Kwas 4,4′-bifenylodikarboksylowy
związek chemiczny
Kwas 4,4'-bifenylodikarboksylowy, H2BPDC – organiczny związek chemiczny z grupy dikarboksylowych kwasów aromatycznych, pochodna bifenylu. W warunkach pokojowych jest beżowym ciałem stałym[1].
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny |
C14H10O4 | ||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
242,23 g/mol | ||||||||||||||||||||||
Wygląd |
beżowy proszek[1] | ||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||||||||||||
PubChem | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||||||||||||
Podobne związki |
kwas tereftalowy, kwas 4,4″-terfenylodikarboksylowy, bifenyl | ||||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
Można go otrzymać z bifenylu w dwuetapowej syntezie wykorzystując acylowanie Friedela-Craftsa, a następnie utlenianie powstałego produktu[3].
Kwas znalazł zastosowanie jako organiczny linker w syntezie szkieletów metalo-organicznych[3][4][5][6].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Biphenyl-4,4′-dicarboxylic acid [online], karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, 2 lutego 2022, numer katalogowy: 225266 [dostęp 2022-04-20] . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ Rebecca B. DeVasher , Lucas R. Moore , Kevin H. Shaughnessy , Aqueous-Phase, Palladium-Catalyzed Cross-Coupling of Aryl Bromides under Mild Conditions, Using Water-Soluble, Sterically Demanding Alkylphosphines, „Journal of Organic Chemistry”, 69 (23), 2004, s. 7919–7927, DOI: 10.1021/jo048910c (ang.), zob. Supporting Information.
- ↑ a b Alireza Hashemzadeh i inni, Effects of length and number of aromatic rings in carboxylic acid ligands on structure and optical properties of lead(II) coordination polymers, „Research on Chemical Intermediates”, 43 (10), 2017, s. 5741–5753, DOI: 10.1007/s11164-017-2960-1 (ang.).
- ↑ Sachin Chavan i inni, H2storage in isostructural UiO-67 and UiO-66 MOFs, „Physical Chemistry Chemical Physics”, 14 (5), 2012, s. 1614–1626, DOI: 10.1039/C1CP23434J (ang.).
- ↑ Michael J. Katz i inni, A facile synthesis of UiO-66, UiO-67 and their derivatives, „Chemical Communications”, 49 (82), 2013, s. 9449–9451, DOI: 10.1039/C3CC46105J (ang.).
- ↑ Kristian Blindheim Lausund i inni, MOF thin films with bi-aromatic linkers grown by molecular layer deposition, „Journal of Materials Chemistry A”, 8 (5), 2020, s. 2539–2548, DOI: 10.1039/C9TA09303F (ang.).