Sylwoterapia
Sylwoterapia, lasoterapia[1], drzewoterapia, drzewolecznictwo – metoda terapeutyczna, według której przebywanie w obecności drzew i krzewów pobudza organizm do samoleczenia w przypadku osób chorych. Działanie lecznicze lasów nie zostało jednoznacznie potwierdzone. Przeglądy systematyczne wyników tysięcy badań naukowych, wykonywanych jednak nie zawsze zgodnie z zasadami RCT, pozwoliły stwierdzić, że oddziaływanie środowiska leśnego może być korzystne (hipoteza nie została odrzucona) i badania powinny być kontynuowane po usunięciu wad metodologicznych. Stwierdzono również, że zalecanie pacjentom terapii leśnej powinno być rozważane przed ich zakończeniem, ponieważ ryzyko wystąpienia działań niepożądanych jest niskie, a zwiększenie aktywności na świeżym powietrzu często bywa wskazane[2].
Sylwoterapia jest zaliczana do metod naturoterapeutycznych wraz z hortiterapią, terapią naturalną wg Kneippa czy terapią oceaniczną (przebywanie na pokładzie statków lub nad brzegiem mórz/oceanów).
Badania nie wykazały, że metody naturoterapeutyczne mają działanie lecznicze w przypadku chorób człowieka (z wyjątkiem terapii osób z fobiami prostymi, np. szum lasu lub fal morskich może być wykorzystywany w terapii fonofobii), jednak przebywanie w lesie (nad brzegiem morza lub np. w górach) może mieć korzyści w kontekście przeciwdziałania chorobom cywilizacyjnym[3]. Mechanizm działania prozdrowotnego polega zarówno na mniejszym narażeniu na czynniki chorobotwórcze takie jak smog, obecność ozonu, hałas, stres, jak i na czynniki pozytywne takie jak większe natlenienie, większa wilgotność powietrza (analogicznie w terapii oceanicznej). Elementem istotnym są również czynniki redukujące objawy stresu, takie jak oddziaływania estetyczne, szum drzew czy obecność w powietrzu lotnych związków aromatycznych[4].
Sylwoterapia, podobnie jak hortiterapia oraz zooterapia, wykorzystywana jest także do rewalidacji dzieci upośledzonych umysłowo.
Terapeuci zalecają kontakt z przyrodą w celu ograniczenia niekorzystnego wpływu czynników cywilizacyjnych oraz psychosomatycznych[potrzebny przypis].
Zobacz też
edytuj- ogrodoterapia (hortiterapia)
- kąpiele leśne[5] (shinrin-yoku)
- zooterapia - jeden ze sposobów obniżania poziomu lęku[6]
Przypisy
edytuj- ↑ Nina Woderska, Co nam daje las? O lasoterapii i sposobach na dobrą edukację przyrodniczą dorosłych [online], epale.ec.europa.eu, 31 lipca 2022 [dostęp 2024-02-11] (pol.).
- ↑ Hiroharu Kamioka i inni, A systematic review of randomized controlled trials on curative and health enhancement effects of forest therapy, „Psychology Research and Behavior Management”, 5, 2012, s. 85, DOI: 10.2147/prbm.s32402, ISSN 1179-1578, PMID: 22888281, PMCID: PMC3414249 [dostęp 2018-10-15] (ang.).
- ↑ Byeongsang Oh i inni, Health and well-being benefits of spending time in forests: systematic review, „Environmental Health and Preventive Medicine”, 22 (1), 2017, DOI: 10.1186/s12199-017-0677-9, ISSN 1342-078X, PMID: 29165173, PMCID: PMC5664422 [dostęp 2018-10-15] (ang.).
- ↑ Kostuch R., Drzewa i krzewy wpływające na ludzkie zdrowie, w: Środowisko a zdrowie, materiały pokonferencyjne, II Ogólnopolska Sesja Popularnonaukowa, Dostęp 2019-11-05 r.
- ↑ Agnieszka Antosik, Leśna terapia: jak czerpać zdrowie, energię i spokój z mocy drzew, Wydanie I, Białystok: Wydawnictwo Kobiece Agnieszka Stankiewicz-Kierus sp.k, 2023, s. 116-120, ISBN 978-83-8321-302-6 [dostęp 2024-01-24].
- ↑ Katarzyna Girczys-Połedniok i inni, Zastosowanie terapii z udziałem zwierząt w praktyce psychiatrycznej, „Psychiatria”, 11 (3), 2014, s. 171–176, ISSN 1733-4594 [dostęp 2024-05-19] (pol.).
Bibliografia
edytuj- Wieczór S. K. 2006. Sylwoterapia jako wartość dodana w agroturystyce. W: Majewski J., Graja S. red. Terapie w agroturystyce. MTP i AR w Poznaniu. Poznań.
