Logadzi

Logadzi (Logades, l. mn. logas – "wybrany, wskazany") – użyte przez historyka bizantyjskiego Priskosa z Panion określenie elity huńskiej na dworze Attyli.

Byli to ludzie blisko związani z osobą panującego. Pełnili rolę miejscowych zarządców ziem, strażników Attyli w określonych porach dnia, poborców trybutu, dowódców wojskowych i dyplomatów, przy czym, każdy z nich mógł odgrywać kilka z tych ról jednocześnie. Zaraz po Attyli i jego synach mieli udział w łupach wojennych i prawo dyskusji nad listem pisanym przez swego władcę do cesarza bizantyjskiego.

Do logadów należeli: Eslas, Berichus (Berichos) Onegezjusz (Onegezjos), jego brat Skottas (Scottas), ojciec Romulusa Augustulusa – Orestes z Panonii, oraz ojciec Odoakra – Edekon (Edeco/ Edica).

Bibliografia

• Józef Kuranc, Akcja dyplomatyczna Bizancjum i jego sąsiadów w latach 433-468. Na podstawie fragmentów historyka Priskosa, [w:] "Roczniki Humanistyczne Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Annales des Lettres" T. 12, z. 3, 1964, s. 55-75.
• John Man, Attyla. Barbarzyńca, który rzucił wyzwanie Rzymowi, przeł. Katarzyna Bażyńska-Chojnacka, Piotr Chojnacki, z serii: "Wielcy Historii", Wydawnictwo Amber, Warszawa 2005, s. 98.
• Priscus, Fragments, ed. R.C. Blockley, The Fragmentary classicising Historians of the Later Roman Empire: Eunapius, Olympiodorus, Priscus and Malchus, t. II, Liverpool 1983, s. 223-400.