Kwas ε-aminokapronowy

Kwas ε-aminokapronowy
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	kwas 6-aminoheksanowy
	Inne nazwy i oznaczenia
farm.	łac. acidum ε-aminocaproicum, Acidum aminocaproicum
inne	EACA
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C6H13NO2
Inne wzory	HOOC−(CH; 2); 5−NH; 2
Masa molowa	131,17 g/mol
Wygląd	bezbarwne kryształy
	Identyfikacja
Numer CAS	60-32-2
DrugBank	DB00513
SMILES
	C(CCC(=O)O)CCN
Właściwości
	Rozpuszczalność w wodzie
	łatwo
	w innych rozpuszczalnikach
	słabo rozpuszczalny w metanolu, praktycznie nierozpuszczalny w etanolu i eterze dietylowym
Temperatura topnienia	205 °C
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2017-08-26]
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Substancja nie jest klasyfikowana jako; niebezpieczna według kryteriów GHS; (na podstawie podanej karty charakterystyki).
Numer RTECS	MO6300000
	Podobne związki
Podobne związki	kwas δ-aminowalerianowy, kwas γ-aminomasłowy, kwas β-aminopropionowy, kwas aminooctowy
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Klasyfikacja medyczna
ATC	B02AA01
Farmakokinetyka
Działanie	przeciwkrwotoczne
Okres półtrwania	2 h
Metabolizm	nerkowy
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kwas ε-aminokapronowy (łac. acidum aminocaproicum) – organiczny związek chemiczny, aminokwas stosowany jako środek przeciwkrwotoczny.

Działanie

Aminokwas o działaniu hemostatycznym. Jako inhibitor plazminy przeciwdziała fibrynolizie, blokując przejście plazminogenu w plazminę. Na drodze konkurencyjnego hamowania blokuje czynniki aktywujące plazminogen (urokinazę, streptokinazę) powodując zachowanie fibryny w czopie hemostatycznym, co daje większą stabilizację skrzepu.

Szybko wchłania się z przewodu pokarmowego osiągając szczytowe stężenie we krwi w ciągu 22 godz. Stosowany przewlekle kumuluje się w organizmie.

Wydalany jest z moczem.

Wskazania

Może być stosowany zapobiegawczo i leczniczo w skazie krwotocznej spowodowanej fibrynolizą (w przebiegu DIC, w małopłytkowości). W chirurgii zapobiegawczo po torakotomii, po operacjach na gruczole krokowym czy wycięciu migdałków. W ginekologii – w krwawieniach i skazach krwotocznych, np. po powikłanym porodzie lub poronieniu, wskutek mięśniaków macicy, przy nadmiernych krwawieniach miesiączkowych. W przedawkowaniu leków trombolitycznych którego skutkiem jest skaza krwotoczna. Czasem jako lek pomocniczy przy zabiegach stomatologicznych u chorych na hemofilię.

Objawy uboczne

Niekiedy obserwuje się odczyny skórne, nudności, biegunkę, bóle brzucha, podciśnienie ortostatyczne, obrzęk błon śluzowych nosa, zaczerwienienie spojówek, rzadziej zakrzepowe zapalenie żył. Kwas aminokapronowy może ulegać inkorporacji do białek organizmu w miejscu lizyny. Mogą się wiązać z tym bóle, martwica mięśni (w tym także mięśnia sercowego)

Przeciwwskazania

Choroba zakrzepowa, ciąża, ciężkie uszkodzenia czynności nerek lub wątroby, miażdżyca z tendencją do zakrzepów, krwiomocz.

Nie należy stosować w przypadku wylewów do jam ciała lub narządów wewnętrznych i OUN u chorych na hemofilię.

Interakcje

Estrogeny oraz doustne środki antykoncepcyjne zwiększają efekt działania EACA. Równoczesne podawanie tych leków może prowadzić do powstania zakrzepu.

Dawkowanie

Zwykle podaje się 200 do 350 mg/kg m.c. na dobę, podzielone na 4 do 6 dawek. U dzieci około 100 mg/kc m.c. 4 razy na dobę.

Preparaty

Jedynymi, zarejestrowanymi preparatami dostępnymi w Polsce, produkowanymi przez Przedsiębiorstwo Farmaceutyczne "Ziołolek" były:

Acidum ε-aminocapronicum subst. 100 g
Acidum ε-aminocapronicum granulat 50% 100 g
Acidum ε-aminocapronicum syrop 20% 100 g

Produkcja krajowa tych preparatów została zakończona w 2006 roku.

Preparaty zagraniczne: Amicar® tabl. 0,5g

Przypisy

↑ ^a ^b Farmakopea Polska VI, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2002, s. 1176, ISBN 83-88157-18-3 .
↑ Farmakopea Polska IX, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2011, s. 4574, ISBN 978-83-88157-77-6 .
↑ ^a ^b ^c ^d Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4 .

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[FP6-1] Farmakopea Polska VI, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2002, s. 1176, ISBN 83-88157-18-3 .

[FP9-2] Farmakopea Polska IX, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2011, s. 4574, ISBN 978-83-88157-77-6 .

[FPX-3] Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4 .

[1]

[2]

[3]