Leopold Julian Kronenberg

polski finansista, bankier i działacz gospodarczy

Baron Leopold Julian Kronenberg herbu Strugi (ur. 27 lipca 1849 w Warszawie, zm. 23 lutego 1937 w Brzeziu[1]) – polski finansista, bankier i działacz gospodarczy żydowskiego pochodzenia[2].

Leopold Julian Kronenberg
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 lipca 1849
Warszawa

Data i miejsce śmierci

23 lutego 1937
Brzezie

Miejsce spoczynku

cmentarz Powązkowski w Warszawie

Zawód, zajęcie

finansista, działacz gospodarczy

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Grób Leopolda Juliana Kronenberga na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Życiorys

edytuj

Urodził się jako syn bankiera Leopolda Stanisława Kronenberga (1812–1878) i Ernestyny Rozalii Leo (1827–1893, córki Leopolda Augusta Leo). Leopold Julian Kronenberg miał pięcioro rodzeństwa: Stanisława Leopolda, Władysława Edwarda, Teklę Julię, Marię Różę i Różę Marię Karolinę.

Ukończył studia na Wydziale Prawa Szkoły Głównej w Warszawie i studium rolnicze w Bonn i Poppelsdorfie. Był dyrektorem petersburskiej filii Banku Handlowego w Warszawie, a po chorobie brata Stanisława przejął w 1887 zarządzanie nad należącymi do rodziny przedsiębiorstwami, w tym Bankiem Handlowym w Warszawie i Koleją Warszawsko-Terespolską oraz Nadwiślańską. Był prezesem Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. W 1896 roku otworzył filię banku w Częstochowie[3]. Był również właścicielem dóbr Strugi.

W 1893 roku otrzymał dziedziczny tytuł barona cesarstwa[4]. W latach 1905–1918 był członkiem Towarzystwa Kursów Naukowych, od 28 XII 1905 do 23 V 1906 także członkiem Zarządu TKN[5].

W latach 1907–1910 pełnił mandat posła w rosyjskiej Radzie Państwa. Był członkiem Stronnictwa Polityki Realnej[6].

Był jednym z fundatorów, a następnie prezesem zarządu Filharmonii Warszawskiej. Wspierał także m.in. utworzenie Instytutu Politechnicznego oraz budowę pomnika Adama Mickiewicza[7].

Po odzyskaniu niepodległości wyprowadził się z Warszawy. Chcąc być pochowanym koło żony na Powązkach (kwatera 19-1/2-28)[8], na krótko przed śmiercią przeszedł z wyznania ewangelicko-reformowanego na katolickie. Zmarł 23 lutego 1937 w majątku Brzezie[9].

Jego żoną była śpiewaczka Józefina Reszke[3]. Mieli dwoje dzieci[6]:

  1. Leopolda Jana Kronenberga (1891–1971), który po 1945 roku osiadł w USA, ostatniego z rodu.
  2. Józefinę Kronenberg (1889–1969), zamężną Kowalewską, bezdzietną.

Odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 388. ISBN 83-01-08836-2.
  2. Władysław Kubiak, Kronenberg Leopold Julian, [w:] Stanisław Kunikowski (red.), Włocławski Słownik Biograficzny, t. 6, Włocławek 2011, s. 61-64, ISBN 978-83-60150-61-0.
  3. a b Juliusz Sętowski: Cmentarz ewangelicko-augsburski w Częstochowie. Przewodnik biograficzny. Częstochowa: Muzeum Częstochowskie, 2006, s. 18. ISBN 978-83-601285-5-8.
  4. Reychman podaje datę 30 stycznia 1898.
  5. Dziesięciolecie Wolnej Wszechnicy Polskiej TKN: sprawozdanie z działalności Towarzystwa Kursów Naukowych, 1906-1916, opracowali Ryszard Błędowski, Stanisław Orłowski, Henryk Mościcki, Warszawa 1917, Podkarpacka BC – wersja elektroniczna
  6. a b K.Bem, Reformowani Konwertyci, Jednota 7-8/2007.
  7. Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 389. ISBN 83-01-08836-2.
  8. Cmentarz Stare Powązki: LEOPOLD KRONENBERG, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-12-10].
  9. Ś. p. Leopold Kronenberg. „Gazeta Lwowska”, s. 3, nr 45 z 26 lutego 1937. 
  10. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 18.

Bibliografia

edytuj
  • Kazimierz Reychman: Szkice genealogiczne, Serja I. Warszawa: Hoesick F., 1936, s. 111–115.

Linki zewnętrzne

edytuj