Luc Tuymans
Luc Tuymans (ur. 1958 w Mortsel) — belgijski malarz, mieszka i pracuje w Antwerpii, zajmuje się też filmem i grafiką.
Tuymans w 2009 | |
Data i miejsce urodzenia |
14 czerwca 1958 |
---|---|
Narodowość |
belgijska |
Dziedzina sztuki |
malarstwo, rysunek, film |
Epoka | |
Ważne dzieła | |
Gas Chamber (1986), Himmler (1998), The Secretary of State (2005) |
Pierwszy pokaz jego prac miał miejsce w 1985 na wystawie indywidualnej w Palais des Thermes w Ostendzie[1]. Wiele jego prac porusza tematykę indywidualnej i zbiorowej traumy, jak np. Gas Chamber (1986)[2]. Porusza taką tematykę jak faszyzm, nacjonalizm, trauma inspirując się często starymi fotografiami, artykułami z gazet[3]. W 1992 uczestniczył w wystawie documenta, prezentował swoją twórczość także na Biennale w São Paulo w 2004. Dzieła Tuymansa wystawiają najważniejsze światowe muzea sztuki, m.in. MoMA, Guggenheim Museum czy Museum of Contemporary Art w Los Angeles[4]. Jest uważany za jednego z najbardziej wpływowych malarzy europejskich[5].
Życiorys
edytujLuc Tuymans urodził się w Mortsel w pobliżu Antwerpii 14 czerwca 1958 roku. Jego ojciec z pochodzenia był belgijskim Flamandem, a matka Holenderką. Rodzina matki angażowała się w holenderski ruch oporu podczas II wojny światowej, podczas gdy rodzina ojca miała sympatyzować z nazistami. Powrót do tych zagadnień uwidacznia się w sztuce tworzonej przez Tuymansa[6]. Sztuką interesował się od najmłodszych lat, tworzył rysunki i próbował swoich sił w konkursach. Bardzo duże wrażanie wywarło na nim zobaczenie w muzeum dzieła Pieta Mondriana, przez które poczuł "magię sztuki"[7].
W wieku 18 lat rozpoczął studia na Sint-Lukasinstituut w Brukseli. W późniejszych latach studiował także w Wyższej Szkole Sztuk Wizualnych La Cambre, także w Brukseli oraz Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Antwerpii, a w 1982 roku rozpoczął studia z dziedziny historii sztuki na Wolnym Uniwersytecie Brukselskim[1]. Rozpoczął wtedy także eksperymentowanie z filmem.
Pierwszy znany publicznie obraz Tuymansa pochodzi z 1972 roku, a pierwszy publicznie zaprezentowany został namalowany w 1977 roku i zatytułowany Autoportret. W tamtym okresie malarz był studentem i swój obraz zgłosił do ogólnokrajowego konkursu, który wygrał[8]. W latach 1980–1985 odszedł od malarstwa na rzecz eksperymentowaniu z filmem, snuł plany nakręcenia półdokumentalnego filmu fabularnego. Część z nakręconych przez niego kadrów służyła mu później jako inspiracje do obrazów. W 1985 Tuymans wrócił do regularnego malowania, zmienił technikę i od tamtego okresu nie spędza więcej niż jeden dzień pracy nad obrazem[9]. Tego samego roku artysta miał swoją pierwszą indywidualną wystawę w Palais des Thermes in mieście Ostend. Od tego czasu wystawia swoje dzieła w innych krajach europejskich[1]. W 1994 miała miejsce pierwsza wystawa prac Tuymansa na terenie Ameryki Północnej[10].
W 2015 artysta został uznany winnym popełnienia plagiatu przez sąd w Antwerpii[5][11], po tym jak wykorzystał fotografię wykonaną przez Katrijn Van Giel do namalowania swojego obrazu A Belgian Politician przedstawiającego Jeana-Marie Dedeckera w 2011 roku. Tuymans bronił swojego dzieła, twierdząc że jest ono parodią i krytyką belgijskiego konserwatyzmu[12]. W październiku 2015 doszło do polubownej ugody pomiędzy stronami.
Twórczość
edytujDzieła Tuymansa charakteryzują się poczuciem niepokoju i nadchodzącej zagłady, nieszczęścia. Artysta opisuje ich atmosferę jako reprezentatywną dla jego osobowości, pełnej "nieustannego strachu i nieustannego niepokoju". Maluje przedmioty codziennego użytku, przyziemne miejsca lub portrety niezidentyfikowanych osób. Z pozornym spokojem obrazów kontrastują często ich niepokojące tytuły jak np. Komora Gazowa czy Morderca[1].
Bardzo często podejmuje zagadnienia dotyczące niepokoju wynikającego z pamięci kulturowej. Powraca w swoich pracach do tematyki Holocaustu, nazizmu, przemocy, imperializmu czy wojny. Przykładem takiego dzieła jest chociażby Komora Gazowa z 1986 przedstawiająca komorę gazową z obozu koncentracyjnego Dachau namalowaną akwarelami lub mozaikę Schwarzheide uwieczniające sosny przedstawione na rysunku ocalałego z obozu koncentracyjnego Alfreda Kantora[6]. Malarz niekiedy odnosi się także do bieżących wydarzeń, np. podczas wystawy Tuymans Heritage w 1996 zainspirowanej nastrojem panującym w Stanach Zjednoczonych po zamachu bombowym w Oklahoma City, seria obrazów przedstawiała niemal stareotypowe amerykańskie widoki np. Górę Rushmore (Heritage VII) lub dwie czapki bejsbolowe (Heritage I)[13].
Tuymans reprezentuje charakterystyczny dla siebie styl, dzięki któremu jego dzieła można od razu z nim skojarzyć. Maniera Tuymansa polega na kadrowaniu swoich obrazów o niewielkich rozmiarach niczym fotografii o lekko zatartych konturach. Malując tworzy obrazy o rozmytych i prześwietlonych formach[14], co może przywodzić na myśl odbiorcy rozmyte bądź zanikające wspomnienie. Rozmyta forma i paleta barw zmienia namalowane postacie w widma, zaledwie fragmenty wspomnień, nie odkrywając wszystkiego od razu na pierwszy rzut oka[15]. Wyciszona i powściągliwa warstwa wizualna dzieła kontrastuje z leżącą u jego podstawy złożoną warstwą moralną[16].
Poza dziełami malarskimi artysta tworzy także murale (od połowy lat 90. namalował około 50 murali site-specific), grafiki, rysunki oraz mozaiki[3][17][18].
Wybrane dzieła:
- Gas Chamber (1986)
- Der diagnostische Blick (1992)
- The Diagnostic of view V (1995)
- Orchid (1998)
- Mwana Kitoko (2000)
- Altar (2002)
- The Worshipper (2004)
- The Secretary of State (2005)
Wybrane wystawy:
- 2014: DE. FI. CIEN. CY, Galeria Art Stations, Poznań
- 2008: Idź i patrz (Come and See), Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa[19];
- 2004: Luc Tuymans, Tate Modern, Londyn[20];
- 2001: The Rumour, White Cube, Londyn[21].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Tate, Luc Tuymans born 1958 [online], Tate [dostęp 2022-07-03] (ang.).
- ↑ Museum of Modern Art: John-Paul Stonard, Luc Tuymans. (ang.)
- ↑ a b LUC TUYMANS "IDŹ I PATRZ" [online], Culture.pl [dostęp 2022-07-03] (pol.).
- ↑ Poznań: Luc Tuymans doktorem honoris causa Uniwersytetu Artystycznego [online], dzieje.pl [dostęp 2022-07-03] (pol.).
- ↑ a b Why Belgium's plagiarism verdict on Luc Tuymans is beyond parody [online], the Guardian, 21 stycznia 2015 [dostęp 2022-07-03] (ang.).
- ↑ a b Luc Tuymans, Master of Moral Complexities, Tries Something New - The New York Times [online], web.archive.org, 10 czerwca 2019 [dostęp 2022-07-03] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-10] .
- ↑ Rick van Puymbroeck , Met kunstenaar Luc Tuymans naar Venetië, 15 marca 2019 .
- ↑ Bonhams : Luc Tuymans (Belgian, 1958) Self-Portrait 1977 [online], web.archive.org, 17 lutego 2015 [dostęp 2022-07-03] [zarchiwizowane z adresu 2015-02-17] .
- ↑ Marina Cashdan , Interview with Luc Tuymans, 2013 .
- ↑ Luc Tuymans: Superstition | Exhibitions | The Renaissance Society [online], web.archive.org, 23 października 2018 [dostęp 2022-07-03] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-23] .
- ↑ Kanibale w Zachęcie [online], wyborcza.pl [dostęp 2022-07-03] (pol.).
- ↑ Benjamin Sutton , Benjamin Sutton , Luc Tuymans Found Guilty of Plagiarism for Painting Photo of Politician [online], Hyperallergic, 20 stycznia 2015 [dostęp 2022-07-03] (ang.).
- ↑ LUC TUYMANS "The Heritage" [online], web.archive.org [dostęp 2022-07-03] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-23] .
- ↑ Wyborcza.pl [online], wyborcza.pl [dostęp 2022-07-03] .
- ↑ Condé Nast , Luc Tuymans's Unsettling Portraits at Houston's Menil Collection [online], Architectural Digest, 30 września 2013 [dostęp 2022-07-03] (ang.).
- ↑ About [online], Studio Luc Tuymans [dostęp 2022-07-03] (ang.).
- ↑ Luc Tuymans – Isabel, Diorama, Scramble, Twenty Seventeen – 2017 | art for sale | artlead [online] [dostęp 2022-07-03] (ang.).
- ↑ Dismantling of Luc Tuymans' mosaic – Palazzo Grassi [online], web.archive.org, 25 marca 2020 [dostęp 2022-07-03] [zarchiwizowane z adresu 2020-03-25] .
- ↑ (pol. • ang.) Luc Tuymans w serwisie Culture.pl
- ↑ Tate Modern: Luc Tuymans. (ang.)
- ↑ White Cube: The Rumour. (ang.)
Linki zewnętrzne
edytuj- Luc Tuymans Prints (ang.) – grafiki artysty.
- Zeno X Gallery.. zeno-x.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-04-21)]. (ang.)
- (ang. • niem.) Saatchi Gallery.
- ISNI: 0000000123213461
- VIAF: 96542658
- ULAN: 500116172
- LCCN: no97002905
- GND: 119118157
- NDL: 00831690
- BnF: 121735512
- SUDOC: 030287448
- NKC: jo2002140431
- DBNL: tuym001
- BNE: XX1654659
- NTA: 114408912
- BIBSYS: 98028041
- CiNii: DA10589273
- PLWABN: 9810628778105606
- NUKAT: n02047748
- J9U: 987007448413805171
- LNB: 000214152
- CONOR: 18593379