List Polikarpa do Filipian
List do Filipian (łac. Epistula ad Philippenes) – list do gminy chrześcijańskiej w Filippi, napisany przez biskupa Smyrny Polikarpa, jednego z Ojców Apostolskich. Jest to jedyne zachowane pismo jego autorstwa. Do IV wieku, tzn. do Synodu kartagińskiego (397 r.)[1] list uznawano niekiedy za kanoniczny i czytano w kościołach.
Składa się z XIV krótkich rozdziałów. Rozdział XIII był pierwotnie oddzielnym listem, napisanym po wizycie św. Ignacego Antiocheńskiego w Filippi około 107 roku. Polikarp dołączył go do wysłanego Filipianom zbioru listów Ignacego, zapytując o jego los i odpowiadając na niezachowany list od mieszkańców miasta. Rozdziały I-XII powstały ok. 135. Wówczas mieszkańcy Filippi zwrócili się o radę do Polikarpa zaniepokojeni działalnością Marcjona. Rozdział XIV ma charakter postscriptum do obu części[2]. Obydwa utwory połączono przed IV wiekiem. Oryginał pisany był w języku greckim, zaginęły jednak rozdziały X-XII oraz XIV i znane są one dziś jedynie z późniejszego przekładu na łacinę.
List zawiera wyznanie wiary w mękę i zmartwychwstanie Jezusa. Podkreśla wyraźnie realność jego ciała i cierpienia, potępiając poglądy doketów. Polikarp kieruje także napomnienia do członków gminy, pisząc o obowiązkach wdów, małżonków i diakonów, a także potępiając skąpstwo i nieczystość.
Fragment Listu został przytoczony w Konstytucji dogmatycznej o Kościele Lumen gentium n. 29 (1964) Soboru watykańskiego II w kontekście wypowiedzi dotyczącej powinności diakonów[3].
Przypisy
edytuj- ↑ Por. Denzinger-Schönmetzer n.186 (92 - we wcześniejszych wydaniach)
- ↑ B. Altaner, A. Stuiber, Patrologia, Warszawa 1990, s. 114.
- ↑ Konstytucja dogmatyczna o Kościele (29). W: Sobór Watykański II. Konstytucje, dekrety, deklaracje. Tekst polski. Julian Groblicki, Eugeniusz Florkowski (redaktorzy naukowi). Wyd. 3. Poznań: Pallottinum, s. 135.
Bibliografia
edytuj- Pierwsi świadkowie. Pisma Ojców Apostolskich. Anna Świderkówna (tłum.), Marek Starowieyski (opr.). Kraków: Wydawnictwo M, 2010. ISBN 978-83-7595-245-2.
