Logan Sankey

amerykańska skoczkini narciarska

Logan Sankey (ur. 28 maja 1998 w Steamboat Springs) – amerykańska skoczkini narciarska. Medalistka mistrzostw kraju, uczestniczka mistrzostw świata juniorów oraz mistrzostw świata seniorów.

Logan Sankey
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 maja 1998
Steamboat Springs

Klub

Steamboat Springs WSC

Reprezentacja

 Stany Zjednoczone

Debiut w PŚ

28 stycznia 2018
Ljubno (37.miejsce)

Rekord życiowy

115,0 m[1]

Przebieg kariery

edytuj

Swoje pierwsze występy w zawodach pod egidą FIS zaliczyła startując w zawodach Pucharu Kontynentalnego w Falun w sezonie 2014/2015. Zajmowała wówczas lokaty w drugiej dziesiątce stawki. Następnie na początku lutego wzięła udział w Mistrzostwach Świata Juniorów 2015 rozgrywanych w Ałmaty, w których zajęła trzydzieste miejsce. Był to jej ostatni start w zawodach w tym sezonie.

Kolejny sezon zaczęła dopiero w drugiej połowie lutego podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich Młodzieży 2016 w Lillehammer, gdzie indywidualnie zajęła dwunastą lokatę, a w drużynie dziesiątą. Niespełna tydzień później wystartowała w drugim w swojej karierze juniorskim czempionacie w Râșnovie. Indywidualnie ponownie była trzydziesta, a w zmaganiach drużynowych zajęła dwunaste miejsce. Pod koniec czerwca podczas mistrzostw kraju wywalczyła brązowy medal[2].

Sezon 2016/2017 rozpoczęła startami w zawodach FIS Cup, które odbywały się w Hinterzarten. Zajęła miejsca w trzeciej dziesiątce zawodów. Wystartowała także w Notodden, gdzie była 45. Dzień później stanęła na starcie Pucharu Kontynentalnego rozgrywanego w tym samym mieście. Sklasyfikowana była na miejscach w czwartej i piątej dziesiątce. Na początku stycznia wróciła do startów w trzecioligowym cyklu podczas konkursów w Eau Claire, gdzie plasowała się dwa razy w czołowej dziesiątce. Na początku lutego wystartowała w Park City w Mistrzostwach Świata Juniorów 2017. W drużynie zajęła ósme miejsce, a w konkursie indywidualnym była 38.

Sezon 2017/2018 zainaugurowała zawodami FIS Cup w szwajcarskim Kanderstegu zajmując miejsca na przełomie trzeciej i czwartej dziesiątki. W grudniu 2017 ponownie stanęła na starcie cyklu w Whistler, dwukrotnie zajmując siódme miejsce. Tydzień później wystąpiła w zawodach rozpoczynających Puchar Kontynentalny w Notodden zajmując odpowiednio 16. i 15. lokatę. W połowie stycznia zadebiutowała w Pucharze Świata w Ljubnie, zajmując ostatecznie 37. miejsce w konkursie. Na początku lutego wystąpiła po raz czwarty w mistrzostwach świata juniorów, które miały miejsce w Kanderstegu. Indywidualnie zajęła dwudzieste miejsce, co na płaszczyźnie jej dotychczasowych startów w tych zawodach jest jej najlepszym wynikiem. Drużynowo była dziesiąta oraz jedenasta. Pod koniec marca wzięła udział w finałowych zawodach Pucharu Świata w Oberstdorfie, jednak jej udział skończył się na kwalifikacjach.

Następny sezon rozpoczęła startem w połowie grudnia w Notodden w ramach Pucharu Kontynentalnego, gdzie plasowała się dwukrotnie w drugiej dziesiątce. Parę dni później wzięła udział w zawodach FIS Cup w Park City, zajmując lokaty w czołowej dziesiątce. W drugiej połowie stycznia wystąpiła podczas zawodów Pucharu Świata w Zaō. Starty indywidualne skończyły się lokatami w piątej dziesiątce, a razem z drużyną sklasyfikowana została na siódmym miejscu. Pojawiła się także na starcie w Râșnovie, w Hinzenbach i w Ljubnie lecz nie udało jej się wywalczyć żadnych punktów do klasyfikacji cyklu. Pod koniec lutego wzięła udział w konkursie drużynowym podczas seniorskich Mistrzostw Świata 2019 w Seefeld, gdzie zajęła dziesiąte miejsce.

Indywidualnie

edytuj
2019   Seefeld nie zakwalifikowała się (K-99)
2021   Oberstdorf nie zakwalifikowała się (K-95), nie zakwalifikowała się (K-120)

Drużynowo

edytuj
2019   Seefeld 10. miejsce (K-99)[a]
2021   Oberstdorf 10. miejsce (K-95)[b]

Starty L. Sankey na mistrzostwach świata – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
10. 26 lutego 2019   Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 druż.[a] 72,0 m 291,6 pkt (61,2 pkt) 607,3 pkt Niemcy
NQ 27 lutego 2019   Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 ind. nie zakwalifikowała się Maren Lundby
NQ 25 lutego 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 ind. nie zakwalifikowała się Ema Klinec
10. 26 lutego 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 druż.[b] 71,0 m 254,3 pkt (59,3 pkt) 705,0 pkt Austria
NQ 3 marca 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 ind. nie zakwalifikowała się Maren Lundby

Indywidualnie

edytuj
2015   Ałmaty 30. miejsce (K-95)
2016   Râșnov 30. miejsce (K-90)
2017   Park City 38. miejsce (K-90)
2018   Kandersteg 20. miejsce (K-95)

Drużynowo

edytuj
2016   Râșnov 12. miejsce (K-90, drużyna mieszana)[c]
2017   Park City 8. miejsce (K-90)[d]
2018   Kandersteg 11. miejsce (K-95)[e], 10. miejsce (K-95, drużyna mieszana)[f]

Starty L. Sankey na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
30. 5 lutego 2015   Ałmaty Gornyj Gigant K-95 HS-106 ind. 75,0 m 75,5 m 140,4 pkt 87,1 pkt Sofja Tichonowa
30. 23 lutego 2016   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 ind. 71,0 m 71,0 m 121,8 pkt 87,2 pkt Chiara Hölzl
12. 24 lutego 2016   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 druż. miesz[c]. 71,5 m 285,8 pkt (67,1 pkt) 597,0 pkt Słowenia
38. 1 lutego 2017   Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 ind. 64,5 m 58,8 pkt 181,0 pkt Manuela Malsiner
8. 3 lutego 2017   Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 druż.[d] 63,0 m 62,5 m 367,1 pkt (85,1 pkt) 405,0 pkt Niemcy
20. 2 lutego 2018   Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 ind. 82,0 m 82,0 m 168,2 pkt 94,4 pkt Nika Križnar
11. 3 lutego 2018   Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 druż.[e] 66,0 m 101,3 pkt (33,0 pkt) 631,8 pkt Słowenia
10. 4 lutego 2018   Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 druż. miesz[f]. 79,0 m 302,1 pkt (76,1 pkt) 567,2 pkt Norwegia

Indywidualnie

edytuj
2016   Lillehammer 12. miejsce (K-90)

Drużynowo

edytuj
2016   Lillehammer 10. miejsce (konkurs mieszany, K-99)[g]

Starty L. Sankey na igrzyskach olimpijskich młodzieży – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
12. 16 lutego 2016   Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-100 ind. 74,0 m 69,0 m 124,5 pkt 124,8 pkt Ema Klinec
10. 18 lutego 2016   Lillehammer Lysgårdsbakken K-99 HS-109 druż. miesz[g]. 70,0 m 67,5 m 531,6 pkt (115,5 pkt) 177,9 pkt Słowenia

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

edytuj
Sezon 2017/2018
                              punkty
- - - - - - - - q 37 - - - q q 0
Sezon 2018/2019
                                                punkty
- - - - - - - 48 43 40 36 q q q 53 - - - - - - - - - 0
Sezon 2019/2020
                                punkty
- - - - - - - q q - - q q q - - 0
Sezon 2020/2021
                          punkty
q q q q q 34 q q q q q q - 0
Sezon 2021/2022
                                      punkty
q q q q q q q q 43 - - - - - - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce
2021/2022 51.

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

edytuj
2019
      punkty
- - q 0
2021
              punkty
37 38 32 33 q 38 q 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce
2014/2015 25.[3]
2017/2018 41.[4]
2018/2019 38.[5]
2021/2022 28.[6]

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 12 marca 2022   Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 84,0 m 91,0 m 221,8 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 12 marca 2022   Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 84,0 m 91,0 m 221,8 pkt 1.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

edytuj
Sezon 2014/2015
        punkty
- - 16 11 39
Sezon 2016/2017
    punkty
38 45 0
Sezon 2017/2018
            punkty
16 15 - - - - 31
Sezon 2018/2019
            punkty
16 17 - - - - 29
Sezon 2019/2020
            punkty
44 41 - - - - 0
Sezon 2021/2022
                                punkty
- - - - - - - - 37 28 1 7 - - - - 139
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce
2019 77.[7]
2021 39.[8]

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

edytuj
2019
              punkty
- - 38 33 - 29 40 2
2021
            punkty
- - - - 14 16 33
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  − zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce
2016/2017 85.[9]
2017/2018 39.[10]
2018/2019 37.[11]
2019/2020 98.[12]
2021/2022 101.[13]

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup

edytuj
Sezon 2016/2017
                      punkty
- - - - - - 24 21 - - 45 17
Sezon 2017/2018
                          punkty
- - 29 34 - - 7 7 - - - - - 74
Sezon 2018/2019
                        punkty
- - - - - - 5 7 - - - - 81
Sezon 2019/2020
                                punkty
- - - - 23 28 - - - - - - - - 34 35 11
Sezon 2021/2022
                                          punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - 15 18 - - 29
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  − zawodniczka nie wystartowała

  1. a b Skład zespołu: Nita Englund, Tara Geraghty-Moats, Nina Lussi i Logan Sankey.
  2. a b Skład zespołu: Annika Belshaw, Anna Hoffmann, Paige Jones i Logan Sankey.
  3. a b Skład zespołu: Gabriella Armstrong, Kevin Bickner, Casey Larson i Logan Sankey.
  4. a b Skład zespołu: Gabriella Armstrong, Cara Larson, Samantha Macuga i Logan Sankey.
  5. a b Skład zespołu: Annika Belshaw, Cara Larson, Samantha Macuga i Logan Sankey.
  6. a b Skład zespołu: Annika Belshaw, Casey Larson, Logan Sankey i Andrew Urlaub.
  7. a b Skład zespołu: Logan Sankey, Ben Loomis, Casey Larson

Przypisy

edytuj
  1. Logan Sankey — Women's Ski Jumping USA [online], www.wsjusa.com [dostęp 2019-03-09] (ang.).
  2. Jerome i Rhoads mistrzami USA, rekordowy lot Boyd-Clowesa [online], www.skijumping.pl [dostęp 2019-03-09].
  3. FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2014/2015. fis-ski.com, 2015-01-18. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  4. FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2017/2018. fis-ski.com, 2018-02-17. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  5. FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2018/2019. fis-ski.com, 2019-02-24. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  6. FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2021/2022. fis-ski.com, 2022-03-26. [dostęp 2022-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-26)]. (ang.).
  7. FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2019. fis-ski.com, 2019-09-22. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  8. FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2021. fis-ski.com, 2021-09-19. [dostęp 2021-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-17)]. (ang.).
  9. FIS Cup Women - Standings 2016/2017. fis-ski.com, 2017-01-28. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  10. FIS Cup Women - Standings 2017/2018. fis-ski.com, 2018-03-18. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-30)]. (ang.).
  11. FIS Cup Women - Standings 2018/2019. fis-ski.com, 2019-02-24. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  12. FIS Cup Women - Standings 2019/2020. fis-ski.com, 2020-02-16. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  13. FIS Cup Women - Standings 2021/2022. fis-ski.com, 2022-02-27. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).

Bibliografia

edytuj