Kreatywna księgowość
Kreatywna księgowość (ang. creative accounting) – proces manipulowania danymi pochodzącymi z rachunkowości przy wykorzystaniu luk w zasadach rachunkowości oraz wyborze takich metod pomiaru, oraz sposobie prezentacji informacji w sprawozdaniu finansowym, aby dostarczało informacji pozwalających na kreowanie wizerunku finansowego organizacji gospodarczej w sposób skłaniający do oczekiwanych zachowań podejmowanych, na podstawie o te informacje, decyzyjne[1]. Kreatywna księgowość jest pojęciem negatywnym wtedy kiedy dochodzi do nieuczciwej manipulacji danymi finansowymi[1]. Największe ryzyko kreowania wyniku występuje w jednostkach o trudnej sytuacji finansowej[1].
Inna definicja opisuje politykę kreatywnej księgowości jako: rejestrowanie, ewidencjonowanie, przetwarzanie i prezentowanie zdarzeń gospodarczych z wykorzystaniem obowiązujących przepisów i właściwie interpretowanych zasad rachunkowości w sposób, który nie jest bezpośrednio w tych przepisach wskazany, a który jest wynikiem zastosowania pomysłowego, twórczego i niestandardowego podejścia do tych przepisów i zasad[2]. Rachunkowość kreatywna oznacza działania zgodne z szeroko rozumianym prawem (tj. karnym, cywilnym, gospodarczym, a w szczególności „bilansowym”) i w konsekwencji sama w sobie nie jest pojęciem wartościującym[3].
Agresywna księgowość
edytujAgresywna księgowość (rachunkowość) to świadome, zamierzone i celowe prowadzenie rejestracji, ewidencji, przetwarzanie i prezentacja zdarzeń gospodarczych w sposób sprzeczny z przepisami lub przy niewłaściwie i tendencyjnie interpretowanych przepisach oraz zasadach rachunkowości, które może zaszkodzić użytkownikom informacji księgowych poprzez przedstawienie innej (lepszej lub gorszej) niż rzeczywista sytuacji ekonomicznej jednostki.
Ocena zjawiska
edytujOkreślenie zyskało popularność w związku z ujawnionymi przypadkami nieprawidłowości księgowych, które wystąpiły w niektórych korporacjach międzynarodowych[4].
Należy zauważyć, że termin kreatywna księgowość nie jest jednoznaczny ze zjawiskiem łamania przepisów prawa[5].
Zobacz też
edytuj
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Gertruda Krystyna Świderska, Wojciech Więcław (red.), Sprawozdanie finansowe bez tajemnic: rachunkowość finansowa w praktyce: praca zbiorowa, Wyd. 3, Warszawa: Management Accounting Consulting: Centrum Doradztwa i Informacji Difin, 2008, 1-10-1-12; I-8, ISBN 978-83-7251-825-5 [dostęp 2024-03-10].
- ↑ Piotr Gut, Kreatywna księgowość a fałszowanie sprawozdań finansowych, Aldona Kamela-Sowińska, Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck, 2006, s. 2, ISBN 83-7483-365-3, OCLC 76327088.
- ↑ Artur Hołda, Anna Staszel, „Pozytywne aspekty rachunkowości kreatywnej”, [w:] „Sprawozdawczość i rewizja finansowa. Uwarunkowania ekonomiczne, społeczne i regulacyjne”, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, Kraków, 2015,s. 132-143., 2015, ISBN 978-83-7252-710-3.
- ↑ P. Korzeniowski: ENRON – czyli historia powstania definicji kreatywnej księgowości. FinanceNews. [dostęp 2015-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
- ↑ Grzegorz Gołębiowski, Agnieszka Tłaczała: Analiza finansowa w teorii i w praktyce. Warszawa: Difin, 2009, s. 161. ISBN 978-83-7641-134-7.
Bibliografia
edytuj- Piotr Gut: Kreatywna księgowość a fałszowanie sprawozdań finansowych. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck, 2006. ISBN 83-7483-365-3.
- Małgorzata Białas-Szymańska. Cienka linia między kreatywną rachunkowością a oszustwem finansowym. „Monitor Rachunkowości i Finansów”. 1, 2008.
- Artur Hołda, Anna Staszel, „Pozytywne aspekty rachunkowości kreatywnej”, [w:] „Sprawozdawczość i rewizja finansowa: uwarunkowania ekonomiczne, społeczne i regulacyjne”, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, Kraków, 2015,s. 132-143.
- Artur Hołda, Anna Staszel, „Definitions, Perception and Functioning of Creative Accounting in the Theory and Practice of Different Languages, Countries and Parts of the World”, [w:] „China-USA Business Review”, vol. 15, no. 5, s. 205–225, ISSN 1537-1514, DOI: 10.17265/1537-1514/2016.05.001