Leszek Szymowski
Leszek Szymowski (ur. 9 maja 1981 w Krakowie) – polski dziennikarz śledczy, fotograf, pisarz i przedsiębiorca. Autor książek i artykułów ujawniających kulisy afer politycznych i gospodarczych w Polsce[1]. Organizator Targów Ksiażki Patriotycznej[2]
| |
| Data i miejsce urodzenia |
9 maja 1981 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie | |
| Narodowość |
polska |
| Alma Mater |
Uniwersytet Warszawski |
Wykształcenie
edytujJest synem krakowskiego inżyniera Andrzeja Szymowskiego – założyciela telewizji internetowej BonTV[3]. Studiował na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie skończył Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych oraz Studium Europy Wschodniej na specjalności: Rosja i Europa Wschodnia. W 2014 roku rozpoczął studia doktoranckie w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. Mówi płynnie po angielsku, niemiecku, francusku i rosyjsku.
Praca dziennikarska
edytujPierwsze artykuły publikował w 1998 roku na łamach „Dziennika Polskiego”, do którego trafił po warsztatach dziennikarskich organizowanych przez redakcję dla krakowskiej młodzieży. W trakcie studiów, współtworzył wraz z Michałem Sikorskim i Filipem Frąckowiakiem miesięcznik „Stosunki Międzynarodowe”, którego był korespondentem w Iraku[4]. Od 2007 roku jest dziennikarzem śledczym tygodnika „Angora”.
Pracę dziennikarza śledczego rozpoczął w 2005 roku w „Gazecie Polskiej”, gdzie pisał na temat afer paliwowych i nieznanych kulisów zabójstwa księdza Jerzego Popiełuszki. Z redakcją rozstał się po konflikcie z Tomaszem Sakiewiczem i Katarzyną Gójską-Hejke, którzy oskarżali go o współpracę z rosyjskim wywiadem. W latach 2008–2009 był równolegle dziennikarzem śledczym tygodnika „Wprost”, a w latach 2009–2015 tygodnika „Gazeta Finansowa” i „Warszawska Gazeta”. Był również autorem, jak i współautorem reportaży emitowanych na antenie Telewizji Polskiej w programach „Misja Specjalna” i „30 Minut Extra”. W latach 2009–2011 pracował w Onet.pl, skąd go usunięto po tym jak wbrew woli kierownictwa redakcji zaczął badać okoliczności katastrofy smoleńskiej i jej oficjalne ustalenia, oraz publikować w tygodniku „Najwyższy Czas!” artykuły na ten temat. Od 2009 roku publikuje w tygodniku „Najwyższy Czas!”.
Publikacje prasowe i książkowe (wybór)
edytujJako dziennikarz śledczy Szymowski ujawnił dużą liczbę afer politycznych, kryminalnych i gospodarczych. Za najważniejsze jego publikacje uznać można przedstawienie (na łamach „Gazety Polskiej”) kulisów uprowadzenia i zabójstwa księdza Jerzego Popiełuszki oraz ustaleń ze śledztwa IPN, które dowodziły, że wersja oficjalna jest nieprawdziwa[5]. Na łamach „Wprost” ujawnił m.in. kulisy zabójstwa Jacka Dębskiego[6], tożsamość mordercy księdza Stefana Niedzielaka[7], oraz powiązania detektywa Krzysztofa Rutkowskiego z gangiem mokotowskim[8]. Na łamach „Angory” ujawnił kulisy śledztwa w sprawie tajnych więzień CIA w Polsce[9], oraz zeznania świadków koronnych: „Masy”[10] i Mariana W. ps. „Maniek” – pierwszego Polaka, który został świadkiem koronnym amerykańskiej agencji antynarkotykowej DEA[11]. Ujawniał również zeznania gangsterów: „Bajbusa”[12], „Marcela” i „Janka”[13], mówiące o zbrodniach gangu mokotowskiego i jego powiązaniach z politykami i samorządowcami.
W kwietniu 2015 na łamach „Gazety Finansowej” opublikował artykuł, z którego wynikało, że spółka należąca do byłego ministra spraw wewnętrznych Bartłomieja Sienkiewicza była kontrahentem jednej ze spółek-córek Gazpromu, co miało związek z tym, że sabotowała ukończenie realizacji terminala gazowego w Świnoujściu. Spółka i sam Sienkiewicz zapowiedzieli wytoczenie procesu redakcji i autorowi, jednak ostatecznie nie wystąpili z pozwem sądowym[14].
W marcu 2011 roku wydał książkę „Zamach w Smoleńsku. Niepublikowane dowody zbrodni”. Twierdzi w niej wprost, że polski samolot wylądował w lesie przed lotniskiem smoleńskim i dopiero potem został rozerwany eksplozją bomby próżniowej (termobarycznej), a pasażerów, którzy przeżyli, dobijano z broni palnej[15][16].
Procesy sądowe
edytujPublicystyka Leszka Szymowskiego wywołuje kontrowersje, głównie u osób, które były bohaterami jego reportaży. W 2007 roku po emisji w Telewizji Polskiej reportażu Szymowskiego na temat spółki EKOTRADE, spółka ta wystąpiła z pozwem sądowym przeciwko dziennikarzowi i TVP, domagając się prawie miliona złotych odszkodowania i przeprosin w większości mediów. Po ośmiu latach, w marcu 2015 roku, Sąd Okręgowy w Warszawie oddalił powództwo, a pracę Szymowskiego nazwał „wzorem rzetelności dziennikarskiej”[17]. Wyrok podtrzymał dwa lata później Sąd Apelacyjny. W latach 2008–2016 prokuratury prowadziły kilkanaście śledztw, które miały na celu ujawnienie źródeł przecieku informacji opublikowanych przez dziennikarza głównie w artykułach w tygodniku „Angora”. Kończyły się one umorzeniem, bo Szymowski odmawiał ujawnienia nazwisk osób, które udzielały mu informacji[potrzebny przypis].
W 2012 roku wytoczył proces o zniesławienie Cezaremu Gmyzowi za artykuł „Próba zastraszenia w obronie nierzetelnej książki” opublikowany przez Gmyza w „Rzeczpospolitej”[18] w kwietniu 2012, w którym Gmyz stwierdził, że Szymowski posuwał się do szantażu, aby zatrzymać krytyczną recenzję swojej książki. 28 stycznia 2014 Sąd Okręgowy oddalił powództwo uznając, że Cezary Gmyz nie był autorem artykułu[19]. Przedstawiony przez Szymowskiego dowód w postaci zaświadczenia wydawcy „Rzeczpospolitej” stwierdzającego autorstwo Gmyza, został przez sąd niedopuszczony jako nielegalny. Sąd Apelacyjny w Warszawie nazwał ten wyrok „absurdalnym” i w listopadzie 2014 uchylił go[20]. 8 listopada 2016 Sąd Okręgowy wydał ponowny wyrok w tej sprawie, nakazując Gmyzowi przeprosiny i zapłatę kosztów sądowych[21].
W 2012 roku prywatny akt oskarżenia przeciwko dziennikarzowi skierował Zbigniew Ziobro, który poczuł się urażony artykułem w „Angorze” o swoich związkach z aferą wokół więzień CIA. Sąd w obu instancjach uniewinnił dziennikarza[22]. Ziobro skierował do sądu pozew cywilny o naruszenie dóbr osobistych przeciwko dziennikarzowi i wydawcy Tygodnika „Angora”. W marcu 2017 Sąd Okręgowy w Łodzi uznał powództwo za zasadne i nakazał pozwanym przeproszenie Ziobry[23]. 1 kwietnia 2019 Sąd Apelacyjny w Łodzi zmienił ten wyrok i powództwo oddalił w całości a kosztami obciążył Ziobrę[24].
W sierpniu 2016 r. Prokuratura Krajowa postawiła Szymowskiemu zarzut ujawnienia tajemnicy śledztwa w publikacjach na łamach tygodnika „Angora” dotyczących zabójstwa Marka Papały. Ten sam zarzut postawiono również Pawłowi Woldanowi – redaktorowi naczelnemu Angory[25]. Po trzech miesiącach prokuratorzy zmienili zdanie i wycofali zarzuty. W 2017 prokurator Prokuratury Rejonowej Warszawa-Mokotów postawił Szymowskiemu zarzut ujawnienia tajemnicy śledztwa polegającej na ujawnieniu w książce „Księżobójcy. Anatomia zbrodni” nazwiska domniemanego zabójcy księdza Stefana Niedzielaka. 6 kwietnia 2018 Sąd Rejonowy Warszawa-Mokotów sprawę umorzył, uznając, że czyn stanowi niską szkodliwość społeczną[26]. Dziennikarz, który chciał umorzenia ze względu na niepopełnienie przestępstwa, zapowiedział pozew przeciwko Polsce do Trybunału w Strasburgu.
Działalność biznesowa
edytujOd 2010 roku, równolegle z pracą dziennikarską, prowadzi firmę zajmującą się eksportem polskich produktów[27].
Publikacje książkowe
edytuj- (2011) Zakazana historia (wyd. Penelopa), współautorzy: Jan Piński, Leszek Pietrzak, Rafał Przedmojski, Antoni Wręga, Dominik Smyrgała, ISBN 978-83-62908-13-4.
- (2011) Zamach w Smoleńsku (wyd. Bollinari Publishing House), ISBN 978-83-932704-0-8.
- (2011) Imperium marnotrawstwa. Gdzie znikają nasze pieniądze. (wyd. Penelopa), ISBN 978-83-62908-16-5.
- (2012) Agenci SB kontra Jan Paweł II (wyd. Penelopa), ISBN 978-83-62908-24-0.
- (2012) Media wobec bezpieki (wyd. Bollinari Publishing House), ISBN 978-83-932704-6-0.
- (2013) Operacja Smoleńsk (wyd. 3S Media), ISBN 978-83-61935-96-4.
- (2013) Zabić komendanta. Kulisy zabójstwa generała Marka Papały (wyd. CapitalBook), ISBN 978-83-64037-99-3.
- (2013) Seryjny samobójca (wyd. Bollinari Publishing House), ISBN 978-8363865-05-4.
- (2013) Oszust matrymonialny (wyd. Bollinari Publishing House), ISBN 978-83-63865-64-1.
- (2014) HomoTerror (wyd. Bollinari Publishing House), ISBN 978-83-63865-21-4.
- (2014) Polska nie zginęła… my żyjemy – wywiad rzeka z Romualdem Szeremietiewem (wyd. Nobilis), ISBN 978-83-60297-61-2.
- (2015) Zakazane śledztwo. Jak torpedowano dochodzenie do prawdy o zamachu na Jana Pawła II (wyd. Nobilis), ISBN 83-60297-63-0.
- (2016) Księżobójcy. Anatomia zbrodni (wyd. Editions Spotkania), ISBN 978-83-7965-212-9.
- (2019) Uwikłany. Nieautoryzowana biografia Zbigniewa Ziobry (wyd. Nobilis), ISBN 978-83-60297-70-4 Przedmowa: Stanisław Michalkiewicz
- (2021) Operacja Okrągły Stół. Kulisy transformacji ustrojowej (wyd. CapitalBook) ISBN 978-83-66490-46-8 Przedmowa: Grzegorz Braun
- (2023) Fundusz zbrodni: kulisy afery FOZZ (wyd. Capital) ISBN 978-83-67607-08-7 Przedmowa: Marcin Rola, Wstęp: Stanisław Michalkiewicz
- (2024) Vendetta (wyd. Capital) ISBN 978-83-67607-61-2
Przypisy
edytuj- ↑ informacje o publikacjach Szymowskiego. wprost.pl. [dostęp 2016-10-10].
- ↑ Organizator [online], www.targikp.pl [dostęp 2024-10-20] (pol.).
- ↑ informacja o stacji telewizyjnej. bon-tv.com. [dostęp 2016-10-10].
- ↑ korespondencja z Iraku. stosunki.pl. [dostęp 2016-10-10].
- ↑ informacja na temat artykułu o J. Popiełuszko. historycy.org. [dostęp 2016-10-10].
- ↑ informacje na temat śledztwa ws. J. Dębskiego. wprost.pl. [dostęp 2016-10-10].
- ↑ informacja o kulisach zabójstwa ks. Niedzielaka. wprost.pl. [dostęp 2016-10-10].
- ↑ informacja o detektywie K. Rutkowskim. wprost.pl. [dostęp 2016-10-10].
- ↑ informacja o więzieniach. tygodnik Angora. [dostęp 2016-10-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-11)].
- ↑ „Angora”. nr 32-42, 2008 r.
- ↑ „Angora”. nr 3, 2015 r.
- ↑ „Angora”. nr 42, 2009 r.
- ↑ „Angora”. nr 26, 2015 r.
- ↑ informacja na temat zdarzenia. gf24.pl. [dostęp 2016-10-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-11)].
- ↑ Tupolew WYLĄDOWAŁ, ROZERWAŁA go bomba, ludzi WYSTRZELANO – tak twierdzi Leszek Szymowski autor książki „Zamach w Smoleńsku” [online], www.se.pl [dostęp 2019-05-20].
- ↑ Sławomir Jastrzębowski: Pożywka dla chorych teorii spiskowych [online], www.se.pl [dostęp 2019-05-20].
- ↑ informacja na temat wyroku sądowego. prawy.pl. [dostęp 2016-10-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-11)].
- ↑ Rp.pl, Próba zastraszania w obronie nierzetelnej książki – Archiwum Rzeczpospolitej [online], archiwum.rp.pl [dostęp 2017-01-10].
- ↑ Autor „Zamachu w Smoleńsku” przegrał z Cezarym Gmyzem, „Do Rzeczy”, 28 stycznia 2014 [dostęp 2017-01-10] (pol.).
- ↑ Sprawa Szymowski vs. Gmyz wraca do pierwszej instancji, precedensowe orzeczenie dla dziennikarzy – Prawy.pl [online] [dostęp 2017-01-10] [zarchiwizowane z adresu 2017-01-12].
- ↑ Cezary Gmyz ma przeprosić Leszka Szymowskiego za artykuł w „Rzeczpospolitej” [online], press.pl [dostęp 2017-01-10].
- ↑ informacja o procesie Z. Ziobry. 3obieg.pl. [dostęp 2016-10-10].
- ↑ Minister Ziobro wygrywa z Angorą – Dzienniklodzki.pl [online], - Dzienniklodzki.pl [dostęp 2019-04-06] (pol.).
- ↑ Zbigniew Ziobro przegrał proces z „Angorą” ws. tekstu o „tajnych aferach” – nie będzie przeprosin i zapłaty 60 tys. zł [online], www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2019-04-06] (pol.).
- ↑ Wirtualnemedia.pl, wirtualnemedia.pl/prokuratura-oskarza-naczelnego-angory-i-dziennikarza, 20 sierpnia 2016.
- ↑ Wolnosc24.pl, Szymowski nie idzie siedzieć. wolnoszc24.pl/szymowski-nie-idzie-siedziec, 6 kwietnia 2018.
- ↑ informacja o firmie. biznesfinder.pl. [dostęp 2020-03-30].