Lan Bale

południowoafrykański tenisista

Lan Bale (ur. 7 września 1969 w Pietermaritzburgu) – południowoafrykański tenisista.

Lan Bale
Państwo

 Południowa Afryka

Data i miejsce urodzenia

7 września 1969
Pietermaritzburg

Wzrost

175 cm

Gra

praworęczna

Status profesjonalny

1991

Zakończenie kariery

2000

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

177 (8 listopada 1993)

US Open

2R (1993)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

4

Najwyżej w rankingu

27 (8 maja 1995)

Australian Open

2R (1999, 2000)

Roland Garros

3R (1994, 1996)

Wimbledon

QF (1994)

US Open

3R (1994, 1998)

Kariera tenisowa

edytuj

Karierę zawodową Bale rozpoczął w 1991 roku, a zakończył w 2000 roku.

Specjalizował się w grze podwójnej, w której zwyciężył w 4 turniejach rangi ATP World Tour osiągnął 4 finały.

W rankingu gry pojedynczej Bale najwyżej był na 177. miejscu (8 listopada 1993), a w klasyfikacji gry podwójnej na 27. pozycji (8 maja 1995).

Finały w turniejach ATP World Tour

edytuj
Nazwa
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
ATP World Tour World Championships
ATP Masters Series
ATP Championship Series
ATP World Series

Gra podwójna (4–4)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 4 kwietnia 1993 Durban Twarda   Byron Black   Johan de Beer
  Marcos Ondruska
7:6, 6:2
Zwycięzca 2. 15 maja 1994 Coral Springs Ceglana   Brett Steven   Ken Flach
  Stéphane Simian
6:3, 7:5
Finalista 1. 2 października 1994 Bazylea Twarda (hala)   John-Laffnie de Jager   Patrick McEnroe
  Jared Palmer
3:6, 6:7
Zwycięzca 3. 16 października 1994 Tel Awiw-Jafa Twarda   John-Laffnie de Jager   Jan Apell
  Jonas Björkman
6:7, 6:2, 7:6
Zwycięzca 4. 5 maja 1996 Monachium Ceglana   Stephen Noteboom   Olivier Delaître
  Diego Nargiso
4:6, 7:6, 6:4
Finalista 2. 12 lipca 1998 Båstad Ceglana   Piet Norval   Magnus Gustafsson
  Magnus Larsson
4:6, 2:6
Finalista 3. 10 października 1999 Palermo Ceglana   Alberto Martín   Mariano Hood
  Sebastián Prieto
3:6, 1:6
Finalista 4. 5 marca 2000 Santiago Ceglana   Piet Norval   Gustavo Kuerten
  Antonio Prieto
2:6, 4:6

Bibliografia

edytuj