Krążowniki lekkie typu De Zeven Provinciën
Krążowniki lekkie typu De Zeven Provinciën – typ dwóch holenderskich krążowników lekkich, służących w Królewskiej Holenderskiej Marynarce Wojennej w latach 1953–1973. Budowa okrętów, będących powiększoną wersją wcześniejszego typu De Ruyter rozpoczęła się w 1939 roku, lecz rok później została przerwana w wyniku niemieckiej inwazji na Holandię. Po II wojnie światowej prace nad krążownikami zostały wznowione, a jednostki ukończono w 1952 roku.
Krążownik „De Ruyter” | |
Kraj budowy | |
---|---|
Użytkownicy | |
Stocznia | |
Wejście do służby |
1953 |
Wycofanie |
1973–1976 (Holandia) |
Zbudowane okręty |
2 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
9529 t (standardowa) |
Długość |
187,3 m |
Szerokość |
17,3 m |
Zanurzenie |
6,7 m |
Napęd |
2 turbiny parowe z przekładniami, 2 śruby |
Prędkość |
32 węzły |
Załoga |
926 |
Uzbrojenie |
4×2 armaty kalibru 152 mm, |
Obie jednostki pełniły funkcję okrętów flagowych grup zadaniowych holenderskiej marynarki wojennej w ramach działań NATO. W latach 1962–1964 jeden z okrętów – „De Zeven Provinciën” poddano przebudowie na krążownik przeciwlotniczy, która obejmowała m.in. instalację wyrzutni przeciwlotniczych pocisków rakietowych RIM-2 Terrier. W latach 1973–1976 okręty wycofano ze służby i sprzedano Marynarce Wojennej Peru . „Aguirre” (dawny „De Zeven Provinciën”) został zezłomowany w 1999 roku.
Drugi okręt typu, „Almirante Grau” (dawny „De Ruyter”), który przeszedł gruntowną modernizację w latach 1985–1988, a następnie otrzymał nowy zestaw uzbrojenia (w tym rakietowego) w latach 90., pływał pod banderą peruwiańską do 26 września 2017 roku jako ostatni krążownik z uzbrojeniem artyleryjskim w czynnej służbie na świecie[1][2].
Okręty
edytuj- „De Ruyter” (C801; do 1950 roku budowany jako „De Zeven Provinciën”; w 1973 roku sprzedany Peru jako „Almirante Grau”)[3]
- „De Zeven Provinciën” (C802; początek budowy jako „Kijkduin”, w trakcie budowy nazwa zmieniana na „Eendracht” (1940), „De Ruyter” (1945) i „De Zeven Provinciën” (1950); w 1976 roku sprzedany Peru jako „Aguirre”)[4]
Przypisy
edytuj- ↑ Łukasz Golowanow: „Ostatni prawdziwy krążownik” Almirante Grau zakończył służbę. konflikty.pl, 29 września 2017. [dostęp 2017-09-29].
- ↑ Peter Watson: La Marina de Guerra de Perú desactiva su buque insignia. infodefensa.com, 29 września 2017. [dostęp 2017-09-29]. (hiszp.).
- ↑ Hr. Ms. De Ruyter – Geschiedenis. Koninklijke Marine. [dostęp 2011-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-04)]. (niderl.).
- ↑ Hr. Ms. De Zeven Provinciën – Geschiedenis. Koninklijke Marine. [dostęp 2011-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-07)]. (niderl.).
Bibliografia
edytuj- De Ruyter. W: David Miller: Illustrated Directory of Warships of the World. Zenith Imprint, 2001, s. 246-247. ISBN 0-7603-1127-7.