Laurentius Petri Nericius, Lars Petersson (ur. 1499 w Örebro, zm. 27 października 1573 w Uppsali) – szwedzki duchowny luterański, reformator religijny, arcybiskup Uppsali w latach 1531–1573

Laurentius Petri Nericius
Lars Petersson
Ilustracja
Kraj działania

Szwecja

Data i miejsce urodzenia

1499
Örebro

Data i miejsce śmierci

27 października 1573
Uppsala

Miejsce pochówku

Katedra w Uppsali

Arcybiskup Uppsali
Okres sprawowania

1531–1573

Wyznanie

luteranizm

Kościół

Kościół Szwecji

Nominacja biskupia

1531

Sakra biskupia

22 września 1531

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

22 września 1531

Konsekrator

Petrus Magni

Współkonsekratorzy

Magnus Sommar

Wspólnie ze starszym bratem Olausem Petri jest wspominany przez ewangelików wyznania augsburskiego jako Odnowiciel Kościoła.

Życiorys

edytuj

Był synem kowala Petera Olofssona i Kristiny Larsdotter. Studiował wraz z bratem Olausem. Kształcił się początkowo w klasztorze karmelitów w Örebro, a następnie na uniwersytecie w Wittenberdze, gdzie poznał czołowych przedstawicieli reformacji, w tym Marcina Lutra.

Po powrocie do Szwecji w 1527 roku przyjął święcenia kapłańskie i został nauczycielem na Gotlandii. Po 1528 roku związał się ze szwedzkim ruchem reformacyjnym. Zamieszkał w Sztokholmie i był jednym z głównych propagatorów luteranizmu w otoczeniu króla Gustawa I Wazy.

Od 1530 roku był profesorem Uniwersytetu w Uppsali. W 1531 roku na sejmie w Uppsali został nominowany przez króla szwedzkiego arcybiskupem Uppsali. Laurentius Petri został nominowany na arcybiskupa Uppsali w opozycji do żyjącego na emigracji arcybiskupa Johannesa Magnusa. Jego wybór nie został uznany za kanoniczny przez Stolicę Apostolską. Po śmierci Johannesa Magnusa w 1544 roku papież uznał archidiecezję Uppsali za wakującą i mianował arcybiskupem Uppsali Olausa Magnusa i pierwszym prymasem Ewangelicko-Luterańskiego Kościoła Szwecji. Po objęciu urzędu stał się gorliwym obrońcą ustroju episkopalnego Kościoła Szwecji. Doprowadził do jego zreformowania w duchu doktryny luterańskiej, ale z zachowaniem pewnych elementów katolickich. Sprzeciwił się szerzeniu doktryny kalwinizmu w Szwecji.

W 1572 na synodzie w Uppsali doprowadził do przyjęcia przez szwedzkich duchownych, zatwierdzonej rok wcześniej przez króla Jana III Wazę, Ordynacji Kościelnej, która regulowała ustrój i doktrynę Kościoła Szwecji.

Był jednym z głównych wnioskodawców tłumaczenia Pisma Świętego na język szwedzki. Pod jego opieką i nadzorem w 1541 roku została wydana luterańska Biblia Gustawa Wazy[1].

Życie prywatne

edytuj

W 1531 roku po konsekracji Laurentius Petri ożenił się z krewną króla Gustawa I Wazy, Elżbietą Didriksdotter. Ze związku tego pochodziła córka Margareta, która była żoną prymasa Kościoła Szwecji, Andreasa Laurentii Björnrama

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Praca zbiorowa: Svenskt biografiskt handlexikon, Wydawnictwo "Albert Bonniers Förlag", Sztokholm 1906, T. II. s. 282. (szw.) [dostęp 25 lutego 2010]

Linki zewnętrzne

edytuj
  • Wolfdietrich von Kloeden: Laurentius Petri Nericius. Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon. [dostęp 2009-06-11]. (niem.).