Lebioda (gmina)
Lebioda (początkowo Lebioda Wielka) – dawna gmina wiejska istniejąca do 1939 roku w województwie nowogródzkim w Polsce (obecnie na Białorusi). Siedzibą gminy była Lebioda Wielka (25 mieszk. w 1921 roku[3]), a następnie Hordziejowce[4] (69 mieszk. w 1921 roku[3])[5].
| gmina wiejska | |||
| 1921–1939[1] | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Województwo |
(1919–20: okręg wileński) | ||
| Powiat |
do 1929: lidzki | ||
| Siedziba | |||
| Populacja (1921) • liczba ludności |
| ||
| Szczegółowy podział administracyjny (1921) | |||
| |||
Położenie na mapie Polski w 1939  | |||
| 53°43′48,0000″N 25°01′12,0000″E/53,730000 25,020000 | |||
Na początku okresu międzywojennego gmina Lebioda Wielka należała do powiatu lidzkiego w woj. nowogródzkim[3]. 1 kwietnia 1927 roku do gminy Lebioda przyłączono wieś Kozińce z gminy Żołudek[6]. 11 kwietnia 1929 roku do gminy Lebioda przyłączono część obszaru gminy Tarnowo[7]. 29 maja 1929 roku gmina weszła w skład nowo utworzonego powiatu szczuczyńskiego w tymże województwie[8].
W 1927 roku wójtem gminy był Szymon Kowczyk, odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi za pracę samorządową[9].
Po wojnie obszar gminy Lebioda został odłączony od Polski i włączony w struktury administracyjne Białoruskiej SRR.
Przypisy
edytuj- ↑ Od 1921 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. nowogródzkiego; w czasie II wojny światowej poza administracją polską; po II wojnie światowej poza granicami Polski.
- ↑ Niektóre źródła (m.in. mapy) podają informacje o przyłączeniu na przełomie lat 1921–22 do Litwy Środkowej powiatów lidzkiego i brasławskiego (np. Andrzej Gawryszewski: Ludność Polski w XX wieku, 2005; Atlas Historyczny Polski, PKWK, 1967). Rozbieżność ta wynika z różnych interpretacji przeprowadzonych na terenie tych powiatów wyborów do Sejmu Wileńskiego na mocy uchwały Sejmu RP z 16 listopada 1921, która zakończyła walkę polityczną na tych terenach. Adam Mielcarek twierdzi że powiaty lidzki i brasławski faktycznie do Litwy Środkowej nie należały (Adam Janusz Mielcarek, Podziały terytorialno-administracyjne II Rzeczypospolitej w zakresie administracji zespolonej, 2008). W niniejszym artykule oparto się na tej analizie, uwzględniając jednak rozbieżność interpretacji w tymże przypisie.
- ↑ a b c d Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom VII - Część I - Województwo Nowogródzkie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923
- ↑ Mapa WIG Bielica. [dostęp 2023-01-17]. (pol.).
- ↑ Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
- ↑ Dz.U. z 1927 r. nr 19, poz. 145
- ↑ Dz.U. z 1929 r. nr 22, poz. 225
- ↑ Dz.U. z 1929 r. nr 33, poz. 307
- ↑ Monitor Polski, „{{{czasopismo}}}” (290), 20 grudnia 1927, s. 1.
