Lis bengalski
Lis bengalski (Vulpes bengalensis) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny psowatych, występującego w Indiach, Pakistanie i Nepalu[3].
Vulpes bengalensis[1] | |
(Shaw, 1800) | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Podtyp | |
Gromada | |
Podgromada | |
Infragromada | |
Rząd | |
Podrząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
lis bengalski |
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
Zasięg występowania | |
Charakterystyka ogólna
edytujNiewielki lis, o typowym dla lisów wyglądzie. Futro piaskowopomarańczowe, ogon puszysty, z ciemnym zakończeniem.
Wymiary
edytuj- długość ciała z głową, bez ogona
- ok. 45–60 cm
- długość ogona
- 25–35 cm
- masa ciała
- ok. 2–3 kg
Pokarm
edytujNajczęściej żywi się owadami i małymi ssakami, poluje też na gnieżdżące się na ziemi ptaki. Nie stroni od pokarmu roślinnego (np. ciecierzycy).
Rozród
edytujBiologia rozrodu tych zwierząt jest słabo poznana. Ciąża trwa 53 dni, w miocie najczęściej 2-4 młodych.
Tryb życia
edytujAktywny wieczorem i w nocy; w rejonach o klimacie umiarkowanym aktywny w ciągu dnia, szczególnie w okresie zachmurzeń i deszczów. Żyje w stałych parach, ale poluje pojedynczo. Zamieszkuje dwa rodzaje nor: krótką i prostą, z dwoma wejściami, do chwilowego odpoczynku, i długą, krętą z wieloma wejściami, w której przebywa z młodymi. Okolicę nory często znakuje odchodami.
Biotop
edytujZamieszkuje półpustynie i cierniste zarośla Pakistanu, Indii i Nepalu.
Status
edytujStatus lisa bengalskiego może się zmienić i choć obecnie gatunek ten nie jest zagrożony, to ekspansja terenów rolniczych może ograniczyć jego występowanie do obszarów wyżynnych i górskich. Innym poważnym zagrożeniem są urządzane dla rozrywki polowania.
Przypisy
edytuj- ↑ Vulpes bengalensis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Y. Jhala , Vulpes bengalensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.1 [dostęp 2015-07-12] (ang.).
- ↑ Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Vulpes bengalensis. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 24 października 2009]
Bibliografia
edytuj- Tadeusz Kaleta: Dzikie psy i hieny. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1998. ISBN 83-214-1096-0.