Le Manoir de Mortevielle

gra wideo

Le Manoir de Mortevielle (w krajach anglosaskich wydana jako Mortville Manor) – komputerowa gra przygodowa według projektu Bruno Gouriera i Bernarda Grelauda, wyprodukowana i wydana w 1987 roku przez francuską wytwórnię Lankhor. Mortevielle przeszła do historii gier komputerowych przede wszystkim dzięki jednej z pierwszych udanych implementacji syntezatora mowy[1][2][3].

Le Manoir de Mortevielle
Producent

Lankhor

Wydawca

Lankhor

Projektant

Bruno Gourier
Bernard Grelaud

Artysta

Bernard Grelaud
Dominique Sablons

Kompozytor

Béatrice Langlois
Jean-Luc Langlois

Data wydania

1987

Gatunek

gra przygodowa

Tryby gry

gra jednoosobowa

Język

francuski
angielski

Wymagania sprzętowe
Platforma

Amiga
Atari ST
Amstrad CPC
Sinclair QL
MS-DOS

Następna gra w serii

Maupiti Island (1990)

Fabuła

edytuj

Akcja gry rozpoczyna się we Francji w roku 1951[4]. Prywatny detektyw Jerôme Lange, na zaproszenie swojej przyjaciółki Julie Defranck, przybywa do posiadłości znanej jako Mortevielle. Na miejscu jednak okazuje się, że Julie nie żyje[5]. Początkowo przeprowadzane przez Lange’a śledztwo w sprawie śmierci Julie prowadzi jedynie do konkluzji, że zmarła ona śmiercią naturalną[5].

Lange, korzystając z zeznań syna Julie, Guy, dowiaduje się jednak o zagadkowej śmierci innej mieszkanki posiadłości – Murielle, wieloletniej przyjaciółki Julie. Odkrywszy tajemne przejście, Lange odnajduje rozkładające się zwłoki Murielle. Nestor rodziny Defrancków, historyk Léo, wyjaśnia przyczynę śmierci Murielle słowami, iż podczas eksploracji podziemi zamku zginęła ona przypadkiem w żelaznej dziewicy. Léo każe Lange’owi opuścić posiadłość, po czym popełnia samobójstwo[6].

Rozgrywka

edytuj

Le Manoir de Mortevielle jest komputerową grą przygodową, obsługiwaną za pomocą interfejsu „wskaż i kliknij[5]. Gracz obserwuje świat gry oczami Lange’a, z perspektywy pierwszej osoby. Gracz może przemieszczać się po posiadłości Mortevielle, używając paska narzędziowego na górze ekranu i wydając bohaterowi polecenia z rozwijanych list[7]. Ma również możliwość przesłuchiwania poszczególnych mieszkańców posiadłości Mortevielle, którzy swobodnie przemieszczają się po świecie gry[7]. Akcja Mortevielle jest ograniczona do kilku wirtualnych dni, co przekłada się na kilka godzin czasu rzeczywistego[7].

Produkcja

edytuj

Pierwszą wersję Le Manoir de Mortevielle, przeznaczoną na platformę Sinclair QL, opracowali dwaj pracownicy studia Kyilkhor, działającego w obrębie wydawnictwa Pyramide: Bruno Gourier i Bernard Grelaud. Ponieważ nie odpowiadała im kultura pracy w Pyramide, Gourier i Grelaud połączyli siły z rodzeństwem Béatrice i Jeanem-Lukiem Langlois, po czym zdecydowali się założyć własną wytwórnię, Lankhor. Le Manoir de Mortevielle we wznowionej wersji ukazała się na platformie Atari ST w 1987 roku; rodzeństwo Langlois opracowało syntezator mowy, który odczytywał wypowiedzi innych bohaterów. Za całkowitą zmianę oprawy graficznej w późniejszych wersjach na Amigę i MS-DOS odpowiadał grafik Dominique Sablons[8].

Odbiór

edytuj

We Francji Le Manoir de Mortevielle odniosła wielki sukces artystyczny. Czasopismo „Tilt” przyznało grze dwie nagrody Tilt d’Or: dla najlepszej gry przygodowej roku oraz za udźwiękowienie[8]. Recenzent „Tilt”, Mathieu Brisou, uznał Mortevielle za grę „znakomicie wykonaną” i opartą na „klasycznym, acz przyjemnym” scenariuszu[9]. Magazyn „Génération 4” pisał, że Mortevielle jest „jedną z najlepszych gier przygodowych po francusku, dostępnych na [Atari] ST”[10].

Przypisy

edytuj
  1. Le Manoir de Mortevielle renaît sur iPhone [online], Jeuxvideo.com, 26 sierpnia 2010 [dostęp 2022-08-30] (fr.).
  2. Test du jeu Le Manoir de Mortevielle sur ST [online], Jeuxvideo.com, 11 lutego 2010 [dostęp 2022-08-30] (fr.).
  3. Ribault 2019b ↓, rozdz. Introduction.
  4. Jankowski 2019 ↓, s. 27.
  5. a b c Jankowski 2019 ↓, s. 29.
  6. Jankowski 2019 ↓, s. 31.
  7. a b c Jankowski 2019 ↓, s. 30.
  8. a b Ribault 2019a ↓.
  9. Mathieu Brisou, Mortville Manor, „Tilt” (45), 1987, s. 64.
  10. Mortville Manor, „Génération 4” (1), 1987, s. 100.

Bibliografia

edytuj
  • Filip Jankowski, Rozrachunek z przeszłością historyczną Francji na przykładzie gier Lankhoru, „Replay. The Polish Journal of Game Studies”, 6 (1), 2019, s. 27–36, DOI10.18778/2391-8551.06.02 [dostęp 2022-08-29] (pol.).
  • Thomas Ribault, #MadeInFrance 07 : From Mortevielle to Maupiti [online], Abandonware France, 25 stycznia 2019a [dostęp 2022-08-29] (fr.).
  • Thomas Ribault, Épopée: Tales from French Game Developers, New Jersey: Hardcore Gaming 101, 2019b, ISBN 978-1-79824-496-8.