Lambic
Lambic, Lambiek – belgijski rodzaj piwa fermentacji spontanicznej produkowanego ze słodu jęczmiennego z dodatkiem pszenicy.
Metoda fermentacji piwa lambic za pomocą szczepów dzikich drożdży jest najstarszą znaną metodą produkcji piwa[1].
Charakterystyka
edytujLambic jest piwem regionalnym produkowanym w rejonie Payottenland położonym na zachód od Brukseli[1]. Za najlepsze miejsce do jego fermentacji uznawana jest dolina rzeki Zenne. Wytwarzany jest ze słodu jęczmiennego z dodatkiem pszenicy niesłodowanej. Przy czym ten drugi składnik stanowi ok. 30% zboża w zasypie. Jako przyprawy stosowany jest stary i wysuszony chmiel.
Piwo powstaje poprzez wystawienie w zimie gorącej brzeczki na otwarte powietrze, w celu przeprowadzenia tzw. fermentacji spontanicznej polegającej na kontakcie płynu z dzikimi drożdżami Dekkera i innymi mikroorganizmami unoszącymi się w powietrzu. Lambic może dojrzewać do pięciu lat w zbiornikach i beczkach leżakowych, które wcześniej służyły do przechowywania wina.
Jest on podstawą do produkcji różnych gatunków belgijskich piw fermentacji spontanicznej.
Odmiany piwa lambic
edytujZobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b David Kenning, Robert Jackson: Piwa świata. Londyn, Anglia: Parragon Books, 2006, s. 123. ISBN 1-40546-847-5.
- ↑ Współcześnie oprócz klasycznych lambików z owoców uprawianych w Europie produkowane, są również piwa z owoców z krajów tropikalnych np. z dodatkiem bananów.