Lewoglukozan
Lewoglukozan – organiczny związek chemiczny o wzorze sumarycznym C6H10O5 posiadający strukturę pierscieniową złożoną z sześciu atomów węgla. Powstaje w wyniku pirolizy węglowodanów takich jak skrobia czy celuloza.
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny |
C6H10O5 | ||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
162,05 g/mol | ||||||||||||||||||
Wygląd |
bezbarwne kryształy | ||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||||||||
PubChem | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
Zastosowanie
edytujLewoglukozan jest często używany jako chemiczny wskaźnik spalania biomasy w badaniu atmosfery, szczególnie w odniesieniu do pyłów. Wraz z innymi wskaźnikami, takimi jak potas i gazowy acetonitryl, lewoglukozan używany do identyfikacji pyłów pochodzących z regionalnych pożarami lasów[4]. Spowodowane jest to tym, że gazy emitowane w wyniku pirolizy biomasy (drewna) zawierają znaczne ilości lewoglukozanu.
Hydroliza lewoglukozanu wytwarza fermentowalny cukier – glukozę, stąd też materiały lignocelulozowe wykazują duży potencjał jako surowiec odnawialny do produkcji bioetanolu.
Przypisy
edytuj- ↑ a b 1,6-Anhydro-β-D-glucose (nr 316555) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2021-07-07]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ P.M. Collins , Dictionary of carbohydrates with CD-RO, Boca Raton: CRC Press, 2006, s. 132, ISBN 0-8493-3829-8 (ang.).
- ↑ 1,6-Anhydro-β-D-glucose (nr 316555) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2011-05-05]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ A.C. Aiken i inni, Mexico city aerosol analysis during MILAGRO using high resolution aerosol mass spectrometry at the urban supersite (T0) – Part 2: Analysis of the biomass burning contribution and the non-fossil carbon fraction, „Atmospheric Chemistry and Physics”, 10, 2010, s. 5315–5341, DOI: 10.5194/acp-10-5315-2010 (ang.).