Lipnica (województwo świętokrzyskie)
Lipnica – wieś sołecka[5] w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie jędrzejowskim, w gminie Małogoszcz[4][6].
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2019) |
294[2] |
| Strefa numeracyjna |
41 |
| Kod pocztowy |
28-366[3] |
| Tablice rejestracyjne |
TJE |
| SIMC |
0249231[4] |
Położenie na mapie gminy Małogoszcz  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu jędrzejowskiego  | |
 50°44′42″N 20°16′32″E/50,745000 20,275556[1]
| |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Części wsi
edytuj| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0249248 | Brodki | osada |
| 0249254 | Milianów | część wsi |
| 0249260 | Podedwór | przysiółek |
| 0249277 | Stoczki | osada |
| 0249283 | Żabiniec | przysiółek |
Historia
edytujLipnica w wiekach średnich była własnością Mirogniewa z Lipnicy (około 1447) herbu Półkozic. W 1540 odziedziczył ją w połowie Mikołaj Pietrasz. W 1546 część wsi od Gotarda Lipnickiego kupił Piotr – Rawicz Dębski. W 1713 właścicielem był Aleksander Lipnicki. W 1714 Lipnicę wraz z Borkami kupił Jan Laskowski herbu Korab, rejent grodzki chęciński. W rękach rodziny Laskowskich Lipnica pozostała przez cały wiek XVIII. W tym czasie właścicielem był Jan Napomucen Laskowski, który był także w posiadaniu Lasochowa, Borków, Warzyna i Wiśnicza. Wilhelm Napomucen, miecznik wojsk chęcińskich w 1776 roku, właściciel Tokarni, Lipnicy i Warzyna sprzedał Lipnicę w 1818 roku Stanisławowi Kossakowskiemu w zamianę za Tokarnię. W 1839 Lipnicę kupiła Joanna z Dębskich Kossakowska. Potem otrzymała ją w spadku Joanna z Oraczewskich Urbańska, żona Ignacego, malarza i nauczyciela w Lublinie. W 1856 nabyli wieś Franciszek i Julia Dąbscy[7].
W roku 1827 Lipnica miała około 23 domy i 170 mieszkańców. Rozległość folwarku wynosiła 602 mórgi: grunty orne i ogrody zajmowały 285 mórg; łąki około 50; pastwiska 45 mórg; lasy i zarośla 200. Był jeden budynek murowany, drewnianych było 17. W okolicy występowały także pewne pokłady torfu[8]. W roku 1867 właścicielem Lipnicy jest Teofil Dąbski i w tym samym roku sprzedaje wieś Romualdowi Kozłowskiemu i w trzy lata później odkupuje z powrotem[7].
W 1890 roku Lipnicę kupuje Stanisław Tede, a w roku 1897 nabywa Adam Konarski, w kilka lat później sprzedaje Lipnicę, którą rozparcelowano w całości na początku XX wieku. Pod koniec XIX wieku wieś miała 28 siedlisk z gruntem wynoszącym 159 mórg. W 2000 Lipnica miała 82 domy i 315 mieszkańców.
Na 31 grudnia 2019, na podstawie prowadzonego przez gminę rejestru, liczba stałych mieszkańców wynosiła 294[9].
Przypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 68843
- ↑ Strona gminy. Informacje ogólne. Liczba mieszkańców w dniu 31-12-2019
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 655 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ Jednostki organizacyjne gminy Małogoszcz. Urząd Gminy Małogoszcz. [dostęp 2015-03-26].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ a b Borkiewicz ↓, s. 77.
- ↑ Lipnica (3), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 269.
- ↑ Informacje ogólne - Informacje - Urząd Miasta i Gminy w Małogoszczu [online], www.malogoszcz.pl [dostęp 2020-12-20].
Bibliografia
edytuj- Ziemia świętokrzyska Kielce – Żarczyce 2002
- Seweryn Borkiewicz, Monografia historyczna i gospodarcza powiatu jędrzejowskiego, Kielce 1937, s. 77 [dostęp 2015-03-26].