Kuśnie

Kuśnie – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Sieradz. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.

Kuśnie

wieś
Państwo	Polska
Województwo	łódzkie
Powiat	sieradzki
Gmina	Sieradz
Liczba ludności (2022)	256
Strefa numeracyjna	43
Kod pocztowy	98-200
Tablice rejestracyjne	ESI
SIMC	0713800
Położenie na mapie gminy wiejskiej Sieradz Kuśnie
Położenie na mapie Polski Kuśnie
Położenie na mapie województwa łódzkiego Kuśnie
Położenie na mapie powiatu sieradzkiego Kuśnie
51°32′00″N 18°41′09″E

Przez miejscowość przepływa niewielka rzeka Żeglina, dopływ Warty.

Kuśnie – wieś położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Sieradz. Wieś wspomniana w 1370 r. jako Cusnew w zapiskach Stanisława Górki –miejscowego dziedzica, brata Łukasza – podczaszego sieradzkiego. Przynależna do parafii w Dąbrowie Wielkiej. Po dawnym założeniu dworskim pozostała, na skraju wsi, jedynie ciekawa, murowana barokowa kaplica dworska z XVIII w., pod wezwaniem Jana Chrzciciela, na planie wieloboku, z figurą św. Jana Nepomucena, w której odbywają się czasami nabożeństwa majowe oraz raz do roku uroczystość odpustowa – 24 czerwca, w Święto Narodzenia św. Jana Chrzciciela. Przez Kuśnie przebiega znakowany kolorem niebieskim Szlak Zabytkowych Dworków Ziemi Sieradzkiej, umożliwiający zapoznanie się, a czasem również zwiedzenie zabytkowych wnętrz starych szlacheckich i ziemiańskich dworków okolic Sieradza i Błaszek. Przez wioskę przepływa rzeka Żeglina długości około 30 km, odprowadzająca wody z mokradeł lasów złoczewskich, rezerwatów przyrody ożywionej. Legenda głosi, że nazwa wsi Kuśnie bierze swój początek od zawołań i próśb miejscowej ludności o to, aby tułające się po świecie żywych duchy, nie kusiły(nie kuś-nie kuś). Mieszkańcy wioski, mówią, że straszy nawet i dziś. Szczególnie w nocy, w okolicach kaplicy i sąsiadującego z nią wzgórza, w którym kryją się podobno skarby i piwnice dawnego pałacu dworskiego miejscowego dziedzica. Ponadto do dziś, w okolicach wioski stoją charakterystyczne krzyże, symbolizujące i oznaczające dawne miejsce pochówku ludności umierającej na cholerę w XV w. Inna legenda głosi, że bijące do tej pory źródełko wody, z którego początek biorą współczesne stawy, mieszczące się w okolicach wyżej wspomnianej kaplicy, dawno temu było bardzo aktywne. Aby uratować od zalania wioskę i miejscowe pola, mieszkańcy Kuśnia, próbowali zakryć je wszystkim co tylko mieli pod ręką. Źródło wody próbowano więc zakryć pierzynami, deskami, ale wszystko to było nieskuteczne. W końcu wymyślono, aby zakryć ujście bijącego źródła wielkimi stalowymi wrotami. Tak też się podobno stało. A źródełko, które w tym miejscu nigdy nie zamarza, bije do dziś, dając czystą źródlaną wodę, która zasila miejscowe stawy oraz rzekę Żeglinę.

Zabytki

Według rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisany jest obiekt:

• kaplica dworska, XVIII w., nr rej.: 825 z 28.12.1967.