Laski Lubuskie
Laski Lubuskie (do 1945 niem. Lässig; do 31 grudnia 2002 Laski) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie słubickim, w gminie Górzyca.
| wieś | |
 Stacja kolejowa Laski Lubuskie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
196[2] |
| Strefa numeracyjna |
95 |
| Kod pocztowy |
69-113[3] |
| Tablice rejestracyjne |
FSL |
| SIMC |
0181697 |
Położenie na mapie gminy Górzyca  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |
Położenie na mapie powiatu słubickiego  | |
 52°27′47″N 14°41′27″E/52,463056 14,690833[1]
| |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.
Laski Lubuskie położone są przy drodze wojewódzkiej nr 139 Górzyca – Kowalów – Rzepin. Na terenie wsi znajduje się stacja kolejowa Laski Lubuskie[4] na linii kolejowej nr 273 Wrocław Główny-Szczecin Główny[5].
Wieś założona już w średniowieczu na planie owalnicy. Pierwszy raz wzmiankowana w roku 1317.
W 1956 roku w miejscowości działało Rolnicze Zrzeszenie Spółdzielcze „22 Lipca”[6].
W miejscowości działało państwowe gospodarstwo rolne[7] – Gospodarstwo w Laskach podległe pod Zakład Rolny w Pamięcinie[8] wchodzący w skład Lubuskiego Kombinatu Rolnego w Rzepinie.
Przed 1 stycznia 2003 wieś nosiła nazwę Laski, a pobliska osada nosiła nazwę Laski Lubuskie. Nazwę wsi zmieniono na Laski Lubuskie, nazwę osady zniesiono, a jej obszar wcielono do wsi Laski Lubuskie[9].
Zabytki
edytujDo wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[10]:
- kościół parafialny pod wezwaniem Narodzenia NMP, pochodzący z XV wieku, w XVI wieku; założony na planie prostokąta, murowany z kamienia i cegły. Posiada półkoliste prezbiterium. Do kościoła w roku 1742 dobudowano 4-kondygnacyjną kwadratową wieżę[11].
W miejscowości znajduje się pomnik poległych w I wojnie światowej w latach 1914–1918 z ok. 1930 roku[12].
Przypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 66582
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 648 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Geoportal. [dostęp 2022-01-11].
- ↑ Mapy ogólne. W: Ryszard Stankiewicz, Marcin Stiasny: Atlas Linii Kolejowych Polski 2011. Wyd. pierwsze. Rybnik: Eurosprinter, 2011, s. A3-H12. ISBN 978-83-931006-4-4. (pol.).
- ↑ Search archives [online], szukajwarchiwach.pl [dostęp 2017-11-24] (ang.).
- ↑ http://mapy.geoportal.gov.pl/imap/?gpmap=gp0&bbox=206483.7484026451,518461.45164930867,209824.3734026451,519823.95164930867&SRS=2180 (warstwa: skany map topograficznych)
- ↑ https://web.archive.org/web/20110725105037/http://gorzyca.pl/studium/Czesc_A_uwarunkowania_gminy.pdf (str. 46-47)
- ↑ Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 17 grudnia 2002 r. w sprawie ustalenia i zmiany urzędowych nazw niektórych miejscowości w województwach: dolnośląskim, kujawsko-pomorskim, lubelskim, lubuskim, mazowieckim, opolskim, podlaskim, pomorskim, śląskim, świętokrzyskim, warmińsko-mazurskim, wielkopolskim i zachodniopomorskim oraz obiektu fizjograficznego w województwie podkarpackim (Dz.U. z 2002 r. nr 233, poz. 1964).
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 55. [dostęp 2013-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-22)].
- ↑ Jarosław Lewczuk, Błażej Skaziński: Zabytki północnej części województwa lubuskiego. s. 130.
- ↑ Spis poległych w pierwszej wojnie światowej [online], forgen.pl [dostęp 2017-11-24].
Bibliografia
edytuj- Andrzej Legendziewicz, Badania architektury kościoła pw. Narodzenia NMP w Laskach Lubuskich, w: Lubuskie Materiały Konserwatorskie, tom 8 (2011), Zielona Góra 2011.
- Jarosław Lewczuk, Błażej Skaziński: Zabytki północnej części województwa lubuskiego. Gorzów Wielkopolski – Zielona Góra: Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Zielonej Górze, 2004. ISBN 83-921289-0-7.