Legrand G. Capers
Legrand Guerry Capers, Jr. (ur. 16 kwietnia 1834 w Charleston, zm. 2 grudnia 1877 w Nowym Orleanie) – amerykański lekarz, uczestnik wojny secesyjnej, znany z dokonanego przez siebie opisu przypadku rzekomego zajścia w ciążę za pośrednictwem pocisku z broni palnej.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
16 kwietnia 1834 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
2 grudnia 1877 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
Confederate Medical Department, |
| Stanowiska |
chirurg wojskowy |
| Główne wojny i bitwy | |
Życiorys
edytujLegrand (także LeGrand, Le Grand) Guerry Capers, Jr. był synem sprzedawcy LeGranda G. Capersa (1808–1868) i jego pierwszej żony Abigail Swift (1810–1846)[1]. Legrand G. Capers pochodził ze znanej południowo-karolińskiej rodziny, jego wujem był William Capers a kuzynem Ellison Capers. Uczył się w Charleston i w Nowym Jorku, gdzie jego ojciec otrzymał posadę. Wybrał zawód lekarza i został najpierw praktykantem u swojego szwagra, Ebenezera Swifta[2]. Studia medyczne ukończył na Jefferson Medical College w Filadelfii[3]. Po otrzymaniu dyplomu pracował jako lekarz okrętowy na jednym z parowców komandora Vanderbilta.
Gdy rozpoczęła się wojna secesyjna, Capers udał się do Montgomery w Alabamie, gdzie brał udział w tworzeniu Oddziału Medycznego Konfederatów (Confederate Medical Department). 18 lipca 1861 został pomocnikiem chirurga (Assistant Surgeon) w czwartym ochotniczym batalionie stanu Georgia (potem wcielonym do 21. pułku piechoty). 26 maja następnego roku otrzymał awans na chirurga i służył w 21. pułku piechoty stanu Georgia. 30 października 1863 został naczelnym chirurgiem batalionu artylerii majora Cutshawa[4]. Edwin Samuel Gaillard określił go jako lekarza „o dużej spostrzegawczości i równej dzielności”[5].
Po zakończeniu działań wojennych Capers przeniósł się do Nowego Orleanu, gdzie został demonstratorem, a potem profesorem anatomii w New Orleans School of Medicine. W 1869 poznał córkę pułkownika H. P. Hunta i ożenił się z nią. Od 1871 prowadził praktykę razem z doktorem W. E. Brickellem, bratem doktora D. Warren Brickella. Po kilku latach, gdy Brickell przyjął posadę nauczyciela w Nowym Orleanie, Capers kontynuował praktykę sam. W 1873 brał udział w zwalczaniu epidemii cholery w Vicksburgu[6]. W październiku 1877 ciężko zachorował, jak myślano – na płatowe zapalenie płuc. Na zaproszenie Brickella wyjechał do Nowego Orleanu ratować zdrowie. Zmarł 2 grudnia 1877, przyczyną śmierci była gruźlica. Został pochowany na cmentarzu w Vicksburgu[4]. Wspomnienia o nim ukazały się w „Transactions of the Mississippi State Medical Association”[7] i „American Medical Weekly”[8].
Opis przypadku w American Medical Weekly
edytujW listopadzie 1874 wydawane w Louisville czasopismo medyczne „American Medical Weekly” w inauguracyjnym numerze opublikowało artykuł Capersa zatytułowany Uwaga ginekolodzy! – Notatki z dziennika polowego i szpitalnego chirurga, C.S.A. (Attention Gynaecologists! – Notes from the Diary of a Field and Hospital Surgeon, C. S. A.)[9]. Autor przedstawił w nim przypadek, którego rzekomo był świadkiem jedenaście lat wcześniej. 12 maja 1863 miała miejsce bitwa pod R. (potem ustalono, że mogło chodzić o bitwę pod Raymond w stanie Mississippi, w której wojska konfederatów pod dowództwem gen. Johna Gregga zostały pokonane przez dywizję Johna A. Logana). Podczas walk lekarz był świadkiem, jak wystrzelony pocisk typu Minié zranił młodego żołnierza w nogę, po czym odbił się rykoszetem i przeszedł przez jego mosznę, uszkadzając lewe jądro. Jak podał Capers, gdy kończył zaopatrywać rany żołnierza, przybiegła do niego kobieta z pobliskiego domu, prosząc go o pomoc dla rannej córki. 17-letnia dziewczyna przyglądała się walkom ze schodów domostwa i została raniona zbłąkanym pociskiem chwilę wcześniej. Rana znajdowała się w powłokach brzusznych, mniej więcej w połowie odległości między pępkiem a przednim kolcem biodrowym. Pocisk pozostał w jamie brzusznej. Mając niewielką nadzieję na poprawę stanu jej zdrowia, lekarz podał dziewczynie anodynę i razem z wycofującym się pułkiem opuścił okolicę. Odwiedził jednak pacjentkę następnego dnia i kilka jeszcze razy w ciągu następnych dwóch miesięcy, obserwując stopniową poprawę. Po około sześciu miesiącach od wyzdrowienia ponownie zawitał do Raymond i stwierdził u dziewczyny „niezwykłe powiększenie brzucha”, przypominające siedmio- lub ośmiomiesięczną ciążę. Istotnie, po 278 dniach od pierwszej wizyty, Capers odebrał poród zdrowego chłopca ważącego osiem funtów. Towarzyszyły temu zapewnienia dziewczyny o jej czystości i zakłopotanie rodziny. Według Capersa w badaniu przed porodem błona dziewicza pacjentki była nienaruszona.
Kolejna wizyta Capersa miała miejsce po trzech tygodniach od porodu. Zaniepokojona babka dziecka zwróciła mu wtedy uwagę na obrzęk i zaczerwienienie w okolicy narządów płciowych dziecka. W badaniu stwierdzono obecność ciała obcego w mosznie noworodka, które po chirurgicznym usunięciu okazało się być pociskiem z broni palnej. Jak podał Capers, po kilku dniach i nocach rozmyślań wpadł na „jedyne możliwe rozwiązanie” tego fenomenu: kula, którą wydobył z moszny dziecka była tą samą, która zraniła żołnierza dziewięć miesięcy wcześniej, a potem, „niosąc cząstki nasienia i plemniki”, trafiła do brzucha 17-letniej panny, doprowadzając do jej zapłodnienia. Lekarz podzielił się swoją teorią z rodziną młodej matki, a także domniemanym ojcem dziecka. Żołnierz i dziewczyna zostali sobie przedstawieni (podobno nie widzieli się wcześniej) i ostatecznie wzięli ślub, a ze związku tego urodziła się jeszcze dwójka dzieci.
Przypadek jest często cytowany jako przykład medycznej mistyfikacji, chociaż nie przesądzono jednoznacznie, aby autor celowo wprowadził czytelników w błąd. Faktem jest, że wysłał pracę do czasopisma anonimowo. Jednak redaktor „American Medical Weekly”, Edwin Samuel Gaillard, poznał pismo Capersa i zdecydował o publikacji, ale pod nazwiskiem autora. Niemal na pewno publikacja była żartem i miała na celu uczulenie czytelników na podobne opisy nieprawdopodobnych relacji[4]. Dwa tygodnie po publikacji w komentarzu redakcyjnym rozwiano wątpliwości dotyczące fikcyjności tego zdarzenia[10].
Kilka miesięcy później większe partie tekstu przedrukował „Lancet”[11], artykuł został też przedrukowany in extenso przez „Canada Medical Record”[12] i „Atlanta Medical and Surgical Journal”[13]. Przypadek był również cytowany w książce Anomalies and Curiosities of Medicine przez George’a M. Goulda i Waltera L. Pyle'a, jednak autorzy podkreślili jego nieprawdopodobieństwo[14]. Natomiast w 1959 w artykule na temat ran postrzałowych macicy opublikowanym przez „New York State Journal of Medicine” przypadek był cytowany jako prawdziwy[15]. W 1971 czasopismo „American Heritage” przypomniało historię opisaną przez Capersa[16]. Dziesięć lat później obszerny artykuł na ten temat opublikowały „Military Affairs”[4].
Na wystawie w Old Courthouse Museum w Vicksburgu znajduje się portret Capersa, artykuł z „American Medical Weekly” i pocisk, taki sam jak opisany[17].
Miejska legenda wiąże czasem przypadek Capersa z pochodzeniem angielskiego wyrażenia „son of a gun”[18].
Przypisy
edytuj- ↑ 36. LeGrand Guerry Capers. W: Pedigree of the Capers family. 1908, s. 287.
- ↑ M. L. Crimmons: Experiences of an Army Surgeon at Fort Chadbourne. The Cyclone IX, 1, pp.3-5 (2002)
- ↑ Thomas Jefferson University - A chronological history and alumni directory, 1824–1990 PDF
- ↑ a b c d James O. Breeden, "The Case of the Miraculous Bullet" Revisited, „Military Affairs”, 45 (1), 1981, s. 23-26, DOI: 10.2307/1987353, PMID: 11614961, JSTOR: 1987353.
- ↑ Gaillard E.S.. Relations of the Periosteum. „Gaillard's Medical Journal”. 1, s. 20, 1866.
- ↑ The cholera epidemic of 1873 in the United States. 1875, s. 25, 120, 122.
- ↑ „Transactions of the Mississippi State Medical Association”, s. 164-165, 1879.
- ↑ Death of Dr. L.G. Capers. „American Medical Weekly”. 8-9, s. 13, 1878.
- ↑ Capers LG. Attention Gynaecologists! – Notes from the Diary of a Field and Hospital Surgeon, C. S. A.. „American Medical Weekly”. 1, s. 233-34, 1874.
- ↑ "Dr. L.G. Capers, of Vicksburg, Miss., disclaims responsibility for the truth of that remarkable case of impregnation by a minnie ball, as reported in No. 19 of this Journal. He tells the story as it was told to him. He does not say it is untrue, but is disposed to appositely remember the truth of the old adage, that 'accidents may happen in the best regulated families'" Editor's Note. American Medical Weekly (21 listopada 1874)
- ↑ Lancet I, 35, s. 476 (1875)
- ↑ A Veracious Chronicle. Canada Medical Record 3, ss. 517-518 (1875)
- ↑ Mirabile Dictu!!. Atlanta Medical and Surgical Journal 12 s. 561-564 (1875)
- ↑ Gould GM, Pyle WL: Anomalies and curiosities of medicine : being an encyclopedic collection of rare and extraordinary cases, and of the most striking instances of abnormality in all branches of medicine and surgery, derived form an exhaustive research of medical literature from its origin to the present day, abstracted, classified, annotated, and indexed. 1900, s. 44-45. [1]
- ↑ FD Napolitani. Two unusual cases of gunshot wounds of the uterus. „New York State Journal of Medicine”. 59 (3), s. 491-3, 1959. PMID: 13623001.
- ↑ Schickel R.. The Case of the Miraculous Bullet. „American Heritage”. 23 (99), 1971.
- ↑ Famous Minie Ball Pregnancy: Facts on the Civil War Urban Legend. Suite101.com. [dostęp 2009-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-03)].
- ↑ snopes.com: Bullet Pregnancy. [dostęp 2010-04-26].