Leszek Kozłowski

Leszek Kozłowski
	generał brygady
Data i miejsce urodzenia	29 lipca 1929 ; Krosno
Data i miejsce śmierci	31 lipca 1983 ; Warszawa
	Przebieg służby
Lata służby	1947–1983
Siły zbrojne	Ludowe Wojsko Polskie
Stanowiska	dowódca 9 DZ i 7 Dywizji Desantowej, komendant Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych
	Odznaczenia

Leszek Kozłowski (ur. 29 lipca 1929 w Krośnie, zm. 31 lipca 1983 w Warszawie) – generał brygady Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 29 lipca 1929 roku w Krośnie w rodzinie robotniczej; syn Jana. Po ukończeniu siedmiu klas szkoły powszechnej w Piekiełku od 1 listopada 1944 do 28 lutego 1945 pracował jako robotnik w Zakładach Farmaceutycznych w Tarchominie. Od 1 marca 1945 do 24 kwietnia 1947 – uczeń gimnazjum mechanicznego w Skawiencicach. Przerwał naukę i ochotniczo wstąpił do Ludowego Wojska Polskiego. Ukończył zaocznie Liceum Ogólnokształcące w Warszawie i zdał maturę. W 1951 roku zawarł związek małżeński z Danutą Kraśniej. Miał z tego związku dwie córki: Bożenę i Kamilę.

W Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych im. Tadeusza Kościuszki dokonał wielu zmian organizacyjnych i personalnych. Rozbudował i zmodernizował bazę dydaktyczną oraz unowocześnił infrastrukturę. Opinie za okres służby w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych wystawione przez szefa Głównego Zarządu Szkolenia Bojowego – gen. broni Wojciecha Barańskiego – są pozytywne. W ostatnim okresie życia przebywał w szpitalu w związku z ciężką chorobą. Zmarł 31 lipca 1983 roku w Warszawie. Został pochowany na Powązkach Wojskowych w Warszawie (kwatera B4-9-2)^[1].

5 września 1983 został skreślony z ewidencji generałów i admirałów^[2].

10 października 1983 gen. broni Florian Siwicki, w zastępstwie Ministra Obrony Narodowej, wyróżnił go pośmiertnie wpisem do „Honorowej Księgi Czynów Żołnierskich”^[3].

Przebieg służby według zeszytu ewidencyjnego^[4]

25.IV.47 – ochotniczo wstępuje do LWP, Wojskowa Komenda Rejonowa Racibórz – Koźle.
25.IV.47-30.VIII.47 – elew w 3 szkolnym pułku czołgów.
30.VIII.47-27.II.48 – starszy pisarz kancelarii ogólnej w Głównym Inspektoracie Broni Pancernej.
28.II.48-30.III.48 – starszy pomocnik kierownika referatu czołgowego w Centralnej Składnicy Sprzętu Pancernego.
31.III.48-29.IX.48 – magazynier żywnościowy w Wojskowym Sanatorium Przeciwgruźliczym.
30.IX.48-11.IX.49 – podchorąży Oficerskiej Szkoły Piechoty Nr 1 (ukończył z wynikiem bardzo dobrym)..
12.IX.49-1.XI.50 – dowódca plutonu strzeleckiego w 27 zmotoryzowanym pułku piechoty (por.).
2.XI.50-4.VII.51 – kurs dowódców kompanii w Wyższej Szkole Piechoty (ukończył z wynikiem bardzo dobrym).
4.VII.51-12.1.52 – kierownik kreślarni w Głównym Inspektoracie Wyszkolenia Bojowego (kpt.).
13.I.52-14.II.52 – kierownik kreślarni Wydziału Ogólnego w Głównym Inspektoracie Wyszkolenia Bojowego (kpt.).
15.II.52-27.II.52 – adiutant zastępcy szefa Głównego Zarządu Wyszkolenia Bojowego (kpt.).
28.II.52-23.VIII.52 – pomocnik szefa Wydziału w Głównym Zarządzie Wyszkolenia Bojowego (mjr).
24.VIII.52-16.IV.54 – pomocnik szefa Oddziału Wyszkolenia Oficerów i Sztabów w Głównym Zarządzie Wyszkolenia Bojowego.(mjr).
17.IV.54-2.XI.54 – pomocnik szefa Wydziału Oficerów i Sztabów w Głównym Zarządzie Wyszkolenia Bojowego (mjr).
3.XI.54-30.IX.57 – słuchacz Fakultetu Ogólnowojskowego Akademii Sztabu Generalnego WP (ukończył z wynikiem bardzo dobrym).
1.X.57-4.XI.57 – w dyspozycji dowódcy Warszawskiego Okręgu Wojskowego.
5.XI.57-4.VIII.58 – dowódca kompanii piechoty zmotoryzowanej w 1 Praskim pułku zmechanizowanym. (kpt.).
5.VIII.58-7.IX.60 – dowódca batalionu piechoty zmotoryzowanej w 1 Praskim pułku zmechanizowanym (mjr).
8.IX.60-28.IX.61 – szef sztabu 3 pułku zmechanizowanego 1 Dywizji Zmechanizowanej (ppłk).
29.IX.61-11.II.62 – szef sztabu – zastępca dowódcy 3 pułku zmechanizowanego (ppłk).
12.II.62-8.I.63 – dowódca 3 pułku zmechanizowanego 1 Dywizji Zmechanizowanej (płk).
9.I.63-30.IX.66 – szef sztabu – zastępca dowódcy 3 Dywizji Zmechanizowanej.
1.X.66-20.VII.67 – słuchacz podyplomowego kursu operacyjno-strategicznego przy ASG WP.
21.VII.67-15.IV.68 – szef Wydziału II Doskonalenia Taktycznego Oddziału I Operacyjnego w sztabie Warszawskiego Okręgu Wojskowego. (płk).
16.IV.68-19.VIII.70 – p.o. szefa Oddziału I Operacyjnego w sztabie Warszawskiego Okręgu Wojskowego (płk).
20.VIII.70-23.IX.70 – szef Oddziału I Operacyjnego w sztabie Warszawskiego Okręgu Wojskowego (płk).
24.IX.70-21.IX.72 – p.o. dowódcy 9 Dywizji Zmechanizowanej (gen. bryg.).
22.IX.72-2.VIII.73 – dowódca 9 Dywizji Zmechanizowanej (gen. bryg.).
3.VIII.73-29.III.78 – dowódca 7 Dywizji Desantowej (gen. bryg.).
30.III.78-31.VII.83 – komendant Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych (gen. bryg.).

Awanse

podporucznik – 1949
porucznik – 1951
kapitan – 1954
major – 1958
podpułkownik – 1962
pułkownik – 1967
generał brygady – 1975

Życie prywatne

Mieszkał we Wrocławiu. Pochowany w Warszawie wraz z żoną Hanną Eulalią Pijewską-Kozłowską (1933-2009). Miał dwie córki^[5]^[1].

Ordery i odznaczenia

Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (IX.1981)
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (IX.1973)
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (X.1968)
Złoty Krzyż Zasługi (X.1960)
Medal 30-lecia Polski Ludowej (VII.1974)
Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” (IX.1969)
Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” (X.1962)
Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” (IX.1954)
Złoty Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju” (IX.1974)
Srebrny Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju” (IX.1970)
Brązowy Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju” (XII.1968)

Przypisy

↑ ^a ^b Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-30].
↑ Zeszyt ewidencyjny – CAW TAP 1783/90/31. Rozkaz personalny Nr 0135 z dnia 5 września 1983 r. wydany na podstawie odpisu skróconego aktu zgonu wydanego przez USC Warszawa – Praga Południe w dniu 1 sierpnia 1983 r.
↑ Rozkaz Nr 25/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 października 1983 r. w sprawie wyróżnienia wpisem do „Honorowej Księgi Czynów Żołnierskich” (Dziennik Rozkazów MON z 1983 roku, poz. 63).
↑ W nawiasie podano stopień według etatu.
↑ J. Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943−1990, tom II: I–M, s. 276, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2010, ISBN 978-83-7611-801-7.

Bibliografia

J. Panas – Komendanci Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych w latach 1943–1991, Wyd. Wrocław (Uniwersytet – Wydział Nauk Społecznych) 1992 r., s. 79–83.
Ibid. Zeszyt ewidencyjny – CAW TAP 1783/90/31.
Żołnierz Wolności, nr 182 z 3 sierpnia 1983 r., s. 2.
Cz. Grzelak – Wyższa Szkoła Piechoty w Rembertowie 1948-1954, Warszawa 1984 r., s. 170.
J. Kuropieska – Od października do marca, Warszawa 1992 r., s. 190.
J. Kuropieska – Wspomnienia 1957-1968, Warszawa 1994 r., t. II, s. 176.
Polska Zbrojna, z 18 października 1993 r., s. 4.
Wojsko Ludowe, nr 12 z 1983 r., s. 10.

[cmentarzekomunalne-1] Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-30].

[2] Zeszyt ewidencyjny – CAW TAP 1783/90/31. Rozkaz personalny Nr 0135 z dnia 5 września 1983 r. wydany na podstawie odpisu skróconego aktu zgonu wydanego przez USC Warszawa – Praga Południe w dniu 1 sierpnia 1983 r.

[3] Rozkaz Nr 25/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 października 1983 r. w sprawie wyróżnienia wpisem do „Honorowej Księgi Czynów Żołnierskich” (Dziennik Rozkazów MON z 1983 roku, poz. 63).

[4] W nawiasie podano stopień według etatu.

[5] J. Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943−1990, tom II: I–M, s. 276, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2010, ISBN 978-83-7611-801-7.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]


generał brygady
Data i miejsce urodzenia	29 lipca 1929 Krosno
Data i miejsce śmierci	31 lipca 1983 Warszawa
Przebieg służby
Lata służby	1947–1983
Siły zbrojne	Ludowe Wojsko Polskie
Stanowiska	dowódca 9 DZ i 7 Dywizji Desantowej, komendant Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych
Odznaczenia