Kraśnik (województwo zachodniopomorskie)
Kraśnik (niem. Kratznick) – osada w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie choszczeńskim, w gminie Recz. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego. W roku 2007 osada liczyła 12 mieszkańców. Osada wchodzi w skład sołectwa Grabowiec.
| osada | |
 Droga w kierunku Święciechowa | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Sołectwo | |
| Wysokość |
91 m n.p.m. |
| Liczba ludności (2007) |
12 |
| Strefa numeracyjna |
95 |
| Kod pocztowy |
73-210[2] |
| Tablice rejestracyjne |
ZCH |
| SIMC |
0186223 |
Położenie na mapie gminy Recz  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu choszczeńskiego  | |
 53°14′31″N 15°38′44″E/53,241944 15,645556[1]
| |
Geografia
edytujOsada leży ok. 3,5 km na wschód od Grabowca.
Historia
edytujKraśnik ma od XIII wieku potwierdzoną nazwę (od krasny czyli piękny) dowodzącą jego słowiańskiej metryki. Zapisy pojawiające się w źródłach: 1296 r. – Cratzenick, 1376 – Crasenik. W latach 1291–1350 lenno rycerskie w Kraśniku należało w całości do rodu von Liebenow (do 1499 r.). Od 1350 r. do XVI / XVII wieku Kraśnik był w części własnością rodu von Güntersberg – właścicieli Wapnicy. Prawdopodobnie ok. 1478 r. Kraśnik stał się własnością Wedlów. W połowie XIX wieku folwark należał do Ludwiga Heinricha Krügera. Po 1945 r. majątek upaństwowiono i do lat 90. funkcjonował jako państwowe gospodarstwo rolne w ramach Kombinatu Państwowych Gospodarstw Rolniczych w Choszcznie. Po likwidacji – w zasobach Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa[3].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 61537
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 627 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Historia. „UMiG”. Recz.