Kuców
Kuców – nieistniejąca już wieś w województwie łódzkim, w powiecie bełchatowskim, w gminie Kleszczów. Obecnie na jej miejscu znajduje się kopalnia odkrywkowa węgla brunatnego.
| wieś | |
 Potok w dawnej wsi | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności |
0 |
| SIMC |
0541500 |
Położenie na mapie gminy Kleszczów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
Położenie na mapie powiatu bełchatowskiego  | |
 51°13′47″N 19°16′47″E/51,229722 19,279722[1]
| |
Założona w 1818 r. przez grupę czeskich osadników wyznania ewangelicko-reformowanego, którzy zakupili majątek ziemski Kuców, położony ok. 30 km na południe od Zelowa – innego ważnego miejsca osadnictwa czeskich ewangelików.
W 1852 utworzono tu parafię ewangelicko-reformowaną, a w 1896 wzniesiono nowy kościół tego wyznania. W okresie międzywojennym Kuców liczył około 1000 mieszkańców, z tego 2/3 było potomkami osadników czeskich. Po II wojnie zaczęli oni emigrować do Czechosłowacji na skutek szykan ze strony władz PRL. Od 1975 r. do końca istnienia miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.
W latach 1970. postanowiono wyburzyć Kuców, aby oczyścić teren pod budowę kopalni odkrywkowej węgla brunatnego. Ludność wsi miała zostać stopniowo przesiedlona do Kleszczowa i do Bełchatowa. Te plany zrealizowano do połowy 1991 r.
Przypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 64725
Linki zewnętrzne
edytuj- Kuców, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 839.