Krzysztof Gąsiorowski
Krzysztof Gąsiorowski (ur. 19 maja 1935 w Warszawie[1], zm. 12 stycznia 2012 tamże[2]) – polski poeta, krytyk literacki, eseista.
Imię i nazwisko |
Krzysztof Kazimierz Gąsiorowski |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | |
Język | |
Dziedzina sztuki | |
Odznaczenia | |
|
Życiorys
edytujStudiował na Politechnice. Debiutował w latach 60. tomikiem poezji Podjęcie bieli. Związany z Orientacją Poetycką Hybrydy.
Należał do ZMP i ZMS, a od 1969 roku – PZPR[3]. Według zasobów archiwalnych Instytutu Pamięci Narodowej w 1979 roku został pozyskany jako konsultant Służby Bezpieczeństwa do sprawy o kryptonimie Almanach na środowisko literackie[4]. W 1984 został radnym miasta stołecznego Warszawy[1].
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Brązowym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju”, Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2009)[5], Odznaką Zasłużony Działacz Kultury i innymi odznaczeniami[3]. Postanowieniem prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego z 4 marca 2002 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[6]. Laureat Nagrody im. Cypriana Kamila Norwida, Nagrody Literackiej im. Władysława Reymonta i innych.
Pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kwatera 9B-4-2)[7].
Publikacje
edytujWydał następujące tomiki wierszy:
- Białe dorzecze
- Tonące morze
- Wiersze wybrane
- Z punktu widzenia UFO
- Milczenie Minotaura
- Powrót Antlantów
- Gemmy w kości policzkowej
- Biedne dwunożne mgły
- Gorgona, mamka bogów
- Yyell - ballady i romanse SF
- Czarne śnieżki - wobec śmierci Jana Pawła II
- Pod powierzchnią Pogody i Historii - w rocznicę Powstania Warszawskiego
- Dwa gołębie temu
- Moja stara naga maszyna do pisania i panienki na imieninach
Jako krytyk opublikował:
- Trzeci Człowiek
- Fikcja realna
- Warszawa jako kosmos wewnętrzny
- Norwid, wieszcz-sufler
Życie prywatne
edytujBrat Małgorzaty Bocheńskiej. Rozwiedziony, miał troje dzieci.
Przypisy
edytuj- ↑ a b Joanna Zawadzka: Hasło: Gąsiorowski Krzysztof. W: Współcześni polscy pisarze i badacze literatury. Słownik biobibliograficzny. Jadwiga Czachowska, Alicja Szałagan (red.). T. 3: G-J. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1994, s. 30. ISBN 83-02-05636-7.
- ↑ Zmarł Krzysztof Gąsiorowski. [w:] Rynek Książki [on-line]. 2012-01-17. [dostęp 2019-06-18].
- ↑ a b Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 233. ISBN 83-223-2073-6.
- ↑ Joanna Siedlecka, Kryptonim „Liryka”. Bezpieka wobec literatów, Warszawa 2008, s. 294.
- ↑ Lista laureatów medalu Zasłużony Kulturze - Gloria Artis. www.gov.pl. [dostęp 2017-01-21].
- ↑ M.P. z 2002 r. nr 18, poz. 322.
- ↑ Krzysztof Gąsiorowski (1935 – 2012), Związek Literatów Polskich 12 stycznia 2012
Linki zewnętrzne
edytuj- Wiersze poety
- Biogram na stronie ZLP. literaci.eu. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-25)].