Locja – dział wiedzy nautycznej (nautyki) opisujący wody żeglowne oraz wybrzeża z punktu widzenia bezpiecznej i sprawnej żeglugi. Dotyczy on zarówno wód morskich, jak i śródlądowych dróg żeglownych (czyli przeznaczonych do żeglugi), oraz ich otoczenia. Pomaga lub wręcz umożliwia przejście trudnych nawigacyjnie akwenów i szlaków, oraz opisuje miejsca docelowe żeglugi, jak porty wraz z ich otoczeniem oraz prowadzące do nich tory wodne[1][2].

Locja morska

edytuj

Wiadomości z zakresu locji morskiej wydawane są w postaci ksiąg (opisów tekstowych) uzupełniających wiadomości podane na mapach. Księgi opisują geografię akwenów (wraz z opisem dna, prądami morskimi, pływami), geografię widocznych fragmentów wybrzeża, znaki nawigacyjne, charakterystyczne elementy linii brzegowej mogące pomóc w nawigacji, warunki pogodowe (np. wiatry, możliwe zalodzenia), sposoby komunikacji na danym obszarze, godziny funkcjonowania urządzeń i instytucji związanych z komunikacją wodną, obowiązujące przepisy miejscowe, miejscowe słownictwo ważnych z punktu widzenia żeglugi terminów, miejsca zaopatrzenia w różne rzeczy i materiały (np. źródła pozyskania paliwa, czystej wody) oraz inne ważne elementy otaczającej infrastruktury[3].

Wśród danych geograficznych szczególny nacisk kładziony jest zarówno na miejsca niebezpieczne, jak i miejsca dogodne do przemieszczania się lub postoju.

Locja uwzględnia również zmienność panujących warunków, np. ze względu na pogodę, porę dnia lub roku, a jeżeli jest to istotne, to może opisywać nawet tak nietypowe rzeczy jak: obecność piratów, rzetelność oznakowania czy obyczaje miejscowej ludności, władz, załóg lokalnych statków i obsługi portu.

Księgi locji wydawane są przez większość państw. Najszerszy zakres, obejmujący cały świat, wydaje Admiralicja brytyjska oraz w USA National Geospatial-Intelligence Agency[4]. W Polsce księgi locji, mapy oraz spisy świateł nawigacyjnych wydaje Biuro Hydrograficzne Marynarki Wojennej[5]. Aby były użyteczne, księgi locji należy aktualizować korzystając z oryginalnych wydawnictw (Notices to Mariners Admiralicji Brytyjskiej, Wiadomości Żeglarskie wydawane przez BHMW, US Notice to Mariners[6] lub inne)[2].

Locja morska zajmuje się także opisem oraz ujednoliceniem oznakowań szlaków wodnych.

Locja śródlądowa

edytuj

Na śródlądziu locja zajmuje się następującymi zagadnieniami[7][8]:

Inne locje

edytuj

Na internetowych stronach WWW dotyczących tematyki morskiej, żeglarskiej, szantowej, sportów wodnych itp. mianem locji tytułuje się podstrony zawierające zbiory linków czyli tzw. linkownie.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. locja, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2019-03-04].
  2. a b 4winds.pl: Locja morska cz. 1. tawernaskipperow.pl. [dostęp 2019-03-04].
  3. Locja Bałtyku, wybrzeże polskie, 502. Gdynia: Biuro Hydrograficzne Marynarki Wojennej, 2022. ISBN 978-83-67189-07-1.
  4. Maritime Safety Information. National Geospatial-Intelligence Agency. (ang.).
  5. Oficjalna strona BHMW.
  6. US Notice to Mariners. National Geospatial-Intelligence Agency. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-10)]. (ang.).
  7. Piotr Jodkowski: Locja śródlądowa – drogi wodne i znaki żeglugowe. czarteruj.com. [dostęp 2019-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-06)].
  8. Piotr Wojciechowski: Locja śródlądowa. zegluga-wroclaw.pl. [dostęp 2019-03-04].

Linki zewnętrzne

edytuj
  • Poprawiana na bieżąco Locja Bałtyku. Wybrzeże Polskie publikacja 502 BHMW (502)
  • Sailing directions Baltic sea (Southern part) NGA (pub. 194)