Krecikówki

Krecikówki
	Anourosoricini
	J. Anderson, 1879
	; Przedstawiciel plemienia – krecikówka tajwańska (Anourosorex yamashinai)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	owadożery
Rodzina	ryjówkowate
Podrodzina	ryjówki
Plemię	krecikówki
	Typ nomenklatoryczny
	Anourosorex Milne-Edwards, 1872
Synonimy
	Anourosoricinae J. Anderson, 1879; Anurosoriceæ: Trouessart, 1879; Amblycoptinae Kormos, 1926; Amblycoptini: Rzebik-Kowalska, 1994; Anourosoricini: Storch, 1995;
	Anourosoricinae J. Anderson, 1879; Anurosoriceæ: Trouessart, 1879; Amblycoptinae Kormos, 1926; Amblycoptini: Rzebik-Kowalska, 1994; Anourosoricini: Storch, 1995;
Rodzaje
	8 rodzajów (w tym 7 wymarłych) – zobacz opis w tekście
	8 rodzajów (w tym 7 wymarłych) – zobacz opis w tekście
	Systematyka w Wikispecies

Krecikówki^[6] (Anourosoricini) – plemię ssaków z podrodziny ryjówek (Soricinae) w obrębie rodziny ryjówkowatych (Soricidae).

Zasięg występowania

Plemię obejmuje gatunki występujące w Azji^[6]^[7].

Podział systematyczny

Do plemienia należy jeden występujący współcześnie rodzaj^[8]^[9]^[6]:

Anourosorex Milne-Edwards, 1872 – krecikówka

Opisano również rodzaje wymarłe^[10]:

Amblycoptus Kormos, 1926^[11]
Crusafontina Gibert i Clols, 1975^[12]
Darocasorex Van Dam, 2010^[13] – jedynym przedstawicielem był Darocasorex vandermeuleni Van Dam, 2010
Ishimosorex Zazhigin & Voyta, 2022^[14] – jedynym przedstawicielem był Ishimosorex ishimiensis Zazhigin & Voyta, 2022
Kordosia Mészáros, 1997^[15] – jedynym przedstawicielem był Kordosia topali (Jánossy, 1972)
Paranourosorex Rzebik-Kowalska, 1975^[16]
Plioblarinella Koenigswald & Reumer, 2020^[17] – jedynym przedstawicielem był Plioblarinella dubia (Bachmayer & R.W. Wilson, 1970)

Uwagi

↑ Takson pierwotnie zdefiniowany w randze podrodziny.
↑ Typ nomenklatoryczny: †Amblycoptus Kormos, 1926.

Przypisy

↑ ^a ^b J. Anderson: Anatomical and zoological researches: comprising an account of the zoological results of the two expeditions to western Yunnan in 1868 and 1875; and a monograph of the two cetacean genera, Platanista and Orcella. Cz. 1. Londyn: B. Quaritch, 1878, s. 159. (ang.).
↑ É.L. Trouessart. Synopsis sytematicus et geographicus mammalium. „Revue et magasin de zoologie pure et appliquée”. 3^e série. 7, s. 265, 1879. (fr.).
↑ Kormos 1926 ↓, s. 370.
↑ B. Rzebik-Kowalska. Insectivora (Mammalia) from the Miocene of Bełchatów in Poland. II. Soricidae Fischer von Waldheim, 1817. „Acta Zoologica Cracoviensia”. 37 (1), s. 139, 1994. (ang.).
↑ G. Storch. The Neogene mammalian faunas of Ertemte and Harr Obo in Inner Mongolia Nei Mongol, China. 11. Soricidae (Insectivora). „Senckenbergiana lethaea”. 75 (1/2), s. 233, 1995. (ang.).
↑ ^a ^b ^c Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 69. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Tribe Anourosoricini. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2023-03-21].
↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-23]. (ang.).
↑ C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 42. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
↑ J.S.J.S. Zijlstra J.S.J.S., Anourosoricini Anderson, 1879, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI: 10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-10-23] (ang.).
↑ Kormos 1926 ↓, s. 3352.
↑ J. Gibert i Clols. New insectivores from the Miocene of Spain. „Proceedings of the Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen”. Series B. 78, s. 117, 1975. (ang.).
↑ J.A. van Dam. The systematic position of Anourosoricini (Soricidae, Mammalia): Paleontological and molecular evidence. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 30 (4), s. 1222, 2010. DOI: 10.1080/02724634.2010.483553. (ang.).
↑ V. Zazhigin & L. Voyta. New Neogene anourosoricin shrews from northern Asia. „Palaeontologia Electronica”. 25 (3), s. 5, 2022. DOI: 10.26879/1209. (ang.).
↑ L.G. Mészáros. Kordosia, a new genus for some Late Miocene Amblycoptini shrews (Mammalia, Insectivora). „Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie. Monatshefte”. 1997 (2), s. 69, 1997. (ang.).
↑ B. Rzebik-Kowalska. The Pliocene and Pleistocene insectivores (Mammalia) of Poland. II. Soricidae: Paranourosorex and Amblycoptus. „Acta Zoologica Cracoviensia”. 20 (6), s. 169, 1975. (ang.).
↑ W. von Koenigswald & J.W.F. Reumer. The enamel microstructure of fossil and extant shrews (Soricidae and Heterosoricidae, Mammalia) and its taxonomical significance. „Palaeontographica”. Abteilung A. 316 (1-6), s. 130, 2020. DOI: 10.1127/pala/2020/0095. (ang.).

Bibliografia

T. Kormos. Amblycoptus oligodon n. g. & n. sp. új cickány-féle a Magyarországi Pliocénból. „Annales historico-naturales Musei nationalis hungarici”. 24, s. 352–391, 1926. (węg.).

[2] Takson pierwotnie zdefiniowany w randze podrodziny.

[4] Typ nomenklatoryczny: †Amblycoptus Kormos, 1926.

[and-1] J. Anderson: Anatomical and zoological researches: comprising an account of the zoological results of the two expeditions to western Yunnan in 1868 and 1875; and a monograph of the two cetacean genera, Platanista and Orcella. Cz. 1. Londyn: B. Quaritch, 1878, s. 159. (ang.).

[tro-3] É.L. Trouessart. Synopsis sytematicus et geographicus mammalium. „Revue et magasin de zoologie pure et appliquée”. 3^e série. 7, s. 265, 1879. (fr.).

[CITEREFKormos1926370-5] Kormos 1926 ↓, s. 370.

[kow-6] B. Rzebik-Kowalska. Insectivora (Mammalia) from the Miocene of Bełchatów in Poland. II. Soricidae Fischer von Waldheim, 1817. „Acta Zoologica Cracoviensia”. 37 (1), s. 139, 1994. (ang.).

[sto-7] G. Storch. The Neogene mammalian faunas of Ertemte and Harr Obo in Inner Mongolia Nei Mongol, China. 11. Soricidae (Insectivora). „Senckenbergiana lethaea”. 75 (1/2), s. 233, 1995. (ang.).

[miiz-8] Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 69. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[msw-9] D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Tribe Anourosoricini. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2023-03-21].

[mdd-10] N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-23]. (ang.).

[icmw-11] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 42. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).

[zij-12] J.S.J.S. Zijlstra J.S.J.S., Anourosoricini Anderson, 1879, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI: 10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-10-23] (ang.).

[CITEREFKormos19263352-13] Kormos 1926 ↓, s. 3352.

[clo-14] J. Gibert i Clols. New insectivores from the Miocene of Spain. „Proceedings of the Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen”. Series B. 78, s. 117, 1975. (ang.).

[dam-15] J.A. van Dam. The systematic position of Anourosoricini (Soricidae, Mammalia): Paleontological and molecular evidence. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 30 (4), s. 1222, 2010. DOI: 10.1080/02724634.2010.483553. (ang.).

[zaz&voy-16] V. Zazhigin & L. Voyta. New Neogene anourosoricin shrews from northern Asia. „Palaeontologia Electronica”. 25 (3), s. 5, 2022. DOI: 10.26879/1209. (ang.).

[mesz-17] L.G. Mészáros. Kordosia, a new genus for some Late Miocene Amblycoptini shrews (Mammalia, Insectivora). „Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie. Monatshefte”. 1997 (2), s. 69, 1997. (ang.).

[kow75-18] B. Rzebik-Kowalska. The Pliocene and Pleistocene insectivores (Mammalia) of Poland. II. Soricidae: Paranourosorex and Amblycoptus. „Acta Zoologica Cracoviensia”. 20 (6), s. 169, 1975. (ang.).

[koe&reu-19] W. von Koenigswald & J.W.F. Reumer. The enamel microstructure of fossil and extant shrews (Soricidae and Heterosoricidae, Mammalia) and its taxonomical significance. „Palaeontographica”. Abteilung A. 316 (1-6), s. 130, 2020. DOI: 10.1127/pala/2020/0095. (ang.).

[6]

[1]

[a]

[2]

[b]

[3]

[4]

[5]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]