Leon Żebrowski

polski ksiądz rzymskokatolicki, senator

Leon Żebrowski (ur. 7 kwietnia 1876 w Pociszkach w powiecie święciańskim, zm. 6 września 1953 w Mejszagole) – polski ksiądz rzymskokatolicki i działacz społeczny na Grodzieńszczyźnie i Wileńszczyźnie, senator I kadencji (1922–1927) z ramienia Chrześcijańsko-Narodowego Stronnictwa Pracy[1].

Leon Żebrowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 kwietnia 1876
Pociszki

Data i miejsce śmierci

6 września 1953
Mejszagoła

Senator I kadencji II RP
Okres sprawowania

1922–1927

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

14 marca 1903

Życiorys

edytuj

Urodził się jako syn Aleksandra i Krystyny z Suboczów w miejscowości Pociszki w parafii Hoduciszki w powiecie święciańskim[2]. W 1903 ukończył studia teologiczne na Cesarskiej Rzymskokatolickiej Akademii Duchownej w Petersburgu, po czym 14 marca 1903 uzyskał święcenia kapłańskie. W latach 1904–1917 wykładał w Seminarium Duchownym w Wilnie. W czasie okupacji niemieckiej prezes Polskiego Komitetu Demokratycznego i Naczelnej Rady Ziemi Grodzieńskiej (1918–1920). Od 1920 do 1921 był kapelanem szpitala grodzieńskiego i garnizonu. W wolnej Polsce dziekan fary i proboszcz, działał w Polskiej Macierzy Szkolnej, był też redaktorem naczelnym Przyjaciela Ludu i Dwutygodnika Diecezjalnego, wychodzących w Wilnie.

W wyborach 1922 uzyskał mandat senatora z listy Narodowo-Chrześcijańskiego Stronnictwa Pracy w województwie białostockim.

W czasie II wojny światowej był więziony[3]. Po 1945 pozostał na Wileńszczyźnie (w Ejszyszkach)[4]. W 1944 po ponownym zajęciu Wileńszczyzny przez ZSRR miał zakaz mieszkania w Wilnie, skierowany został przez biskupa do parafii Turgiele jako rezydent. W lutym 1950 usunięty z Turgiel przez władze radzieckie, zamieszkał w Ejszyszkach. Od 1950 mieszkał jako rezydent w parafii Mejszagoła; za wrogość wobec ZSRR gnębiony przesłuchaniami i licznymi rozmowami o charakterze agitacyjnym przez przedstawicieli różnych szczebli administracji radzieckiej. Zmarł 6 września 1953 w trakcie mszy świętej w kościele parafialnym w Mejszagole pochowany przy miejscowym kościele[5].

Przypisy

edytuj
  1. Sławomir Kalbarczyk – Z badań nad losami polskich parlamentarzystów represjonowanych przez władze sowieckie w latach 1939-1941, w: Okupacja sowiecka ziem polskich 1939–1941, pod red. Piotra Chmielowca, Rzeszów – Warszawa, 2005, s. 167.
  2. Tygodnik Wileńszczyzny [online], www.tygodnik.lt [dostęp 2016-10-23].
  3. ks. Tadeusz Krahel, Tragiczny marzec 1942 roku, W służbie Miłosierdzia, marzec 2007. [dostęp 2009-08-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-26)].
  4. Polacy z Ejszyszek, Kurek Mazurski
  5. informacje biograficzne na stronie Senatu RP. [dostęp 2015-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-11)].

Bibliografia

edytuj