Lisela (lud)

lud austronezyjski

Lisela, także Buru Północni[1]indonezyjska grupa etniczna zamieszkująca północne i wschodnie wybrzeża wyspy Buru w archipelagu Moluków[1]. Ich populacja wynosi ok. 16 tys. osób[1].

Lisela
Ilustracja
Ludność północnego Buru
Populacja

16 tys.

Miejsce zamieszkania

Indonezja (wyspa Buru)

Język

lisela, malajski amboński, indonezyjski

Religia

islam, wierzenia tradycyjne, chrześcijaństwo

Grupa

ludy austronezyjskie, Molukańczycy, Indonezyjczycy

Pokrewne

Buru, Kayeli

Posługują się wymierającym językiem lisela z wielkiej rodziny austronezyjskiej[2]. Pod względem językowym są blisko spokrewnieni z ludem Buru; lisela bywa rozpatrywany jako dialekt języka buru[3][4][5]. W użyciu jest również malajski amboński, który staje się dominującym środkiem komunikacji. Lisela ulegli wpływom kultury malajskiej i muzułmańskiej[6].

W większości wyznają islam, lecz są wśród nich również chrześcijanie[1][7]. Kultywują także wierzenia tradycyjne[1]. Niektórzy osiedlili się na wyspie Ambon[1]. Ze względu na dużą liczbę imigrantów rodzimi użytkownicy języka lisela stanowią mniejszość na swoim terytorium[8].

Zajmują się uprawą goździków, gałki muszkatołowej, kopry, kawy, orzechów nerkowca i ziarna kakaowego. Pewne znaczenie ma też rybołówstwo. Istotnym źródłem dochodów jest także drzewo herbaciane, z którego produkuje się olejek[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g Lisela in Indonesia. Joshua Project. [dostęp 2020-06-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-07)]. (ang.).
  2. M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Lisela, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 19, Dallas: SIL International, 2016 [dostęp 2020-06-07] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05] (ang.).
  3. Grimes 2010 ↓, s. 75.
  4. Grimes 2000 ↓, s. 91, 98.
  5. Mark Taber (red.), Atlas Bahasa Tanah Maluku, Ambon: Pusat Pengkajian dan Pengembangan Maluku, Universitas Pattimura / Summer Institute of Linguistics, 1996, s. 78, ISBN 978-979-8132-90-2, OCLC 40713056 [dostęp 2024-07-25] (indonez.).
  6. Grimes 2000 ↓, s. 98.
  7. Grimes 2000 ↓, s. 94.
  8. Grimes 2010 ↓, s. 75, 86.

Bibliografia

edytuj