Lostin

Lostin (Lastke, Loske, Losthin, Lostke, Leliwa odmienny) – kaszubski herb szlachecki, według Przemysława Pragerta odmiana herbu Leliwa.

Lostin

Opis herbu

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego:

W polu błękitnym półksiężyc srebrny z twarzą (okiem w lewo), nad którym gwiazda złota. Klejnot: nad hełmem bez korony gwiazda złota. Labry błękitne, podbite srebrem.

Najwcześniejsze wzmianki

Herb wymieniany po raz pierwszy na mapie Pomorza Lubinusa z 1618. Kolejni autorzy, którzy go wymieniają to Bagmihl (Pommershes Wappenbuch), Ledebur (Adelslexikon der preussiche Monarchie von...), Żernicki (Die polnischen Stamwappen, Der polnische Adel) oraz Seweryn Uruski (Rodzina. Herbarz szlachty polskiej).

Rodzina Lostin

Drobnoszlachecka rodzina o nazwisku niegniazdowym, wywodząca się z ziemi słupskiej. Wymieniani od końca XVI wieku. Wzmianki pochodzą z lat 1575, 1601 (Lossgen), 1618 (Loisteken) i dotyczą praw rodziny do części wsi Wargowo. Kolejne wzmianki pochodzą z lat 1680 (Georg Ewald von Lostin), 1743 (Ernst Friedrich von Losthin), 1744 (Franz Jakob von Lostin), 1805 (Wilhelm Gneomar i Michael Heinrich von Losthin). Ten ostatni, wsławiony wojskowy i patriota, zmarły w 1839, był ostatnim męskim potomkiem rodu. Ród wygasł w 1848 wraz ze śmiercią wdowy nazwiskiem Tietz z domu von Lostin. Rodzina służyła licznie w armii pruskiej. Nieokreślony major Losthin (być może Michael Heinrich albo Wilhelm Dneomar) został pobity w potyczce pod Szczawnem koło Wałbrzycha przez oddział polskich legionistów wracający w 1807 z Włoch do kraju. Oddział Losthina miał ponaddwukrotną przewagę liczebną. Z powodu podobieństwa herbów, możliwe jest pokrewieństwo Lostinów z Małszyckimi, Wargowskimi i Piotrochami.

Herbowni

Lostin (Lastke, Loistek, Loske, Losken, Lossgen, Losthin, Lostke).

Bibliografia

• Przemysław Pragert: Herbarz rodzin kaszubskich. T. 2. BiT, 2007, s. 117-118, 264. ISBN 978-83-924425-9-2.