Kurowo (województwo zachodniopomorskie)
Kurowo (niem. Curow, Kurow[potrzebny przypis]) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, w gminie Bobolice. W pobliżu miejscowości przepływa rzeka Radew.
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności |
333 |
| Strefa numeracyjna |
94 |
| Kod pocztowy |
76-020[2] |
| Tablice rejestracyjne |
ZKO |
| SIMC |
0304272 |
Położenie na mapie gminy Bobolice  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu koszalińskiego  | |
 54°02′12″N 16°34′36″E/54,036667 16,576667[1]
| |
Architektura
edytujZabytki chronione prawnie w Kurowie to:
- neogotycki kościół pod wezwaniem Bożego Ciała wybudowany w II połowie XIX w. należący do parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Bobolicach,
Istniejący obecnie kościół zbudowany został w XIX wieku, na miejscu wcześniejszej budowli, zapewne z okresu średniowiecza. Najwcześniej wspomniany w aktach wizytacyjnych z XVI wieku. Po przyjęciu przez Pomorze luteranizmu, kościół stał się własnością luteran. W 1653 r. pastorem w Kurowie był Laurentis Hamel z Koszalina. W kościele zatrudniony był również organista, który w XVIII w. mieszkał w domu należącym do wioski. Formy budowli średniowiecznej są nieznane. W poł. XIX w. budowlę tę rozebrano i na jej miejscu, w centrum wrzecionowatego nawisa wsi zbudowano nowy, neogotycki kościół[3].
- cmentarz kościelny.
Historia
edytujW dolinie rzeki Radew w bliskiej odległości od miejscowości napotkano ślady osadnictwa z okresu IX - XII w. Wykazały to odkrycia archeologiczne przeprowadzone na terenie Gminy Bobolice. Z zachowanych informacji wynika, iż sama miejscowość została założona w okresie średniowiecza. Prawdopodobnie istniała już w XIII wieku, o czym informuje dokument z 1288 r. W tym okresie wchodziła w skład dóbr biskupów kamieńskich do okręgu zamkowego w Bobolicach i pozostawała ich własnością do połowy XVII w. Była wsią kościelną, jedną z większych na tym terenie. W XVIII wieku we wsi gospodarowało 15 chłopów, czterech osadników i trzech dzierżawców, zamieszkałych wraz z rodzinami w 35 domach. We wsi istniał, zapewne od czasów średniowiecza, kościół parafialny, do którego należało wiele okolicznych wsi, m.in. Cybulino, Górawino, Ubiedrze. Do kościoła, pozostającego pod patronatem króla, należały znane dobra, z których część należności pobierał król, a część właściciele majątku w Cybulinie. W XIX w. we wsi powstał majątek ziemski, który pod koniec tamtego stulecia należał do rodziny Lehmannów z Koszalina. Wówczas i na początku XX wieku miała miejsce znaczna rozbudowa Kurowa, wraz ze wzniesieniem nowego, neogotyckiego kościoła[3].
Przypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 65524
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 644 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ a b Parafia pw. WNMP w Bobolicach - Kościół w Kurowie [online], parafia.bobolice.pl [dostęp 2017-11-24].