Leon Daraszkiewicz

Leon Jan Fortunat Daraszkiewicz (ros. Леон Людвигович Дарашкевич, ukr. Леон Людвигович Дорошкевич, ur. 12 kwietnia^?/24 kwietnia 1866 w Grzywie, zm. 2 lutego 1931 w Winnicy) – polski lekarz psychiatra, działający w Cesarstwie Rosyjskim i na Ukrainie.

Życiorys

Grób Leona Darszkiewicza

Syn pochodzącego z Kowna lekarza Ludwika Daraszkiewicza (1835–1888) i Walerii z domu Grünhof. Uczęszczał do gimnazjum w Rydze. Studiował na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu w Dorpacie od 1884, studia ukończył w 1889. Należał do Konwentu Polonia, 17 lutego 1892 został jego filistrem. Od 1 stycznia 1890 asystent w klinice chorób psychicznych i nerwowych w Dorpacie, najpierw u Emila Kraepelina, potem u Władimira Cziża. 24 marca 1892 otrzymał dyplom doktora nauk medycznych po przedstawieniu dysertacji Ueber Hebephrenie, insbesondere deren schwere Form^[1].

Od 12 października 1892 do lutego 1894 młodszy lekarz w miejskim zakładzie psychiatrycznym Alexandershöhe koło Rygi^[2]. Od 1895 praktykował w guberni twerskiej. Od 1909 pracował jako ordynator szpitala psychiatrycznego w Winnicy na Podolu. Był jedynym lekarzem Polakiem tam zatrudnionym^[3]. W 1915 roku bezskutecznie starał się o stanowisko dyrektora szpitala psychiatrycznego w Tomsku. W 1922 roku wyjeżdżał w celach naukowych do Austrii, Niemczech i Belgii^[4]. W Winnicy praktykował do śmierci w 1931 roku^[5].

Jego rozprawa na stopień doktora medycyny była istotnym przyczynkiem do znajomości hebefrenii^[6].

Prace

Ueber Hebephrenie, insbesondere deren schwere Form. Inaugural-Dissertation. Dorpat, 1892
Über eine subjektive Gehörsempfindung im hypnagogischen Zustande. Neurologisches Centralblatt 12 (10), ss. 360-362, 1894
Zum Rätsel der Paralyse. Allgemeine Zeitschrift für Psychiatrie und psychischgerichtliche Medizin 83, ss. 53-56, 1926
Kontraktur den unteren Gliedmassen bei Schizophrenie. Allgemeine Zeitschrift für Psychiatrie und psychischgerichtliche Medizin 84, ss. 87-93, 1926

Przypisy

↑ Arnold Hasselblatt, Gustav Otto: Album academicum der Kaiserlichen Universität Dorpat. Dorpat: Mattiesen, 1889, s. 827.
↑ Isidorius Brennsohn: Die Aerzte Livlands von den ältesten Zeiten bis zur Gegenwart. Ein biographisches Lexikon nebst einer historischen Einleitung über das Medizinalwesen Livlands. Mitau: 1905, s. 67.
↑ Piotr Szarejko: Słownik lekarzy polskich XIX wieku. Tom 4. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Semper, 1997, s. 67. ISBN 83-86951-28-1.
↑ Дорошкевич Леон Людвиґович W: Енциклопедія Сучасної України. Т. 8: Дл-Дя. Київ, 2008. s. 344
↑ F. Marcinowski. Leon Daraszkiewicz i jego monografia o hebefrenii. „Psychiatria Polska”. 46 (1). s. 123-131. PMID: 23214155.
↑ E. Hecker, A. Kraam. Classic Text No. 77. 'Hebephrenia. A contribution to clinical psychiatry' by Dr. Ewald Hecker in Gorlitz. 1871. „History of Psychiatry”. 20 (77 Pt 1), s. 87–106, 2009. DOI: 10.1177/0957154X08099416. PMID: 20617643.

[1] Arnold Hasselblatt, Gustav Otto: Album academicum der Kaiserlichen Universität Dorpat. Dorpat: Mattiesen, 1889, s. 827.

[2] Isidorius Brennsohn: Die Aerzte Livlands von den ältesten Zeiten bis zur Gegenwart. Ein biographisches Lexikon nebst einer historischen Einleitung über das Medizinalwesen Livlands. Mitau: 1905, s. 67.

[szarejko-3] Piotr Szarejko: Słownik lekarzy polskich XIX wieku. Tom 4. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Semper, 1997, s. 67. ISBN 83-86951-28-1.

[4] Дорошкевич Леон Людвиґович W: Енциклопедія Сучасної України. Т. 8: Дл-Дя. Київ, 2008. s. 344

[5] F. Marcinowski. Leon Daraszkiewicz i jego monografia o hebefrenii. „Psychiatria Polska”. 46 (1). s. 123-131. PMID: 23214155.

[6] E. Hecker, A. Kraam. Classic Text No. 77. 'Hebephrenia. A contribution to clinical psychiatry' by Dr. Ewald Hecker in Gorlitz. 1871. „History of Psychiatry”. 20 (77 Pt 1), s. 87–106, 2009. DOI: 10.1177/0957154X08099416. PMID: 20617643.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]