l’Unità

(Przekierowano z L'Unità)

L’Unità [luniˈta] – włoski dziennik o profilu komunistycznym, założony początkowo jako oficjalny organ Włoskiej Partii Komunistycznej, wydawany w latach 1924–2014.

l’Unità
Ilustracja
Częstotliwość

dziennik

Państwo

 Włochy

Pierwszy numer

1924

Ostatni numer

31 lipca 2014

Strona internetowa

Dziennik był wydawany w Mediolanie od 12 lutego 1924 roku[1] przez polityka i teoretyka marksizmu Antonio Gramsciego jako oficjalny organ Włoskiej Partii Komunistycznej[2]. 8 listopada 1925 roku rząd faszystowski zawiesił wydawanie gazety[3], a po zamachu na Benito Mussoliniego z 31 października 1926 roku l’Unità została oficjalnie zlikwidowana przez władze[4] i odtąd działała jako wydawnictwo podziemne[2]. Po wyzwoleniu Rzymu przez aliantów w czerwcu 1944 roku gazeta ponownie została zalegalizowana i zaczęła się na powrót regularnie ukazywać[4]. W latach 80. l’Unità głosiła ideę eurokomunizmu, odrzucającego „przewodnią rolę ZSRR w ruchu robotniczym”, i przyczyniła się mocno do spopularyzowania tej ideologii[5]. W latach 1989–1991 do gazety dołączana była wkładka satyryczna Cuore, która stała się następnie samodzielnym pismem i ukazywała się do roku 1996[6].

W 1991 roku l’Unità przestała być oficjalnym organem partii komunistycznej[1] i po jej rozpadzie dotykały ją trudności związane z finansowaniem przedsięwzięcia[2]. Wobec przemian partii komunistycznej gazeta zaczęła wspierać Partię Demokratyczną[7]. W okresie od lipca 2000 roku do marca 2001 roku l’Unità nie ukazywała się ze względów ekonomicznych[5], a powróciła na rynek dzięki zaangażowaniu nowych udziałowców[2].

Zmiany nawyków czytelniczych związane z pojawieniem się internetu oraz kryzys gospodarczy we Włoszech doprowadziły do znacznego spadku sprzedaży, a to natomiast doprowadziło do zadłużenia wydawnictwa na kwotę ponad 25 mln €. Ostatnie lata swojego istnienia gazeta zawdzięczała głównie rządowym dotacjom do przynoszących straty dzienników, które wynosiły w latach 2003–2009 ponad 6,3 mln € rocznie[2]. Nakład pisma zmalał z 230 000 egzemplarzy w latach siedemdziesiątych XX wieku, przez 70 000 w roku 2002, do 20 000 w ostatnich latach istnienia[7].

Z powodu kłopotów finansowych i braku porozumienia między akcjonariuszami co do ratowania gazety, przez ostatnie trzy miesiące wydawania l’Unità zespół redakcyjny pracował bez wynagrodzenia[5]. Przedostatnie wydanie gazety ograniczono do trzech zadrukowanych stron, na których informowano o zamknięciu pisma oraz umieszczono reklamę księgarni internetowej, a resztę stron pozostawiono niezapełnioną[2]. Ostatni, ośmiostronicowy[8] numer z 31 lipca 2014 roku[5] zawierał jedynie komentarze redaktora naczelnego l’Unity, Giuseppe Caldarolego[8]. Zamknięta gazeta została przez właściciela Nuova Iniziativa Editoriale[7] wystawiona na sprzedaż[8].

Przypisy

edytuj
  1. a b Mirko De Berardinis, 12 Febbraio 1924 – 12 Febbraio 2014 L’UNITA’ compie 90 ANNI [online], Partito Democratico d’Abruzzo, 13 lutego 2014 [dostęp 2014-08-02] [zarchiwizowane z adresu 2014-08-08] (wł.).
  2. a b c d e f Włochy. Przestał wychodzić komunistyczny dziennik „L’Unita” [online], Wyborcza.pl, 1 sierpnia 2014 [dostęp 2014-08-02] [zarchiwizowane z adresu 2014-08-03].
  3. Biografie Umberto Terracini. [dostęp 2014-08-02]. (wł.).
  4. a b L’Unita, 1927-1961 [online], ProQuest LLC [dostęp 2014-08-02] [zarchiwizowane z adresu 2014-08-08] (ang.).
  5. a b c d Włochy. Przestaje się ukazywać były dziennik partii komunistycznej „L’Unita” [online], Wyborcza.pl, 30 lipca 2014 [dostęp 2014-08-02] [zarchiwizowane z adresu 2014-08-03].
  6. Cuore. [dostęp 2014-08-02]. (wł.).
  7. a b c Lucjan Lewandowski, Włoskiemu dziennikowi „L’Unita” grozi zamknięcie [online], Press.pl, 30 czerwca 2014 [dostęp 2014-08-02].
  8. a b c Zamknięcie „L’Unita”; ucichł głos włoskiej lewicy [online], Wirtualna Polska, 29 lipca 2014 [dostęp 2014-08-02] [zarchiwizowane z adresu 2014-08-08].