins Bordeaux

Życie prywatne

edytuj

Dziadek zawodnika, Zygmunt (1933-1986), pochodził z Pobiedzisk niedaleko Poznania[22]. W 1937 z rodziną wyemigrował do Francji (przyjął obywatelstwo francuskie w 1964 roku, lecz nie zrzekł się obywatelstwa polskiego)[23][24]. Przywiózł ze sobą koszulkę reprezentacji Polski, którą rodzina Obraniaków traktowała jak relikwię. Zmarł, gdy Ludovic miał dwa lata.

20 lutego 2008 wystąpił z odpowiednim wnioskiem do konsulatu w Lille[25]. 5 czerwca 2009 uzyskał urzędowe potwierdzenie posiadania obywatelstwa polskiego[26]. 7 czerwca wojewoda mazowiecki wydał decyzję potwierdzającą posiadanie polskiego obywatelstwa przez Ludovica Josepha Obraniaka[27]. Pomocy w jego staraniach udzielał mu polski korespondent prasowy i menedżer piłkarski Tadeusz Fogiel[28][29]. Tak wypowiedział się o tym Ludovic Obraniak:

Chciałem zostać graczem reprezentacji narodowej Polski, nie tylko aby grać, lecz przede wszystkim, aby oddać hołd pamięci mojego dziadka zmarłego w 1986 roku. Przed wielu laty przywiózł on z Polski do Francji koszulkę, którą przechowujemy jako najświętszą relikwię. Marzyłem aby taką samą założyć w przyszłości i moje marzenie się spełniło[30].

5 czerwca 2012 otrzymał tytuł honorowego obywatelstwa Pobiedzisk „w uznaniu wybitnych zasług dla rozsławienia imienia miasta Pobiedziska”[31]. Jego żoną jest pochodząca z Francji Laura Sieger (ich ślub odbył się 1 czerwca w bazylice Saint-Seurin w Bordeaux, był na nim obecny mer miasta Alain Juppé[32][33][34])[35]. Mają dwoje dzieci: córkę (ur. 2011[36]), drugie dziecko urodziło się w listopadzie 2013[37][38]. W styczniu 2014 Ludovic Obraniak przyznał, że czuje się Francuzem, zaś dzięki pochodzeniu i polskiej krwi ma zaszczyt występować w reprezentacji Polski[39].

Jest prawdą, że nie mówię poprawnie po polsku, ale czy ten fakt powinien mnie dyskryminować? Czy jest on ważniejszy niż więzy krwi?[40]

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Laurent Picard: Lille land Metz man. [w:] Sky Sports [on-line]. skysports.com, 22 lutego 2009. [dostęp 2007-02-22]. (ang.).
  2. ↑ Ligue 1. Ludovic Obraniak podpisał kontrakt z Bordeaux. sport.pl. [dostęp 2012-01-12]. (pol.).
  3. ↑ Wino lepsze od wody. Obraniak z Pucharem Francji. tvn24.pl, 31 maja 2013. [dostęp 2014-02-02].
  4. ↑ Fix: Obraniak wird Werderaner. Werder Brema, 31 stycznia 2014. [dostęp 2014-01-31]. (niem.).
  5. ↑ Obraniak – le nouveau chef?. werder.de, 31 stycznia 2014. [dostęp 2014-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 lutego 2014)]. (niem.).
  6. ↑ Obraniak erlöst Werder! 1:1 gegen Gladbach. werder.de, 15 lutego 2014. [dostęp 2014-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (22 lutego 2014)]. (niem.).
  7. ↑ Obraniak-Traumtor als Zeichen des einmaligen Teamgeists. werder.de, 15 lutego 2014. [dostęp 2014-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (22 lutego 2014)]. (niem.).
  8. ↑ Agent Obraniaka: Ludovic chce grać w Bundeslidze, ale nie wszystko jest już ustalone. sportowefakty.pl, 31 stycznia 2014. [dostęp 2014-02-02].
  9. ↑ La liste des 18 joueurs retenus. fff.fr. [dostęp 2012-05-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-22)].
  10. ↑ Large revue d'effectif lors de France-Espagne. fff.fr. [dostęp 2012-05-06].
  11. ↑ Polska pokonała Grecję. PZPN.pl, 12 sierpnia 2009. [dostęp 2009-08-13]. (pol.).
  12. ↑ Obraniak zrezygnował z gry w reprezentacji Polski. rp.pl, 2013-05-16. [dostęp 2013-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-01)].
  13. ↑ Obraniak – „Happy to represent my country”. girondins.com, 2 lutego 2014. [dostęp 2014-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 lutego 2014)]. (ang.).
  14. ↑ Ludovic Obraniak: chciałem jedynie szacunku. onet.pl, 24 października 2013. [dostęp 2014-02-02].
  15. ↑ Ludovic Obraniak chce walczyć o grę w kadrze. „To honor i wielki zaszczyt”. PolskieRadio.pl, 2013-12-09. [dostęp 2014-01-10]. (pol.).
  16. ↑ Boniek: Obraniaka zdenerwował wywiad w gazecie, której nie zna. wprost.pl, 25 maja 2013. [dostęp 2014-02-02].
  17. ↑ Janusz Wójcik dla SportoweFakty.pl: Nie pozwoliłbym Obraniakowi nawet zjeść obiadu z drużyną!. sportowefakty.pl, 10 grudnia 2013. [dostęp 2014-02-02].
  18. ↑ Jerzy Engel dla SportoweFakty.pl: Za moich czasów piłkarze sami dzwonili i pytali czy będą powołani. sportowefakty.pl, 10 grudnia 2013. [dostęp 2014-02-02].
  19. ↑ Jan Tomaszewski: Adam widzi Obraniaka w kadrze. sportowefakty.pl, 10 grudnia 2013. [dostęp 2014-02-02].
  20. ↑ Były reprezentant Polski ostro o powrocie Obraniaka: K*** wstyd!. sportowefakty.pl, 10 grudnia 2013. [dostęp 2014-02-02].
  21. ↑ Sylwester Czereszewski dla SportoweFakty.pl: Jeśli Obraniak chce wrócić, niech sam da jasny sygnał. sportowefakty.pl, 25 listopada 2013. [dostęp 2014-02-02].
  22. ↑ Iza Koprowiak, Katarzyna Drosio: Obraniak zagra w naszej reprezentacji?. [w:] Dziennik [on-line]. dziennik.pl, 22 lipca 2008. [dostęp 2007-02-25].
  23. ↑ Drybling ukrytej opcji. onet.pl, 2012-06-06. [dostęp 2012-06-06].
  24. ↑ Polskie ślady Ludovica Obraniaka – Jak dziadek Zygmunt piłkarza reprezentacji zapewnił. gazeta.pl, 10 sierpnia 2009. [dostęp 2014-02-02].
  25. ↑ kd: Ludovic Obraniak wystąpił o nadanie polskiego obywatelstwa. [w:] PAP [on-line]. sport.pl, 22 lutego 2009. [dostęp 2007-02-22].
  26. ↑ Ludovic Obraniak obywatelem Polski. [w:] PAP [on-line]. sport.wp.pl, 5 czerwca 2009. [dostęp 2009-06-05].
  27. ↑ MichalMKS: Obraniak wystąpił o polskie obywatelstwo. [w:] PAP [on-line]. 90minut.pl, 2009-02-24. [dostęp 2007-02-24].
  28. ↑ Rodzina jest dumna. rp.pl, 11 sierpnia 2009. [dostęp 2014-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 lutego 2014)].
  29. ↑ Jak Polska Obraniaka kusiła. rp.pl, 18 sierpnia 2009. [dostęp 2014-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 lutego 2014)].
  30. ↑ cyt. w Francuskie media o udanym debiucie Obraniaka Francuskie media o udanym debiucie Obraniaka na gazeta.pl za sport.fr
  31. ↑ Reprezentant Polski Ludovic Obraniak honorowym obywatelem Pobiedzisk. e-vive.pl, 5 czerwca 2012. [dostęp 2014-02-02].
  32. ↑ Vidéo Mariage : Ludovic Obraniak. lamarieeencolere.com, 2 czerwca 2013. [dostęp 2014-02-03]. (fr.).
  33. ↑ Girondins de Bordeaux : Le mariage de Ludovic Obraniak et Laura. france3.fr, 2 czerwca 2013. [dostęp 2014-02-03]. (fr.).
  34. ↑ Carnet de Mariage à Bordeaux : Ludovic Obraniak & Laura Sieger. hellocoton.fr, 2 czerwca 2013. [dostęp 2014-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (23 lutego 2014)]. (fr.).
  35. ↑ Obraniak ma piękną narzeczoną. fakt.pl, 16 sierpnia 2009. [dostęp 2014-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (1 marca 2014)].
  36. ↑ New father Obraniak will make France game. fifa.com, 3 czerwca 2011. [dostęp 2014-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 lutego 2014)]. (ang.).
  37. ↑ OBRANIAK VA ÊTRE PAPAopublikowany=girondins4ever.com. [dostęp 2014-02-03]. (fr.).
  38. ↑ Ludovic Obraniak postąpił naturalnie, niepotrzebna nagonka. eurosport.onet.pl, 22 listopada 2013. [dostęp 2014-02-02].
  39. ↑ Ludovic Obraniak: Czuję się Francuzem. sportowefakty.pl, 31 stycznia 2014. [dostęp 2014-02-02].
  40. ↑ cyt. na oficjalnym profilu na Facebook

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Ludovic_Obraniak&oldid=75146616”