Krzysztof Kononowicz
Krzysztof Kononowicz (ur. 21 stycznia 1963 w Kętrzynie[2]) – polski działacz polityczny i samorządowy, aktywista lokalny, wideobloger oraz patostreamer.
 Krzysztof Kononowicz (2000) | |
| Data i miejsce urodzenia |
21 stycznia 1963 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
aktywista polityczny i samorządowy, wideobloger |
| Miejsce zamieszkania | |
| Narodowość | |
| |
| Strona internetowa | |
| Serwis | |
|---|---|
| Prowadzący |
Krzysztof Kononowicz |
| Lata aktywności |
2016–2020 |
| Liczba wyświetleń |
39 mln[1] |
| Liczba obserwujących |
0,1 mln[1] |
| Strona internetowa | |
| Serwis | |
|---|---|
| Prowadzący |
Krzysztof Kononowicz |
| Lata aktywności |
od 2020 |
| Liczba wyświetleń |
135,8 mln |
| Liczba obserwujących |
0,1 mln |
| Strona internetowa | |
W 2006 kandydował na urząd prezydenta Białegostoku oraz do białostockiej rady miejskiej[3][4]. Stał się szerzej popularny po publikacji w serwisie YouTube swojego przemówienia w studiu wyborczym TV Jard[5]. O osobie Krzysztofa Kononowicza oraz fenomenie, jaki wytworzył, pisały także liczne serwisy i media zagraniczne[6][7][8][9].
Życiorys
Pochodzi z rodziny o korzeniach kresowych. Urodził się w Kętrzynie jako syn Bronisława (ur. 8 maja 1908 bądź 1918, zm. 5 października 2004)[10][11] i Leonardy (z domu Bykowicz; ur. 6 listopada 1930, zm. 1 września 2012)[12]. Miał dwóch braci: Bogumiła (ur. ok. 1959−1960, zm. 21 stycznia 2013)[13] i Mariana (ur. i zm. ok. 1962). Jego ojciec natomiast w latach 1949–1954 był więźniem łagrów[11]. Następnie ożenił się i wraz z żoną mieszkał w miejscowości Strzelce (w której się urodził) na terenie Białoruskiej SRR. Do Polski Kononowiczowie przyjechali w 1958 w ostatniej repatriacji ludności polskiej[14]. Osiedli na Mazurach, we wsi Wilkowo[15]. W 1975 przeprowadzili się do Białegostoku.
W Białymstoku Krzysztof Kononowicz ukończył szkołę podstawową oraz zasadniczą szkołę zawodową, jako kierowca-mechanik. Następnie odbył zasadniczą służbę wojskową[potrzebny przypis], a później zajmował się gospodarstwem rodziców[10]. W 1980 wstąpił do Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” w Białymstoku[16], jednak w 2002 zrezygnował z członkostwa w związku[16].
Od 1994 jest bezrobotny[17]. Wcześniej pracował jako kierowca w firmie Trans Mlecz[18], sprzątał w białostockim Urzędzie Miejskim[17], a także był zatrudniony jako kierowca autokaru marki Jelcz 043 w MPK Białystok. Chciał ubiegać się o stanowisko prezydenta Białegostoku już w wyborach samorządowych w 2002, jednak za późno zgłosił się do rejestracji kandydatów[19]. Starał się także o objęcie funkcji szefa policji w Białymstoku[14][20].
W wyborach samorządowych w 2006 kandydował z listy KWW Podlasie XXI wieku na urząd prezydenta Białegostoku (uzyskał 1676 głosów, co przełożyło się na 1,89% poparcia i przedostatnią, szóstą pozycję wśród wszystkich startujących)[3] oraz do rady miejskiej Białegostoku z okręgu wyborczego numer 4 (zdobył 102 głosy)[4]. Jego rzecznikiem prasowym w okresie kampanii wyborczej był lokalny działacz społeczny Adam Czeczetkowicz[21][22].
Stał się szerzej znany po publikacji w serwisie YouTube swojego przemówienia ze Studia Wyborczego TV Jard. Jego fragmenty pokazały również główne serwisy informacyjne największych stacji telewizyjnych m.in. Fakty, Wydarzenia, Wiadomości i Teleexpress. Fenomen kandydata Krzysztofa Kononowicza na prezydenta Białegostoku komentowały również portale internetowe: Onet.pl, Interia.pl, Gazeta.pl. Popularnością zaczęły cieszyć się liczne wypowiedzi Krzysztofa Kononowicza, takie jak[19]:
(...) Żeby nie było bandyctwa, żeby nie było złodziejstwa, żeby nie było niczego.
lub
(...) nie będzie biurokractwa, nie będzie łachmaństwa (...)
O osobie i fenomenie Krzysztofa Kononowicza pisały również liczne media zagraniczne (m.in. niemiecki „Der Spiegel”[7] oraz australijski „The Sydney Morning Herald”[6]). Po wyborach Kononowicz zawiadomił sąd o złamaniu ciszy wyborczej, której miał się dopuścić proboszcz Parafii Zmartwychwstania Pańskiego w Białymstoku[23].
W 2006 założył Biuro Interwencji Obywatelskich, organizację społeczną działającą w Białymstoku[24][25][26].
Dziennik „Rzeczpospolita” ujawnił, że za medialnym wykreowaniem oraz namówieniem Krzysztofa Kononowicza do startu w wyborach stoją Adam Czeczetkowicz (który był jego rzecznikiem) oraz historyk dr Marek Czarniawski. Obydwaj byli członkami i działaczami Polskiej Partii Narodowej, a start Kononowicza miał za zadanie wypromowanie stworzonego przez nich komitetu wyborczego[27][28][29][30].
20 maja 2007 wziął udział w powtórzonych wyborach do Sejmiku Województwa Podlaskiego, gdzie kandydował ponownie z pierwszego miejsca na liście KWW Podlasia XXI wieku w okręgu wyborczym nr 1. Uzyskał poparcie na poziomie 295 głosów[31]. Podczas wyborów parlamentarnych w 2007 był członkiem białostockiej komisji wyborczej numer 101.[32] Sam KWW Podlasie XXI wieku nie zebrał wystarczającej do startu w wyborach ilości podpisów.
W 2008 ogłosił chęć swojego startu w wyborach na prezesa Polskiego Związku Piłki Nożnej[33][34]. Wiosną 2009 miał z kolei zamiar kandydować w wyborach do Parlamentu Europejskiego z listy partii Związek Słowiański[35][36][37]. Komitetowi wyborczemu nie udało się wystawić ostatecznie żadnych list. Na początku 2010 podjął nieudaną próbę kandydowania na urząd prezydenta RP. Organizatorzy jego kampanii nie zdecydowali się jednakże na złożenie podpisów do Państwowej Komisji Wyborczej i komitet wyborczy nie został w ogóle zarejestrowany[38].
Pod koniec 2010, w związku ze swoją złą sytuacją materialną, ogłosił apel o pomoc finansową, co szybko spotkało się ze spontaniczną reakcją internautów. Uzbierano w kilkanaście dni kwotę 5859 złotych. Okazało się, że zbiórka została przeprowadzona nielegalnie. Pieniądze zostały ostatecznie dostarczone Kononowiczowi[39][40]. 21 maja 2011 pojawił się gościnnie jako kibic Legii Warszawa na meczu z Wisłą Kraków. Obecność Kononowicza na meczu miała być formą happeningu, będącego protestem przeciwko zamykaniu stadionów ligowych[41]. 7 marca 2012 wybuchł pożar w jego domu w Białymstoku[42][43].
Od 2015 filmy nagrywane z udziałem Krzysztofa Kononowicza ponownie zaczęły zdobywać dużą popularność w serwisie YouTube[25][44][45][46]. Filmy charakteryzowały się amatorskim sposobem nagrywania i absurdalną, kontrowersyjną tematyką[47]. Z czasem filmy przedstawiające życie Kononowicza, Wojciecha „Majora” Suchodolskiego, innych współlokatorów Kononowicza i jego znajomych oraz tzw. redaktorów, zajmujących się nagrywaniem filmów, ich montażem oraz opieką nad Kononowiczem, zaczęto określać mianem Uniwersum Szkolna 17 (od adresu zamieszkania Kononowicza)[48]. W sierpniu 2016 znów zrobiło się głośno na jego temat w mediach ogólnopolskich, po tym jak umieszczono w internecie nagranie, na którym spalił on flagę Państwa Islamskiego[49][50][51].
W styczniu 2018 trafił na obserwację do szpitala psychiatrycznego w Choroszczy[25].
Na samym początku stycznia 2020 kanał Kononowicza w serwisie YouTube przekroczył próg 100 tysięcy subskrypcji, a filmy zostały obejrzane ponad 26 milionów razy[52]. Filmy Krzysztofa Kononowicza były podawane jako przykład zjawiska patostreamingu, z racji prezentowania libacji alkoholowych czy wulgarnych kłótni między Kononowiczem a jego współlokatorem Wojciechem „Majorem” Suchodolskim (zm. 2023)[25][53][54].
W kwietniu 2020 znów uzyskał rozgłos w mediach ogólnopolskich po tym, jak publicznie stwierdził, że wirus SARS-CoV-2 nie istnieje, oraz zachęcał do łamania przepisów wprowadzonych w związku z pandemią COVID-19[55][56][57].
W 2022 roku Kononowicz był bohaterem jednego z odcinków programu Sprawa dla reportera, prowadzonego przez Elżbietę Jaworowicz. Rzecznik Praw Obywatelskich, Marcin Wiącek, zainterweniował w Krajowej Radzie Radiofonii i Telewizji w sprawie emisji odcinka ukazującego sprawę Kononowicza, ponieważ uznał, że przedstawiane w programie treści nagrań często mają charakter wulgarny, przemocowy, a przede wszystkim uwłaczający godności tej osoby. KRRiT wszczęła postępowanie wyjaśniające[58][59].
Przedmiotem kontrowersji stała się opieka nad Kononowiczem ze strony ekipy kanału Mleczny Człowiek (na którym publikowane były nagrania przedstawiające Kononowicza). Opiekunowie Kononowicza byli oskarżani o m.in. wykorzystywanie finansowe bohatera materiałów, poniżanie go oraz inwigilację[47][48][60][61]. W tym czasie znacząco pogorszyły się stan zdrowia oraz mobilność Kononowicza. W 2024 roku zapowiedziano zakończenie działalności kanału, jednak nie doszło ono do skutku[62][63].
Zarzuty, oskarżenia i procesy sądowe
- W marcu 2007 Informacyjna Agencja Radiowa podała, że prokurator rejonowy w Białymstoku wszczął postępowanie w sprawie znęcania się Krzysztofa Kononowicza nad swoją matką[64]. Decyzja ta była związana z emisją reportażu Kononowicz Show w Polskim Radiu Białystok[65]. Sam Kononowicz zaprzeczył, że kiedykolwiek krzywdził matkę i złożył doniesienie na autorkę reportażu. Zażądał dodatkowo zadośćuczynienia w wysokości 40 tys. złotych[66]. Śledztwo umorzono[67].
- 21 sierpnia 2007 spowodował wypadek samochodowy w Białymstoku, o czym poinformowały lokalne media[68][69].
- We wrześniu 2015 został we własnym domu napadnięty i okradziony, a także ciężko pobity[70]. W czerwcu 2016 Sąd Okręgowy w Białymstoku skazał napastników na kary pozbawienia wolności[71][72][73].
- 22 marca 2019 został zatrzymany przez policję i przewieziony do aresztu. Usłyszał zarzut znęcania się nad zwierzętami, za co groziło mu do 3 lat pozbawienia wolności[74][75][76].
- 9 grudnia 2019 został napadnięty i pobity we własnym domu przez trzech mężczyzn, którzy następnie go okradli[77][78].
- W maju 2021 roku spowodował kolizję drogową, w wyniku której nikt nie ucierpiał, jednak prowadzony przez niego samochód uległ zniszczeniu[79]. W listopadzie tego samego roku za niestawienie się na badania zostało mu odebrane prawo jazdy[80].
Filmografia i obecność w mediach
Kononowicz wystąpił w jednym filmie fabularnym oraz jednym dokumentalnym:
Jego historia była inspiracją do realizacji etiudy studenckiej Rafała Skalskiego Żeby nie było niczego (2007)[84]. W 2007 wystąpił w reklamie radiowej firmy Netia[85].
Wystąpił w teledysku do utworu „Nie będzie niczego” hip-hopowego zespołu Grupa Operacyjna. Wraz ze swoją matką wystąpił także w teledysku do piosenki Rypcium Pypcium zespołu Rybcie znad Biebrzy[86].
15 listopada 2006 był gościem prowadzonego przez Piotra Najsztuba i Jacka Żakowskiego programu Tok2Szok[18]. 23 grudnia 2013 wystąpił w odcinku programu Puk, puk, to my![87].
29 czerwca 2020 w programie Alarm! na TVP1 pojawił się reportaż poświęcony Kononowiczowi i jego współlokatorowi. Twórcy materiału wskazywali na wulgarne treści z ich udziałem zamieszczane w serwisie YouTube, niejednokrotnie przedstawiające libacje alkoholowe i inne dewiacje społeczne. Podczas nagrania interweniowała policja, a dziennikarka Telewizji Polskiej została zaatakowana przez Kononowicza, który kierował w jej stronę wulgaryzmy oraz dopuścił się względem niej rękoczynów[54].
13 października 2022 wyemitowano odcinek poświęcony Kononowiczowi w programie Sprawa dla reportera[88].
Wyniki wyborcze
| Wybory | Komitet wyborczy | Organ | Okręg | Wynik |
|---|---|---|---|---|
| 2006 | KWW Podlasie XXI Wieku | Prezydent Miasta Białegostoku | – | 1676 (1,89%)  [89]
|
| Rada Miasta Białegostoku | nr 3 | 102 (0,71%) [90]
| ||
| 2007 | Sejmik Województwa Podlaskiego III Kadencji | nr 1 | 295 (0,01%) [91]
|
Przypisy
- ↑ a b Kononowicz Orginal [online], YouTube [dostęp 2020-02-15].
- ↑ Zdjęcie legitymacji Solidarności Krzysztofa Kononowicza. dziennik.pl. [dostęp 2017-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-30)].
- ↑ a b Wyniki I tury wyborów na prezydenta Białegostoku w 2006 r.. pkw.gov.pl. [dostęp 2017-06-29].
- ↑ a b Wyniki głosowania na kandydata w obwodach. pkw.gov.pl. [dostęp 2017-06-29].
- ↑ Miłada Jędrysik: Morał z Kononowicza. wyborcza.pl. [dostęp 2019-08-17].
- ↑ a b Stephen Hutcheon, The sweater that has Poland in stitches [online], The Sydney Morning Herald, 15 listopada 2006 [dostęp 2019-06-03] (ang.).
- ↑ a b Sandra Voglreiter, YouTube-Kult: Polen-Borat im Proll-Pulli, „Spiegel Online”, 17 listopada 2006 [dostęp 2019-06-03].
- ↑ Przemek Siemion, Kononowicz in dutch newspaper... [online], 18 listopada 2006 [dostęp 2019-08-18].
- ↑ Internet-„Kult” um schrulligen Bürgermeisterkandidaten – derStandard.at [online], DER STANDARD [dostęp 2019-08-18] (niem.).
- ↑ a b Anna Mierzyńska (Gazeta Współczesna) Współpraca: Urszula Dąbrowska, Anna Łubian (Kurier Poranny): Kononowicz: „Schudłem przez tę sławę”. nowiny24.pl. [dostęp 2019-04-17].
- ↑ a b Indeks Represjonowanych, Indeks Represjonowanych [online] [dostęp 2022-09-09].
- ↑ Matka Krzysztofa Kononowicza nie żyje. wspolczesna.pl. [dostęp 2019-05-04].
- ↑ Nie żyje brat Krzysztofa Kononowicza. fakt.pl. [dostęp 2017-07-01].
- ↑ a b Urszula Dąbrowska, Anna Łubian: Kim pan jest, panie Kononowicz?. gdansk.naszemiasto.pl. [dostęp 2018-11-24].
- ↑ KRZYSZTOF KONONOWICZ: Czuję się Warmiakiem. Olsztyn24. [dostęp 2018-11-24].
- ↑ a b Kononowicz: Byłem szefem Solidarności. dziennik.pl. [dostęp 2017-06-29].
- ↑ a b Joanna Dargiewicz: W Białymstoku będzie można pić umiarkowanie. poranny.pl. [dostęp 2017-06-29].
- ↑ a b Krzysztof Kononowicz w programie Tok2Szok. youtube.com. [dostęp 2017-06-29].
- ↑ a b Wirtualna Polska Media S.A, Biurokractwo i bandyctwo [online], wiadomosci.wp.pl, 19 grudnia 2006 [dostęp 2019-06-05].
- ↑ Ja prezydentem jeszcze zostanę! [online], fakty.interia.pl [dostęp 2019-06-05].
- ↑ Kononowicz show. wspolczesna.pl. [dostęp 2019-06-03].
- ↑ Monika Kosz-Koszewska: Chciał wypłynąć na Kononowiczu. poranny.pl. [dostęp 2019-08-15].
- ↑ Kononowicz w sądzie [online], wyborcza.pl, 24 listopada 2006 [dostęp 2019-06-13].
- ↑ Jerzy Danilewicz: Kandydować może każdy. newsweek.pl. [dostęp 2019-05-04].
- ↑ a b c d Bartosz Godziński: Krzysztof Kononowicz znów jest pośmiewiskiem. Jego reality show z Białegostoku śledzą tysiące internautów. natemat.pl. [dostęp 2019-05-04].
- ↑ Koniec z aktorstwem – wracam do polityki. interia.pl. [dostęp 2019-05-04].
- ↑ Kononowicz na prezydenta Warszawy?. wprost.pl. [dostęp 2017-07-02].
- ↑ Rafa Malinowski: Kto stoi obok. poranny.pl. [dostęp 2019-05-06].
- ↑ Krzysztof Kononowicz. Człowiek, który go „stworzył” nie chce żeby otrzymał pieniądze. wspolczesna.pl. [dostęp 2019-08-17].
- ↑ Piotr Babicki: Kto stał za Krzysztofem Kononowiczem?. media2.pl. [dostęp 2019-08-17].
- ↑ Protokół Wojewódzkiej Komisji Wyborczej z wyborów do Sejmiku Województwa Podlaskiego odbywających się 20 maja 2007 roku. Urząd Marszałkowski Województwa Podlaskiego. [dostęp 2017-06-29].
- ↑ Krzysztof Kononowicz był gwiazdą w komisji w V LO. poranny.pl. [dostęp 2019-05-08].
- ↑ Kononowicz kandyduje na... prezesa PZPN [online], sport.dziennik.pl [dostęp 2019-06-03].
- ↑ Kononowicz na prezesa PZPN [online], TVN24.pl [dostęp 2019-06-03].
- ↑ Barbara Mińska: Kononowicz wraca do polityki!. wiadomosci.dziennik.pl. [dostęp 2017-06-29]. (pol.).
- ↑ Kononowicz na europosła! Znowu będzie wielki wstyd na całą Polskę. poranny.pl. [dostęp 2019-05-05].
- ↑ Kononowicz chce do Europarlamentu. newsweek.pl. [dostęp 2019-06-03].
- ↑ Krzysztof Kononowicz nie kandyduje na Prezydenta RP. kononowicz.prv.pl. [dostęp 2017-07-01].
- ↑ Internauci nie zawiedli. Zebrali niemal 6 tysięcy złotych dla Krzysztofa Kononowicza [online], wspolczesna.pl [dostęp 2019-06-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-04].
- ↑ Internauci z Wykop.pl u Krzysztofa Kononowicza [online], Gazeta Współczesna, 23 grudnia 2010 [dostęp 2019-06-13].
- ↑ Krzysztof Kononowicz prowadził doping na Legii! [online], Gazeta Współczesna, 22 maja 2011 [dostęp 2019-06-13] (pol.).
- ↑ Pożar w domu kandydata na prezydenta [online], – poranny.pl [dostęp 2019-06-13].
- ↑ Pożar w domu Kononowicza [online], wspolczesna.pl [dostęp 2019-06-13].
- ↑ Patryk Korzec: Kto to jest Krzysztof Kononowicz? Barwna postać, smutny koniec. pikio.pl. [dostęp 2019-04-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-18)].
- ↑ Patryk Przybyłowski: Był gwiazdą, chciał być prezydentem Polski. Dzisiaj żyje w koszmarnych warunkach. pikio.pl. [dostęp 2019-04-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-18)].
- ↑ Małgorzata I. Niemczyńska: Krzysztof Kononowicz: Nie mam niczego. wyborcza.pl. [dostęp 2019-04-17].
- ↑ a b Krzysztof Kononowicz znika z YouTube. Koniec kanału Mleczny Człowiek? - Rozrywka Radio ZET [online], rozrywka.radiozet.pl, 26 kwietnia 2024 [dostęp 2024-07-09].
- ↑ a b Krzysztof Kononowicz nie wie, że cierpi. Żyje jak w "Truman Show" [online], Antyweb, 21 czerwca 2022 [dostęp 2024-07-09].
- ↑ Kononowicz pali flagę IS i zapowiada: Rozpoczynam walkę z tymi łotrami. wprost.pl. [dostęp 2019-05-08].
- ↑ Krzysztof Kononowicz idzie na wojnę z terrorystami!. fakt.pl. [dostęp 2019-05-09].
- ↑ Krzysztof Kononowicz pali flagę ISIS: Chcę was zabijać, jadę do was. wspolczesna.pl. [dostęp 2019-05-09].
- ↑ Kononowicz Orginal’s YouTube Stats (Summary Profile) – Social Blade Stats [online], socialblade.com [dostęp 2020-04-17] [zarchiwizowane z adresu 2022-09-06].
- ↑ Aleksandra Żelazińska, Patostreamerzy – nowe „gwiazdy” internetu [online], polityka.pl, 2018 [dostęp 2020-05-21].
- ↑ a b Alarm! – 29.06.2020 [online], VOD Tvp.pl [dostęp 2020-06-30].
- ↑ Bogumił Storch, Patostreamerzy kpią z policji i prawa. Przekonują, że koronawirusa nie ma, robią dyskoteki w lesie [online], Gazeta Krakowska, 5 kwietnia 2020 [dostęp 2020-04-17].
- ↑ Policja bierze się za internetową twórczość Krzysztofa Kononowicza. Twierdził, że koronawirus nie istnieje [online], AntyFAKE [dostęp 2020-04-17].
- ↑ Uwaga! Ich głupota może dużo kosztować waszych najbliższych [online], fakt.pl, 6 kwietnia 2020 [dostęp 2020-04-17].
- ↑ Skargi na "Sprawę dla reportera" z Kononowiczem. "Uwłaczanie godności" [online], Onet Kultura, 18 listopada 2022 [dostęp 2024-07-09].
- ↑ W „Sprawie dla reportera” pokazano poniżanego Kononowicza. Jest interwencja RPO i dochodzenie KRRiT [online], wirtualnemedia.pl, 18 listopada 2022 [dostęp 2024-07-09].
- ↑ Marcin Kałuski, Bielszczanin prowadzi kontrowersyjny kanał z Kononowiczem. „Nie zarabiam na upośledzonych ludziach!” [online], Beskidzka24.pl – Regionalny Portal: Bielsko-Biała, Cieszyn, Żywiec, Czechowice, Sucha Beskidzka, Wadowice, 14 września 2022 [dostęp 2024-07-09].
- ↑ Elżbieta Turlej, Kto pozbawia godności Kononowicza? "Krzywdzi go sława i popularność" [online], Newsweek, 14 listopada 2022 [dostęp 2024-07-09].
- ↑ Piotr Malinowski, Krzysztof Kononowicz znika z sieci. Koniec uniwersum Szkolna 17 [online], INSTALKI, 25 kwietnia 2024 [dostęp 2024-07-09].
- ↑ Krzysztof Kononowicz znika z YouTube. Koniec uniwersum Szkolnej 17 [online], wirtualnemedia.pl, 25 kwietnia 2024 [dostęp 2024-07-09].
- ↑ Prokuratura sprawdzi, czy Kononowicz znęcał się nad matką [online], gazeta.pl [dostęp 2019-06-03].
- ↑ Reportaż Kononowicz Show [online], web.archive.org, 24 marca 2007 [dostęp 2019-08-13] [zarchiwizowane z adresu 2007-03-24].
- ↑ Kononowicz żąda 40 tys. zł [online], Gazeta Współczesna, 18 marca 2007 [dostęp 2019-06-03].
- ↑ Kononowicz – Krzysztof Kononowicz – informacje [online], web.archive.org, 29 czerwca 2007 [dostęp 2019-06-03] [zarchiwizowane z adresu 2007-06-29].
- ↑ Krzysztof Kononowicz spowodował wypadek. wspolczesna.pl. [dostęp 2019-05-08].
- ↑ Kononowicz sprawcą wypadku. poranny.pl. [dostęp 2019-05-08].
- ↑ Krzysztof Kononowicz pobity i okradziony. Smutny koniec legendy. wyborcza.pl. [dostęp 2019-04-17].
- ↑ Krzysztof Kononowicz pobity we własnym domu. Ruszył proces. poranny.pl. [dostęp 2019-05-09].
- ↑ Izabela Krzewska: Krzysztof Kononowicz poczytalny czy nie? Zdecyduje biegły. Proces w sprawie pobicia. polskatimes.pl. [dostęp 2019-05-05].
- ↑ Izabela Krzewska: Pobili Krzysztofa Kononowicza, pójdą do więzienia. Jest wyrok. dziennikzachodni.pl. [dostęp 2019-05-05].
- ↑ Były kandydat na prezydenta zatrzymany! Znęcał się nad psem?. se.pl. [dostęp 2019-04-17].
- ↑ Były kandydat na prezydenta Białegostoku usłyszał prokuratorskie zarzuty znęcania się nad psem. wspolczesna.pl. [dostęp 2019-04-17].
- ↑ „Nie będzie niczego”. Niedoszły kandydat na prezydenta Polski, Krzysztof Kononowicz w areszcie. Znęcał się nad psem?. telewizjarepublika.pl. [dostęp 2019-04-17].
- ↑ Krzysztof Kononowicz pobity i obrabowany. Trzy osoby zatrzymane. wiadomości.wp.pl. [dostęp 2019-12-21].
- ↑ Krzysztof Kononowicz napadnięty we własnym domu! [online], fakt.pl, 17 grudnia 2019 [dostęp 2019-12-29].
- ↑ Niedoszły prezydent Białegostoku miał wypadek. Jego samochód uderzył w drzewo! (zdjęcia). poranny.pl, 3 maja 2021. [dostęp 2021-12-03].
- ↑ Paweł Wojciechowski: Krzysztof Kononowicz stracił prawo jazdy.. tubeinfo.pl, 22 listopada 2021. [dostęp 2021-12-03].
- ↑ CIACHO. filmpolski.pl. [dostęp 2019-04-17].
- ↑ Krzysztof Kononowicz. filmweb.pl. [dostęp 2019-05-04].
- ↑ „Kononowicz” – AMA FilmLearn [online] [dostęp 2021-04-22].
- ↑ ŻEBY NIE BYŁO NICZEGO. filmpolski.pl. [dostęp 2017-06-29].
- ↑ Kononowicz: żeby nie było niczego, a internet był za darmo – Wiadomości24 [online], web.archive.org, 2 marca 2008 [dostęp 2023-06-25] [zarchiwizowane z adresu 2008-03-02].
- ↑ Rodzeństwo z ikrą. wspolczesna.pl. [dostęp 2019-05-08].
- ↑ Puk Puk to my: Białystok, sezon 2, odcinek 10 [online], player.pl [dostęp 2019-05-08].
- ↑ Klaudia Bochenek: Sprawa dla reportera: Jaworowicz pomoże Kononowiczowi. radiozet.pl, 11 października 2022. [dostęp 2022-10-13].
- ↑ Geografia wyborcza [online], PKW [dostęp 2024-02-05].
- ↑ Okręg wyborczy nr 4 [online], PKW [dostęp 2024-02-05].
- ↑ Protokół Wojewódzkiej Komisji Wyborczej z wyborów do Sejmiku Województwa Podlaskiego [online], bip [dostęp 2024-02-05].
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona Krzysztofa Kononowicza. [dostęp 2017-08-16]. (aktualizowana w latach 2006–2011)
- Spoty wyborcze Krzysztofa Kononowicza wyemitowane w TV Jard. [dostęp 2019-05-08].