Krzemienna (województwo podkarpackie)
Krzemienna – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie brzozowskim, w gminie Dydnia[4][5].
| wieś | |
 Prom na Sanie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
385[2] |
| Strefa numeracyjna |
13 |
| Kod pocztowy |
36-204[3] |
| Tablice rejestracyjne |
RBR |
| SIMC |
0350846[4] |
Położenie na mapie gminy Dydnia  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu brzozowskiego  | |
 49°41′35″N 22°11′02″E/49,693056 22,183889[1]
| |
.jpg)
W latach 1954–1968 wieś należała i była siedzibą władz gromady Krzemienna, po jej zniesieniu w gromadzie Dydnia. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.
Części wsi
edytuj| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0350852 | Dział | część wsi |
| 0350869 | Poddoliny | część wsi |
| 0350875 | Szum | część wsi |
Historia
edytujW latach 1430–1447 wieś była własnością Małgorzaty Dydyńskiej, wdowy po Mikołaju. Po niej wieś odziedziczyli synowie Paweł i Mikołaj, którzy to posiadali pieczęć z herbem Gozdawa. Oprócz Krzemiennej, byli oni jeszcze w posiadaniu takich wsi jak: Dydnia, Temeszów i Falejówka. W roku 1489 trzej synowie Elżbiety, tj. Jan, Zygmunt i Stanisław Dydyńscy podzielili majątek pomiędzy siebie w taki sposób, że Janowi przypadły wsie: Falejówka, Jabłonka i połowa Wydrnnej, zaś Zygmunt i Stanisław stali się właścicielami Dydni, połowy Wydrnej, Temeszowa, Krzemiennej oraz Jabłonicy Ruskiej.
W połowie XIX wieku właścicielem posiadłości tabularnej w Krzemiennej był Jan Bobczyński[6]. W latach trzydziestych XX-wieku własność Heleny Dydyńskiej (ze Smalowskich) oraz Leszka Dydyńskiego. Obok budynku dawnego pałacu Dydyńskich w Krzemiennej (ośrodek zdrowia) w latach 1950-1960 znaleziono „pod progiem domu mieszkalnego” – eneolityczny topór miedziany, ofiarowany przez Aleksandra Rybickiego do zbiorów MOK.
We wsi znajduje się zabytkowa drewniana cerkiew zbudowana w roku 1867. Jest ona obecnie wykorzystywana jako rzymskokatolicki kościół filialny parafii św. Michała Archanioła i św. Anny w Dydni.
Zabytki
edytujWykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa[7]:
- drewniana cerkiew greckokatolicka z 1867 r., przebudowana w 1970 r., nr rej.: A-348 z 4.12.1995, obecnie kościół rzymskokatolicki filialny pw. MB Królowej Polski
- zespół dworski, z poł. XIX w., nr rej.: A-925 z 31.05.1975:
- dwór
- park
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 63211
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-05].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 626 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 103.
- ↑ Narodowy Instytut Dziedzictwa: Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków – Województwo Podkarpackie. 2012-06-30. s. 7. [dostęp 2012-10-31].
Linki zewnętrzne
edytuj- Krzemienna 2, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 781.