Lnica kreskowana

gatunek rośliny

Lnica kreskowana (Linaria repens (L.) Mill.) – gatunek rośliny z rodziny babkowatych. Występuje jako gatunek rodzimy w południowo-zachodniej Europie (od Hiszpanii po Niemcy i Włochy), ale został szeroko rozpowszechniony i jako introdukowany rośnie w wielu krajach Europy Środkowej i Północnej, w Turcji, we wschodniej części Ameryki Północnej[3] i na Nowej Zelandii[4]. W Polsce gatunek znany jest z nielicznych stanowisk, rzadki jest zwłaszcza we wschodniej części kraju[5]. Jest coraz częściej zawlekany, ale często tylko przejściowo – stąd ma status efemerofita[6] i kenofita[7].

Lnica kreskowana
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

jasnotowce

Rodzina

babkowate

Rodzaj

lnica

Gatunek

lnica kreskowana

Nazwa systematyczna
Linaria repens (L.) Mill.
Gard. Dict. ed. 8: n.º 6 (1768)[3]
Kwiaty

Morfologia

edytuj
Pokrój
Roślina zielna, o pędzie nagim, mającym postać cienkiego pełzającego kłącza, z którego wyrastają liczne, gałęziste, prosto wzniesione lub podnoszące się łodygi osiągające zwykle 30–80 cm wysokości[8][4], rzadko do 120 cm wysokości[6].
Liście
Dolne zebrane w okółki po 3–4, górne skrętoległe. Osadzone na krótkim ogonku (do 2 mm długości) lub niemal siedzące. Osiągają do 5 cm długości i 1–5 mm szerokości, równowąsko lancetowate lub równowąskie, u nasady klinowato zwężone, całobrzegie, z brzegiem nieco podwiniętym, z pojedynczą żyłką centralną[8].
Kwiaty
Wyrastają w wydłużonych, luźnych gronach. Kwiaty osadzone są na szypułkach osiągających 3–6 mm długości i wsparte są przysadkami wyraźnie mniejszymi od liści. Kielich z lancetowatymi, zaostrzonymi działkami do 3,5 mm długości. Korona grzbiecista, niebieskawoliliowa lub niebieskawobiała, czasem żółtawobiała, z fioletowymi kreskami i z żółtą, rzadko białą gardzielą. Osiąga do 1,5 cm długości wraz z wyprostowaną ostrogą. Pręciki są cztery, dwusilne, i nagie poza nielicznymi włoskami u nasady. Zalążnia kulista, naga, długości 4–5 mm[8].
Owoce
Kulistawate, nagie torebki osiągające do 5 mm długości. Otwierają się od szczytu pękającymi klapami w liczbie od 2 do 10. Nasiona długości ok. 1 mm, są jajowatotrójkątne z ostrymi kantami i pomarszczonymi powierzchniami między nimi[8].

Biologia i ekologia

edytuj

Bylina. Rośnie na siedliskach ruderalnych, na przydrożach[6], przytorzach, murach, odłogach i skrajach pól[8]. Kwitnie od czerwca do września[8].

Przypisy

edytuj
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-06] (ang.).
  3. a b c Linaria repens (L.) Mill.Mill.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2021-03-26].
  4. a b Linaria repens (L.) Mill.. [w:] NZ Flora [on-line]. Landcare Research. [dostęp 2021-03-26].
  5. Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając, Maria Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 333, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957.
  6. a b c Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2004, s. 414. ISBN 83-01-14342-8.
  7. B. Tokarska-Guzik, Z. Dajdok, M. Zając, A. Zając, A. Urbisz, W. Danielewicz: Rośliny obcego pochodzenia w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem gatunków inwazyjnych. Warszawa: Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska, 2012, s. 138. ISBN 978-83-62940-34-9.
  8. a b c d e f Władysław Wojewoda: Linaria Mill., Lnica. W: Flora polska. Rośliny naczyniowe Polski i Ziem Ościennych. T. X. Bogumił Pawłowski (red.). Warszawa, Kraków: PAN, PWN, 1963, s. 263.