Lubochenka (Biała Gać, Luboszewka[2]) – struga, lewy dopływ Czarnej[3] o długości 11,5 km[4].

Lubochenka
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Struga
Długość 11,5 km
Źródło
Miejsce okolice wsi Lubochenek
Współrzędne

51°37′13,4″N 20°01′46,0″E/51,620389 20,029444

Ujście
Recypient Czarna
Miejsce

Tomaszów Mazowiecki

Wysokość

ok. 154 m n.p.m.[1]

Współrzędne

51°32′30″N 20°02′44″E/51,541667 20,045556

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „źródło”, poniżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „źródło”, poniżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”

Struga płynie w powiecie tomaszowskim. Jej źródła znajdują się w okolicy wsi Lubochenek. Przepływa przez Brenicę, Olszowiec, Lubochnię, Luboszewy i Tomaszów Mazowiecki, gdzie uchodzi do Czarnej.

Nazwa Lubochenka pojawia się w źródłach dopiero pod koniec XVIII w. (1791). Inne odcinkowe lub wariantowe nazwy rzeki: Biała Gać, Luboszanka, Luboszewka, Struga Lubocheńska. Historycy uważają, że rzeka Lubochenka nosiła niegdyś (XIV-XIX w.) nazwę Piasecznica (atestacje pochodzą z lat 1335, 1417, 1458, 1515, 1822-43, 1840).

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Jerzy Duma, Gewässernamen im rechten Zuflussgebiet der Weichsel zwischen Pilica und Brda (Nazwy wodne w zlewisku lewych dopływów Wisły od Pilicy po ujście Brdy), Lieferung 14, Stuttgart 1999: Franz Steiner Verlag, s. 59.
  • Jerzy Duma, Nazwy rzek lewobrzeżnego Mazowsza z całym dorzeczem Pilicy, Warszawa 1999: Towarzystwo Naukowe Warszawskie, s. 100.
  • Hydronimia Wisły, cz. 1: Wykaz nazw w układzie hydrograficznym, pod redakcją Przemysława Zwolińskiego, Wrocław, Warszawa, Kraków 1965: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, Wydawnictwo PAN, s. 142.
  • Jadwiga Moszczyńska, Hydrologia dorzecza Wolbórki, Acta Geographica Lodziensia 46, Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk, Łódź 1986: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, Wydawnictwo PAN, s. 68.