Laskowa (powiat oświęcimski)
Laskowa – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie oświęcimskim, w gminie Zator[4][5], na prawym brzegu Skawy, przy linii kolejowej nr 103 (Trzebinia – Skawce).
| wieś | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
225–290 m n.p.m. |
| Liczba ludności (2022) |
432[2] |
| Strefa numeracyjna |
33 |
| Kod pocztowy |
32-640[3] |
| Tablice rejestracyjne |
KOS |
| SIMC |
0076747 |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu oświęcimskiego  | |
Położenie na mapie gminy Zator  | |
 49°58′46″N 19°27′41″E/49,979444 19,461389[1]
| |
| Strona internetowa | |
W latach 1975–1998 wieś należała administracyjnie do województwa bielskiego.
Przy zachodniej granicy wsi znajduje się nieczynny przystanek kolejowy Trzebieńczyce.
W Laskowej działa szkoła podstawowa.
We wsi jest zlokalizowanych około 100 stawów rybnych należących do Rybackiego Zakładu Doświadczalnego w Zatorze. Przez Laskową i rejon stawów przepływa Młynówka, która jest odpływem Skawy.
Nazwa
edytujNazwę wsi w zlatynizowanej staropolskiej formie Lyaskowa villa wymienia w latach 1470–1480 Jan Długosz w księdze Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis[6].
Integralne części wsi
edytuj| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0076760 | Górki | przysiółek |
| 0076776 | Wiglowice | przysiółek |
| 0076753 | Zawale | część wsi |
Historia
edytujOsada wzmiankowana w XIII w. Do XV w. stanowiła własność Laskowskich, od których nazwiska pochodzi nazwa. W latach 1470–1480 Jan Długosz w księdze Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis jako właściciela miejscowości podaje Michała Laszkowskiego herbu Kornicz[6]. W roku 1522 wieś zakupił Zygmunt Stary i włączył do tzw. Zatorskiej Królewszczyzny.
Przypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 66606
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 640 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ a b GUS. Rejestr TERYT
- ↑ a b Joannis Długosz Senioris Canonici Cracoviensis, "Liber Beneficiorum", Aleksander Przezdziecki, Tom VII, Kraków 1864, str.83.